Datasets - ISEBEL

To Easterlittens wenne in skuonmakker mei syn wiif. Sy hienen it o sa krap togearre. Der kom alle jounen ien by 't glês fan 'e skuonmakker. Dan sei er tsjin him, dat hy soe syn gelok yn Amsterdam fine. Hy moest nei de Papebrêge ta gean. Doe sei er dat tsjin syn wiif. Mar dy sei dat it praetsjes wienen allegear. Sy hâldde him foar net wiis, dat hy dêr oan...

arm

nl.verhalenbank.12243

Een arme man had een oud huisje gekocht. Hij brak het af en op zekere plaats vond hij een ijzeren ketel vol met gouden munten. Van die dag af was hij er bovenop en kwam er een zekere welstand. Hij droeg verder de bijnaam "De Soepketel". Zijn vrouw, nu 94 jaar (1962), leeft nog.

arme

nl.verhalenbank.43236

Van begraven schatten. A. Mijn vader heeft mij dikwijls verteld, dat er om de Zuid een boerenplaats was waar het spookte. Geen mensch kon het er dan ook houden. Op laatst woonde er dan toch weer een boer in, maar die spokerij was ook hem natuurlijk niets naar zijn zin. Maar hij en geen van de huisgenooten dorst er wat tegen te doen. Nog zoo heel lang...

armoede

nl.verhalenbank.35028

Yn Easterlittens wenne in skuonmakker. Hy en syn wyfke hienen it tige krap. Mar hy sei tsjin har: "Ik ha altyd noch in hope." De frou sei: "Lit dy hope mar farre. Wy sitte yn 'e earmoed en wy bliuwe yn 'e earmoed." Mar de skuonmakker joech de hoop net forlern. Op in nacht droomde hy. Doe sei er de oare moarns tsjin syn frou: Ik droomde, der kom in frou...

arm

nl.verhalenbank.27071

Mijn vader, aldus mijn oude Uitdammer, heb me dikwijls verteld dat er om de Zuid een boereplaats was waar het spookte. Geen mensch kon het er dan ook ophouwe. Op lest woonde er dan toch weer een boer in. Gevallig kwam daar een oude soldaat - oud en grijs - bedelen. "Zoo," zei de boer: "jong soldaat, oud bedelaar: zoo'n vent moet ik net hebben. Jij moet...

armoede

nl.verhalenbank.9190

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur