Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje."
Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef.
Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
t Is ook waar gebeurd, dat er iene s avends over de weg giet en daar krigt ie gezelschap. Er lopt een paar meter van hum af een vrouwspersoon met hiel laange haarn tot biena op de grond. Et mens is arg klein van stuk en blift maar naast hum loopn.
Ie zegt niks en sie zeg ok niks; maar lekker vuulde ie zich niet. Bie huus gaat ie naar binnen en kikt dan...
nl.verhalenbank.44436
Japik Ingberts wie al in âld man, doe wied er op in joun by in boer to praten dy't tichte by him wenne. Doe't er fuort gong wie sei de boer tsjin syn frou: "De âlde hat sa nei myn raep sjoen dat ik wyt der neat fan, ik mei wol oppasse."
De raep, dat wie in moai horloazje, dat hong oan 'e muorre by 't finster.
De boer bleau yn 'e keamer yn 't tsjuster dy...
nl.verhalenbank.37948
Achter it tsjerkhôf yn Heech, dat rounom de Herv. tsjerke leit, wennen trije frouljue. De mem wie thús; de heit wie skipper op ien fan de ielaken. De Hegemer ielaken hienen “previlegie” op Londen. Der wie altyd in lizplak foar de aken oan de kade biskikber, mar der moast ek altyd in aek lizze. Yn de oarloch is dit foarrjocht forlern rekke. De heit rekke...
nl.verhalenbank.50521
Bij J8: „De jachtopziener –tevens „onbezoldigd rijksveldwachter”- M. v.d. S., kwam, samen met zijn collega H.F.R., in de vroege morgen terug van een surveillance in het Biesterveld, waar in die dagen de stropers zéér actief waren. Het was nog niet geheel licht toen zij de nietige en zeer afgelegen woning van vrouw J.B. wilden passeren. Zij kenden de...
nl.verhalenbank.48540
Us Boardzer kaem op in nacht thús, doe stienen de finsters by ús opskoud en de gerdinen wapperen nei bûten ta.
Doe't hy der yn kaem, seach er yn in hoeke fan 'e keamer syn jongste broerke yn in deakistje lizzen. Dat wie allegear foartsjirmerije. Mar it bern wie doe al siik. Gauachtich dêrnei is it stoarn.
Boardzer hie it net tsjin ús mem sein omt er har...
nl.verhalenbank.17722
Veurloopn
t Gebeurde es n keer in Bennewol. Wur aan t roam klopt bie aine. t Oal mens heurde t en vertelde dat aan heur schoondochter. Dei zee t weer teegn heur man, moar dei mainde dat zien mouder zuk wat wies moakt har.
Nait laank noa tied heurde de vrouw veur de tweide keer getik op t glas; was gain mens te zain, moar t klopn was dudelk heurboar. Ze...
nl.verhalenbank.43819
De nieuwsgierige aardmannetjes
Ergens in het veen leefden aardmannetjes, die geen vrouwen hadden. Maar zo nu en dan hoorden ze dat aan een blote vrouw heel wat te bekijken viel, en op het laatst wilden ze er wel eens eentje zien.
In de buurt woonde een turfsteker, die een knappe dochter had. Haar slaapkamer was op zolder en had een raam. De aardmannetjes...
nl.verhalenbank.9513
Veurgezicht.
Er was een maal een wief; ze zat veur et raam en zag toen wat.
In de varte stonden turfbultn.
Sie zag, dat er een schienvat-lichien um een van die bultn gunge, en zee dat ook teegn heur dochter.
Dat olde mense leeft niet meer, maar de dochter nog wel.
Wat gebeurde een poossien later?
Die vrouw heur zeune wuur in het vene vermoord.
Et was ja...
nl.verhalenbank.44578
t Volgnde is ook woar gebeurd op de B. t Is gain mooie geschichte.
Bie de femilie X wur dr op n nacht aan t roam klopt. Man en vrouvoorloopw goat dr oet um te kiekn, wel door op boetn stet. Niks. Was t verbeeln? Nee, toch nich.
n Zetkng noa tied heurden ze weer in de nacht op t zulfde roan tikn. Weer tou t berre oet en weer noar boetn. Non stönnen dr n...
nl.verhalenbank.43138
Myn âld buorman wie tige siik. Op in nacht woarde der by my op it finster kloppe, mar doe't ik rôp: "Hwa is der?" krige ik gjin antwurd.
