15 results
Dutch Keywords: roepen
In Termei had je een toverheks, die vergaf een stroper z'n eenden. Maar eenden zijn niet zo gemakkelijk te vergeven. Die stroper ziet die zwarte kat van die heks. Honderden keren schiet hij d'r op! Iedere keer een klap d'r onder en die kat omhoog*! Maar daags daarna was die kat d'r weer. Toen deed die stroper een zilveren dubbeltie op z'n patroon. Eerst...
nl.verhalenbank.50949
Je had hier in Langerak vroeger een tovenaar, Aai de tovenaar. Hij was een liefhebber van vogels. Hij kwam altijd fluitend de kamer binnen. Dan keek die eens naar de vinkies. Nou woonde d'r hier in de buurt ook een vrouw, die een bietjie lichthoofdig was, een bietjie bijgelovig. Affijn, Aai die komt daar binnen en die vrouw wordt niet goed bij d'r hoofd....
nl.verhalenbank.50943
Op in kear wie er mei ien fan syn maten op stap. Doe hie er ynienen roppen: "Pyk, pyk!" Doe kamen der allegear hinnepykjes oan, in hiele rige, allegear moai achter elkoar, hyltyd mar mear. "Wolst noch mear piken sjen?" hied er tsjin syn maet sein.
nl.verhalenbank.38421
Op in kear wie der op Drachtster merke in soarte fan gûchelder, dat wie in man, dy krûpte samar troch in grouwe balke hinne. Alle minsken koenen dat klear sjen. Mar Piter Scheper wie der ek by. Dy krige de stok en sloech dêr mei nei dy man, mar net yn 'e balke, mar der bûten. "As ik it goed ha," sei er, "dan sitstû dêr." En dat wie ek sa, hwant de keardel...
nl.verhalenbank.19679
Liuwe Kûper wie kûper yn Burgumerheide. Hy wie âld-feint en 't wie in tsjoenster. Hy wenne by twa minsken yn, oan 'e Rottereed. Op in moarn lei Liuwe op bêd. Sy rôpen him om thé. Hy rôp: "Ja, ik kom!" Mar hy kom net. Doe gong de frou der hinne to sjen. De hiele Liuwe wie fuort. Tekkens en lekkens wienen fan 't bêd ôf. Hy wie der net. Twa ûren letter lei...
nl.verhalenbank.20258
Op 'e oare ein fan 'e Wâl stie in âld fabryk, dat wie in sûkerijfabryk. Dêr woarde de sûkerij droege. Jehannes werkte dêr ek. Op in kear sei ien fan 'e mannen dy't dêr werkte: "Hwat ha 'k in sin oan in hearring." Fuort dêrnei waerd der bûten roppen: "Haring met kuit!" "O," sei Jehannes tsjin 'e man, dy't graech hearring ha woe, "dat treft alhielendal." De...
nl.verhalenbank.29669
Yn Surhústerfean wenne froeger plysje de Vries. Dêr wienen se allegearre bang foar. Hy plichte to sizzen: "En wij spelen met jou, de Vries blijft baas op Surhuisterveen." Imke de Jong wie dêr us in kear. Dy sûpte him sa dronken dat plysje de Vries pakte him en brocht him yn 't hounegat, wylst er sei: "En wij spelen met jou, de Vries blijft baas op...
nl.verhalenbank.22058
Jehannes Meerstra koe de froulju de rokken ôfsakje litte. Hy hat tsjin ús oer wenne. Hy koe de tange op 't hurdsté dounsje litte. Hy koe ek bûksprekke. Hy wie ris mei oar folk yn 't âld sûkerijfabryk oan 't wurk. Doe wie der ien, dy sei dat er sa'n sin hie oan pikelhearrings. Doe waerd der ynienen bûtendoar roppen: "Pikelhearring!" Dat wie Jehannes syn...
nl.verhalenbank.38209
By Durke Pyt - dy wenne op 'e Uleflucht to Drachten - kom us in jonge, dy makke in spegel roetswart. Hy frege of der ien wie, dy't graech ien sjen woe dy't dea wie. Pyt sei, sy woe graech har heit noch us sjen. De jonge bigong to mineuveljen en to roppen. Der kom in gedaente foar. 't Wie Pyt har heit, sprekend gelyk sa't hy dêr 't lêst útsjoen hie mei...
nl.verhalenbank.22873
Jehannes koe de froulju de rokken ôfsakje litte. Hy hie in protte merakels. Yn 'e hjerst wied er by in boer oan 't jirpeldollen west. Doe farden se nei dat kerwei nei hûs ta. Jehannes siet achter by 't stjûr. Wylst se de Wâl del farden seagen se ûnderweis in man, dy rôp de hinnen. "Eigenaerdich," sei Jehannes, "nou sit de hoanne yn 'e midden." Doe fleagen...
nl.verhalenbank.38051
Oan 'e ein fan 'e Wâl stie in sûkerij-fabryk. Dêr wurke allegear folk op. Jehannes hie dêr ek wurk. Doe sei der sa ris ien: "'k Hie wol sin oan in pikelhearring." Jehannes sei: "Miskien komt der aenst wol in keapman mei pikelhearrings." En ja, even letter waerd der op 'e wei roppen: Pekelharing! Doe de lju nei de wei ta. Mar dêr wie net in...
nl.verhalenbank.38253
Jehannes Meerstra wenne op 'e Wâl. Dy koe soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte. Hy koe ek samar yn 'e wyn op sile. En op 'e naed fan 'e skuorre liet er in hiele team hinnen rinne, achter elkoar oan mei de hoanne foarop. Op in kear wie 't wurkfolk op 't sûkerijfabryk. Guon wienen oan 't stampen, oaren oan 't stoken, doe sei der ien sa: "Hwat hie ik...
nl.verhalenbank.19638
Us buorfrou, dat wie Ritske Aeltsje. Sy wenne op 'e Houtigehage. Dêr hie in berntsje bitsjoend west by harren. Doe gongen se nei 't boerke yn Eastemar. It boerke joech in drankje mei foar 't bern. Hy sei, de earste dy't foar de glêzen komme soe, wie de tsjoenster. Mar sy mocht it drankje net sjen. Doe't er thús kom hienen se de glêzen bihong en doe it...
nl.verhalenbank.25600
Doe't wy krekt troud wienen, wennen wy oan 't Wyldpaed by pake yn. Wy hienen al in pear bern. Alle moarnen kom stammerige Harm by ús lâns. Hy hie in sek by him, hwant hy roan to skoaijen. Elke kear bleau Harm by ús foar 't glês stean en dan frege er: "Hoe giet it mei de lytse jonge?" Ik sei altyd: "Goed." Mar sa faek as Harm dêr stien hie, bigong de jonge...
nl.verhalenbank.19888
Dy't it mei heit oan 'e stok krige, dat wie net bêst. Hy wie ta in moart yn steat. Op in kear doe hied er blauwe Turken kocht fan Jarich Hollander. Jarich wenne ek oan 'e Fjouwer Roede, flak by heit en dy. Blauwe Turken dat binne ierappels. Jarich sei, dy moesten bêst wêze. Mar sy koenen dy ierappels net ite, sy wienen sterk. Heit hie se bitelle, dus sy...
nl.verhalenbank.22210
17