Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
11 datasets found
Dutch Keywords: schip zeggen
Zal ik je eens zeggen, wat wij vroeger al gehoord hebben? Je kent het Weenderveld, hier vlakbij. Nu een stuk bouwland. Maar toen alles nog woest was, hoorden we reeds het kloppen van hamers, het dreunen van machines enz. Nu staan er gebouwen en ratelen er landbouwwerktuigen. Ik zelf niet, maar anderen hebben grote doeken zien zweven met lichtjes er onder....
nl.verhalenbank.45514
De potskippers yn Sumar wienen tige sterk. Sy hieten 'van der Meer'. Doe't ik in jonge fan sa'n jier of tolve wie, wennen wy yn 'e Wierren. Doe hienen dy potskippers in fearskipke. Potifars woarden se ek wol neamd. Ien fan dy mannen, Sweitse van der Meer, kom op in joun mei 't fearskipke oan. Under yn 'e snikke hied er in fet mei trijehûndert poun sjerp...
nl.verhalenbank.29451
Zo hail veul ken k nait verteln. Ik wait wel n beetje over veurgezicht, dat gain biegeleuf is, en wider is mie wel t ain en ander verteld woor ik de schollers over ophoal. Ik heb zulf n zeun had dei veur zain kon. Hai zee moar zo: "Kiek, door komp n schip aan, ik zai hom over t land voarn." Liekstoaties kon hai ook zain, moar hai proade dr nooit over,...
nl.verhalenbank.43139
(âld skippersteltsje) Sipke wie in tûke streuper. Se koenen him noait pakke. Twa plysjes pasten op him. Op in joun wie dat wer it gefal. Sy sieten achter de boskjes en tochten: "Nou sil er wol streupe." En ja, hear, dêr wie Sipke. Hy hie de segen útset en wer ynlutsen. Dêr kom in moai soad fisk út. Sipke wie tige froom en wûnderbêst to sprekken. Hy sei:...
nl.verhalenbank.21744
Veurloop. Doar kon ‘k joe wel wat van verteln. Zulm heb ‘k niks zain. Mien schoonvoader wol. In 1915 is ’t nei-knoal hier komen - Mussel-A-kanaal – moar wied veur tied zee ‘e tegen zien vrou: “Zugst doar niks?” “Woar?”, zee ze. “Kiek, doar op Broambaarg, doar voart ’n schip; d’r is ’n groot zail op en d’r lop ain wit peerd veur.” Mien schoonmoetje zag...
nl.verhalenbank.45772
Yn Surhuzum hat in âld skipper us heard: De tijd is verschenen, de man is er niet. Dy stem kom út it wetter wei. In skoftsje letter rekke der in man oer board en fordronk op in plak, krekt efkes fierder as dêr't it lûd weikom. De skipper hat dit sels forteld.
nl.verhalenbank.23639
Twa modderskippers, Hindrik de Boer en Piet Cnossen, hellen de modder fan de terp by Wiûwerd. Se moasten sels de modder ôfgrave. Nei 't min seit, ha se by dat ôfgraven in skat foun. Piet Cnossen hat in koumelkersspul kocht. Mei Hindrik de Boer roun it al hiel oars. Dy hâldde syn diel yn 't skipke. Hy wie twa kear troud west. Ut it earste houlik wiene de...
nl.verhalenbank.50516
Mien oal mens het vrouger et veurgezicht had. Op n middag was ze wat aan t dommeln; zai schrikt wakker en door heurt ze wat op de stroade; peregekletter en woagens. Het geval wil, dat n zet loater heur aigen peern op de loop goan en toun heurde ze et zulfde geluud weer. Ik wait ook nog, dat ze es n moal zee: “Ik zai scheepn vaorn over de haide.” Wie...
nl.verhalenbank.44362
‘k Heb zulf ook gekke dingen mitmoakt. Mien voar har ’n schip koft en doar was wat mit. Wie lagen es ’n keer in ’t stad en ik zat boven mit mien zuster ’n bakje koffie te drinken. Opains zegt ze: “Wat is doaronder toch veur ’n lawaai? Deuren klappen en de kopkes rammeln. Is doar wel?” “Nee”, zee ik, “d’r is niks, mor dat gebeurt wel meer.” “Goa den es...
nl.verhalenbank.45770
Een heer had schepen op zee. Achtereenvolgens kwamen allen behouden binnen, op één na. Dat was weg en bleef weg. Zijn vrouw ried hem aan om naar de waarzegster te gaan en daar te gaan hooren wat de oorzaak daarvan kon zijn. Hij had daar geen zin in, omdat hij niet aan de uitspraken van waarzegsters geloofde. Maar omdat het schip maar steeds weg bleef en...
nl.verhalenbank.9420
KATWIJKERS VERTELLEN In de tijd van de grootouders van Cornelis Hoek, die in 1850 was geboren, zwommen er zoveel haringen voor de kust, dat de vissers hen met stokken uit de netten verjoegen. Vandaar dat er op de rug van sommige haringen nog de striemen van de stokslagen zijn te zien. Daarom ook spreekt men van geselharing. De haring geeft zelf aan hoe...
nl.verhalenbank.32572
35