Der wie net ien. 't Wie om ien ûre hinne.
In fjirtsjin dagen letter krekt op 'e selde tiid woarde der wer by my op it finster kloppe. Krekt deselde klop.
Ik rôp: "Hwa is der?" Doe wie dat de soan fan myn sike buorman. Hy...
nl.verhalenbank.21608
Ot har man, dat wie Hindrik Pyk ( = H. Ophuis). Dat wie ek in tsjoenster en hy hie de kweade hân.
Wy hienen in omke, dat wie Japik-om. Dy bearde us in kear, dat er nei de froulju ta soe. Mar hy gong nei de doar fan Hindrik en Ot. Mar hwat er dêr sjoen hat! Hy is achterstofoar fan 't hiem kom. Sa binaud wied er, hy moest it gesicht op har hâlde. Hy is der...
nl.verhalenbank.21387
Der wie us in man yn 'e Hamsterheide by moai ljochtmoannewaer oan 't murdejeijen. 't Wie tige let yn 'e nacht. Hy seach, dat der noch ljocht brânde yn in hûs. Heden, tocht er, dêr binne grif jounpraters. Hy kom tichterby. Doe seach er dêr foar de glêzen in pear froulju stean.
Dy steane dêr to harkjen, tocht er. Dy sil ik aenst it leksum us oplêze. Mar...
nl.verhalenbank.15786
EEN KRANS VAN VEREN
In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
Us mem siet by myn suster. Doe wie se al âld en minnichjes. Sy seach nei in plak op 'e flier en sei: "Tink der om, net op dy swarte lint traepje."
"Is dêr dan in swart lint?" frege myn suster.
"Ja," sei se, "sjoch, dat rint nei 't finster ta en dêr giet it by op."
Mar myn suster seach neat.
In wike letter siet mem yn 't sintsje bûtendoar. Doe hie se 't...
nl.verhalenbank.25709
Sterke Hearke wenne achter Burgum.
Hy wie us in kear op it lân oan it ploegjen mei in ien-hyns-ploech. Hy wie op 'e foarikker.
Doe kom der in frommes oan. Sy sei: "Kinne jo my ek sizze, hwer't dy en dy minsken wenje?"
"Jawol," sei er, "dan hoechst net sa fier mear." Doe krige er de ploech mei de houten sturt beet tilde him op en sei: "Sjoch, sa ast nou by...
nl.verhalenbank.23353
Een hiele minne was vrouw K. Sie hef n bult kwaad doan en de lu harren haar dik in de gaatn.
Ik kan joe et gezin nog numen, waar ze toch n kind behekst hef. Sie was er in huus west en n zet later wordt dat kind ziek. Dokters zaggen ie ja haast niet; de mensn bruukten huusmiddeltjes en varder kon men zuk bezetn laatn. Mien vrouw kan dat ook. Dat kind wier...
nl.verhalenbank.44445
Rinse Hamstra seach us in kear, dat se yn Droegeham in deakiste net troch de doar krije koenen. Doe skouden se in finster omheech en dêr woarde de kiste troch skoud. Doe woarde de kiste op 'e wein set en hy seach it folk der achteroan. De froulju hienen regenkleden om. Sa gong de staesje toch de buorren. 't Wie jountiid.
Yn datselde hûs forstoar in...
nl.verhalenbank.19568
Myn frou komt fan Bûrum. Sy hienen dêr in âlde buorfrou, dy hiet fan Roelfke. Dy wie mei de helm geboaren. Op in joun, doe wie myn frou noch in famke, doe kloppe Roelfke by harren op it rút. "Der komt in lykstaesje oan", sei se. Doe gongen se nei bûten ta en doe seagen se de lykstaesje. In dei of hwat letter stoar der in jonkje fan in boer. Doe seagen se...
nl.verhalenbank.19384
Gekke Jelke wenne yn 't Donkerbroekemerfjild.
Ik wie achttsjin jier âld en wy gongen us mei in pear fan ús maten dêr hinne. Hwant der waerd biweard, it doogde dêr net, en dêr woenen wy mear fan witte.
Wy gongen der foar de gleskes stean. Ut in readkoperen kofjetsjetteltsje geat Jelke kofje yn twa reaukes dy't op 'e tafel stienen. By 't ynjitten fan 't...
nl.verhalenbank.21011
