Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje."
Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef.
Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Alde Ealse Sijke fan Eastemar fortelde, der wienen wol berntsjes fan kant makke woarn, dy't de âlden net bigearden. Mar dan kommen dy berntsjes werom en spoeken algeduerigen. Hwant dy berntsjes koenen de rêst net krije omdat se gjin léguod meikrigen hienen.
Der moesten dan twa minsken freegje, hwat se bigearden. Dat wienen de oansprekkers. Ien...
nl.verhalenbank.21873
It wie froeger it gebrûk yn 'e Harkema dat de forstoarne mei in wyt lekken biklaeid woarde. Mar der moest altyd in stik ôfskuord wurde, omdat it oars to lang wie. It lekken mocht net fierder as oan 'e ankels takomme. Dat hâldde forbân mei de wederopstanding. Mei in to lang lekken koe men ommers stroffelje.
It is us gebeurd, doe hienen se in minske al yn...
nl.verhalenbank.21293
Watergeesten:
Lang geleden woonde er een boer in Kessel-Hout, die slecht met zijn vrouw kon opschieten. Het kwam zover, dat hij er over ging denken, haar van kant te maken.
Op een zondagmiddag ging hij met haar door het veld wandelen, om de akkers te bezichtigen. Hij ging onopvallend naar een diepe poel in de Kerke-horsten, een restant van een vroegere...
nl.verhalenbank.69377
Us heit fortelde, der hie op 'e Tike in minske wenne, dy hie by har libben bigeard, as se ienkear dea wie, dan woe se mei in wyt-mûtse op yn 'e kiste lizze. Har folk hie har dat biloofd, mar der letter noait wer om tocht. Hja woarde sûnder wyt-mûtse op biïerdige.
Mar in dei of hwat letter, doe't de lju al op bêd leinen, woarde der by harren kloppe. Doe't...
nl.verhalenbank.21093
Antsje dat wie in nicht fan my. Dy hie op in joun om molke west nei Taeke-om yn 'e Houtigehage. Doe't se wer nei hûs ta gong, doe seach se hwat ûnderweis. 't Wie in lyts berntsje, dat kaem ûnder in grouwe spjirrebeam wei. Dat berntsje, dat hienen lju dêr stil bigroeven, dy't it kwyt woenen. Dêrtroch hie dat berntsje gjin rêst.
nl.verhalenbank.17657
As ien dy't stoarn wie, in to lyts bierkleed oankrige, koe er de rêst net krije. Dan dwaelde er yn 'e nacht om en koe men him rounom tsjinkomme. As er jin de hân tastuts moest men dy fral net oannimme, net beet krije. Hwant dan rekke men jins hân kwyt. Men koe him wol hwat tarikke, in bûsdoek of sa.
Dit fortelden lju fan 'e Westerein elkoar as se op...
nl.verhalenbank.29959
Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn.
Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...
nl.verhalenbank.19723
Froeger wenne der op 'e Triemen in âld man, dy kaem wolris by ús. Dy hie in broer yn Zoutkamp to wenjen.
Dêr yn Zoutkamp, fortelde hy, dêr stie in hûs, dêr wennen minsken yn, dy hienen it neat to rûm. Hwant it doogde dêr net yn dat hûs. It wie nachts allegear leven yn dat hûs, de leppels en foarken rattelen yn 't leppelbakje om, de kopkes en pantsjes...
nl.verhalenbank.38470
As ien stoar en men joech in deade net mei, dêr't er rjocht op hie, lyk as in festje of in himd of sa, dan krige dy deade gjin rêst. Dan kom er wer en spokke.
nl.verhalenbank.23708
Yn Burgumerheide wenne in omke fan my, dy wie oantroud. Hy hie twa susters. De iene suster krige in poppe. Mar dy poppe is deagong. Hwer't se 't bern brocht hat is noait ien to witen kom. Mar it bern is sûnder kleantsjes oan yn 't graef rekke.
Mar alle jounen kom der in lyts neaken bern yn 't slopke, (dat wie in gonkje yn 't achterhûs, tusken twa bêdden...
nl.verhalenbank.22832
Yn 'e Hamsterpein forstoar in man. Fantofoaren hie er sein, hy woe dêr en dêr lizze op it tsjerkhôf. Hy hie in pealtsje oanbringe litten, dan koenen se 't sjen. Klaes Schievink hiet er. 't Wie in boer.
Foar syn dea sei er, hy bigearde in glês yn 'e kiste, dan koed er it lân nochris oersjen.
Hy hie de boel forerfd, mar hy wie net ticht by 't pealtsje...
nl.verhalenbank.25337
Op 'e Iestpleats to Sumar spûke it altyd. Dêr hie in boerefaem wenne, dy hie dêr in pear kear in bern op 'e wrâld brocht - dy wienen fan 'e boer - en dy bern wienen dêr formoarde en sûnder klean oan bigroeven. Nei dy tiid, as it tsjuster waerd bigoun it dêr yn 'e skuorre to spûkjen. Dan dânsen der trije neakene berntsjes om 'e stile hinne. Dy koenen dêr...
nl.verhalenbank.32065
Auke en Sjut fan 'e Tike hienen berntsjen hawn, dy't se net oanjoegen by de burgerlike stand. Of se deageboaren wienen of formoarde woarn, dat wist eins net ien. Mar se seinen dat de âlden se oan kant brocht hienen. Dy berntsjes bigroeven se achter yn 't skieppehok. Midden yn 't hok stie in peal dêr dounsen dy berntsjes om hinne. Sy koenen de rêst net...
nl.verhalenbank.19785
Achter Ljouwert yn in doarp stie in lyts plaetske. De minsken dy't dêr earst wenne hienen, matte dêr twa bern sa bistoppe ha, sûnder deadshimdsjes oan. Letter kommen dêr oare minsken to wenjen. Dat wienen gelovige lju. Beppe wenne der ek by yn. Sy hienen ek in lyts famke, dat wie in protte by beppe.
Op in kear, doe't beppe in mennich turven út 'e skuorre...
nl.verhalenbank.19626
Op 't Formanjepaed ûnder Damwâld tsjoenden twa neakene berntsjes om. Dy hienen gjin deakleantsjes meikrigen en koenen sadwaende de rêst net fine.
nl.verhalenbank.25122
It gebeurde hjir us dat ien net meikrige yn 'e kiste, dêr't se rjocht op hie. Doe kom dat minske letter werom by har famylje, hyltyd wer. Doe ha se de doomny ophelle en dy frege nei har bigearte. Hja hie net it goede léguod meikrigen. Doe sei de doomny, sy moesten dat guod mar op in stoel dellizze dy jouns. Dat ha se dien en de oare moarns wie 't der wei....
nl.verhalenbank.23787
It gebeurde hjir wol dat der nachts lytse neakene berntsjes op 't finster kloppen. Dy hienen gjin rêst, hwant sy hienen gjin bierguod meikrigen.
nl.verhalenbank.20517
Yn Aldegea spoeke de man fan 't slot.
Yn 't West spoeke it ek hiel bot. Dêr wienen bern forstoarn, dy't har gerak net krigen hienen mei 't biklaeijen.
Der wie ek in tsjoenster. Dy fleach mei in gleone latte om 't hûs hinne en tsjoende krânsen yn 'e kessens.
nl.verhalenbank.32467
Een verhaal over een watergeest
In Diever, eens de belangrijkste plaats in het Dieverder Dingspil leefde eens een Schulte, die Pouwel heette. Om zijn ruwheid en hebzucht werd hij gevreesd, gehaat en veracht. En toen hij gestorven en begraven lag in de kerk te Diever kon hij 's nachts geen rust vinden en spookte hij in de kerk.
Dan zeiden de mensen: 'Olde...
nl.verhalenbank.49217
