Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
E: Ik heb wa es mangs heurd, dat een wel at dat van te vuurtn zöag en at den der hen gung en he höl de haand der an an n post, at t dan woarm was, dan gebuurn t rap, wat t koold, dan kon der nog wa nen heeln zet owwer hengoan, vuurdat dat hoes zol ofbraandn.
Wit: Ja, dat weet ik nich, mer doar heb ik t fiene ok nooit van heurd. Zoo deadn ze t en zoo was...
nl.verhalenbank.128614
Master is de bern yn skoalle oan 't learen. Hy seit: "Jonges, ûnthâld dit goed: de noas ha wy om to rûken en de fuotten om to rinnen!"
Der wie in jonge, dy siet foaroan, dy twivele der oan as dat wol wier wie. Master fornom dat en sei: "Bist it dêr net mei iens, Jan?"
"Né master", sei Jan.
"Kinst der wol in forklearring foar jaen?" frege master.
"Jawol...
nl.verhalenbank.28076
Us heit en dy syn âlden wennen yn 'e Haulerwyk. Nou heart dat by Waskemeer.
Doe't ús heit in jonkje wie, hat er bitsjoend west. Beppe hie in buorwiif yn 'e rekken, hwant dy gong der foar, dat se wol omgong hie mei de kweade.
In tsjoenster mat ienkear yn 'e sawn jier ien deatsjoene foar satan.
Mar beppe woe earst wissichheit ha foardat se it buorwiif...
nl.verhalenbank.21053
[16.21]
IML: Ik heb eh wel een verhaal zelf geschreven, nog niet zo lang geleden. Over eh ik woon in de gemeente Heusden. In Heusden zit 't streekarchief voor de hele streek. En eh dat is niet een heel lang verhaal natuurlijk, maar dat is wel al een verhaal over de componist Jacob van Eyck. Heel beroemd, maar helaas niemand kent 'm. Jij moet 'm kennen als...
nl.verhalenbank.47103
Der wie in frou stoarn, dy hie in ring om 'e finger, dêr siet in tige kostbre stien yn. Dêr kom se mei yn 't graef. 't Wie in soarte fan grafkelder. Der kom in platte stien oer it graef hinne.
Der wie in man, dy hie 't op dy ring bigrepen. Hy wie noch jong en noch net troud.
Hy brekt it graef iepen mei greate muoite, mar hy kin noait dy ring fan 'e finger...
nl.verhalenbank.23451
Wy hienen it by mem en dy thús o sa krap. Fleis seagen wy hast noait op 'e tafel. Mar soms, in inkelde kear, dan sei ien fan uzes: "It rûkt hjir nei in braedtsje."
Dan koe men der mar fêst fan op oan dat der koarte tiid dêrnei fleis op 'e tafel kaem. Dat kaem altyd út.
nl.verhalenbank.20616
Heksen
Dan hadde hier vruuger nog Piet Stoel, da was 'n aorige Piet, daor zinne ze van dat 't 'n heks waor. Die kwaam uit de Langstraot. Ze is op Voorburg gestorreve. Die ha altij 'n zak op d'r rug, en stinke! Ik geleuf da'k ze nog ruik. En da hadde nog Klepperbruukske, die kwaam ok altij schooie, en Lonse Tonia en 't zwart wefke uit de Ketsheuvel. Mar...
nl.verhalenbank.41607
Der wie in faem, dy moest altyd sied bine op 'e bou. Dat gong dei út dei yn. Dêr krige se skjin har nocht fan. Doe sei se op in kear: "Al sil de duvel my ek helpe, it sil moarn dien."
Doe kom der de oare deis in man by har, dy holp har. Hy sei: "Hwastû moarn foar it earst bine silste, dat is foar my."
Sy kom dy deis folle gauwer thús as oars.
"Hoe sit...
nl.verhalenbank.27222
D’r was es zwoar onweer. Ik was buten en onderweg. Ik was kort bé’j de meule. En ik ging schule onder de meule. Ienens sloeg de bliksem op ’n meuleroei. D’r kwam ’n vuurbol nor beneje, mar drie of vier trèj van mien af. D’r gebeurde niks. ’t Stonk ’n bietje. Ik kreeg zeker zwaveldamp ien mien neus. Da kos ik wel ruke. Mar ik mankierde niks. Toen de bui...
nl.verhalenbank.28675
See, de hunden … dee protesteerden der altyd teagen, de mensen dee kwammen in de heamel, en de hunden neet. En eh … now ja … see kleigen by Petrus, de hunden. En see segt: ‘[[mompelt] Oaver ditte en dår gån wy werkelik up pad, en et is so verdumd med alle lyden?] En med de bås der up uut, en wy doon alles vöär de bås, en eh wy eh … hy kumt in de heamel,...
nl.verhalenbank.128359
Japik Ingberts hat yn 'e Koaten wenne. As de plysjes om him tochten, wied er op syn iepenst. Hy rûkte it as der plysjes yn 'e buert wienen. (Oan 'e tabak of hwat dan ek) Dan hâldde er him forskûl.
As er op roverij útgong achter Ljouwert, dan forwiksele er ûnderweis fan hynders, dy't er allegear út it lân helle.
Hy ried dan op it lêste hynder nei 't plak...
nl.verhalenbank.17692
It gebeurt my wolris, hwannear't ik by in tsjerkhôf lâns kom, dat ik in lyklucht yn 'e noas krij. Dan kin men der mar wis fan op oan, dat dêr mei gauwens ien op 't hôf komt.
nl.verhalenbank.31008
Het verdriet van Annabel en Belanna
Wel tweehonderd jaar geleden stond bij de stadspoort, die intussen al lang verdwenen is omdat de weg te smal was voor het hedendaagse verkeer, een leerlooierij, die bekend was onder de naam ‘De verdoolde geit’. Hoeft het gezegd dat ze in de hele omgeving een ver van aangename geur verspreidde?
Dat belette evenwel niet...
nl.verhalenbank.49773
D’r ston es ’n soldoat op wach. ’t Was ’n harde wienter. En ’t was bar koud. En de soldoat zèj: “’t Is toch wa um soldoat te zien. Lot de duvel mar soldoat speule!” Hé’j zette zien gewèr ien ’t schildwachhuuske en hé’j liep en stampte hin en wer um de kou wa te verdrieve. Opens hördenie wa. D’r kwam iemand on. De soldoat greep zien gewèr en riep: “Halt,...
nl.verhalenbank.50212
vervolg van DVTEX647:
Over Sarphati, de man die voor de cultuur, hygiëne en gezondheid van Amsterdam van zo groot belang was. De maatschappij voor meel en broodfabriek was zijn idee. Dan werd het brood tenminste niet meer met de voeten gekneed. Daarvoor kon je aan het brood ruiken wie het gemaakt had. Sarphati heeft bovendien Amsterdam altijd willen...
nl.verhalenbank.38813
De smid bedjert it drinkwetter yn 't wetterfetsje
'Hy die alles om it skip mar te ferbaljen. Hy goaide de spitten op 'e lûken, skuorde de planke fan 't skip en soms goaide er sels de lûken yn 'e feart. Mar hy die ek noch wat oars. Dat waard by ús ferteld troch in skipper. Ja mar, sei er, jo moatte echt oppasse, dat jo it wetterfetsje ôf slute, want hy...
nl.verhalenbank.13705
In een groot bos stond een oud huisje en daar woonde een arme oud vrouw. Op een dag was er een jager verdwaald diep in het bos. Gelukkig had hij zijn honden Izer en Staol (op zijn Twents) bij zich. Twee grote sterke honden, dus hij hoefde niet bang te zijn voor de wilde dieren in het woud. Toen hij al lang rond had gedwaald zag hij in de verte een lichtje...
nl.verhalenbank.49027
B: Ik was met mien moder bie Niehoes in Maander, doar was ze vandan, doar hadn ze nen grootn palmbôs, 't is nô a verbouwd doar bie Niehoes, ik wet nich of ie Niehoes wet doar in Maander.
Ik: Doar zint toch dee juffern van of nich?
B: Joa Santje is der ok van, Santje lag nog in de weeg, de juffrouw, dee lag nog in 't wat, dee grootmoder lag a ôp stearvn en...
nl.verhalenbank.128456
Nait allain mensen wozzen van te veurn van ’n staarfgeval, mor honden ook. Dei zatn al weken van te veurn te hoelen en roken de lieklucht al. Zo zeden de mensen tenminste.
nl.verhalenbank.44260
Je had vroeger bij ons een boer, een echte stroper. Die had een vriend, die was net eender hand als hij. Op een keer trekken ze d'r op uit. Twee beruchte stropers die voor de duvel niet bang waren. Maar anders gongen ze nooit zundags stropen. 't Waren mensen die zundag hieve. Maar toen die keer zouwe ze zundagsaves gaan strope, met de lichtbak. Affijn ze...
nl.verhalenbank.50941
