Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje."
Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef.
Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
By Ate Meter dêr wie altyd in grouwe, swarte kat om 'e doar hinne. Ate hie 't net op dy kat stean. Hy hie al in pear kear prebearre der in raem op to dwaen, mar hy koe him noait ûnder 'e hân krije.
Op 't lêst hied er goed oppast. Doe't de kat der wer oankom hied er in dikke kneppel yn 'e hân, doe die er de doar fluch iepen en sloech ta. Hy rekke de kat....
nl.verhalenbank.25988
Marten Spiekstra fan Burgum fortelde my ris it folgjende:
Der siet in famke foar 't rút. It sil yn Burgum of omkriten west ha. "Heit," sei se, "der komme swarte mannen oan en dy wolle hjir in kiste troch 't rút triuwe."
Mar de heit seach neat.
In wike of hwat letter stoar der ien yn dat hûs. Der moest in kiste brocht wurde, mar dy koe net troch de doar....
nl.verhalenbank.37745
Heel veel van die Romaanse kerken hebben hele lage ingangen. En die lage ingangen daar werd altijd van verteld: dat zijn Noormannenpoortjes, want dan boog je dus automatisch naar het noorden als je de kerk betrad. En dat hadden de Noormannen verordonneerd, dat dat zo moest. Maar het vervelende verschijnsel doet zich voor, dat je hier in deze streken, in...
nl.verhalenbank.43950
Japik Ingberts wie al in âld man, doe wied er op in joun by in boer to praten dy't tichte by him wenne. Doe't er fuort gong wie sei de boer tsjin syn frou: "De âlde hat sa nei myn raep sjoen dat ik wyt der neat fan, ik mei wol oppasse."
De raep, dat wie in moai horloazje, dat hong oan 'e muorre by 't finster.
De boer bleau yn 'e keamer yn 't tsjuster dy...
nl.verhalenbank.37948
Us Boardzer kaem op in nacht thús, doe stienen de finsters by ús opskoud en de gerdinen wapperen nei bûten ta.
Doe't hy der yn kaem, seach er yn in hoeke fan 'e keamer syn jongste broerke yn in deakistje lizzen. Dat wie allegear foartsjirmerije. Mar it bern wie doe al siik. Gauachtich dêrnei is it stoarn.
Boardzer hie it net tsjin ús mem sein omt er har...
nl.verhalenbank.17722
Tiense Boomsma fan 'e Houtigehage seach nachts altyd lykstaesjes. Sokken wienen der trouwens ek wol yn Boelensloane. Tiense is nou al fiif en fjirtich jier dea. Nachts gong hy út bêd wei. Dan gong er oan 't glês ta en dan die er 't gordyn iepen. Hy fortelde, dan kom der in lykstaesje oan, altyd út it westen wei, hjir oan ta, sei er - hy wenne oan 'e...
nl.verhalenbank.25550
Veurloopn
t Gebeurde es n keer in Bennewol. Wur aan t roam klopt bie aine. t Oal mens heurde t en vertelde dat aan heur schoondochter. Dei zee t weer teegn heur man, moar dei mainde dat zien mouder zuk wat wies moakt har.
Nait laank noa tied heurde de vrouw veur de tweide keer getik op t glas; was gain mens te zain, moar t klopn was dudelk heurboar. Ze...
nl.verhalenbank.43819
Onderstaand verhaal moet lang geleden gebeurd zijn in het dorpje Bakel. Er wordt van Bakel wel meer verteld, maar dit moet toch waar gebeurd zijn.
Het was een mooie zomermorgen. De dag was nauwelijks begonnen en de zon was nog maar half te zien. Maar ondanks de vroegte stonden toch alle mensen van het dorpje Bakel met grote ogen van verbazing en zonder...
nl.verhalenbank.49844
Mien moeder was baker. Dokters wazzen dr ja niet. Meermaaln is het gebeurd, dat ze klopn aan t venster heurde. Dat was n veurbeduudsel, dat er weer gauw n popke op wereld komen zol.
En noa n zekere tied kwam dat dan ook uut.
Dan wier er echt klopt aan t zulfde venster.
nl.verhalenbank.44395
Yn Moddergat wie in keardel dy wie tige earm. Dy foun in lyk, dat oanspield wie. Dat lyk hie in pear nije learzens oan. Dy luts er fan 'e skonken fan dat lyk en hy naem se mei nei hûs. Mar sûnt dy dei kloppe der jouns altyd ien by him op it rút, dy sei: "Ik moat myn learzens wer ha. Ik moat myn learzens wer ha."
Doe hat er dy learzens wer nei 't selde...
nl.verhalenbank.28113
Frijmitselders ha in wikseldaelder. Dêrtroch ha se noait gebrek oan sinten, hwant sa'n wikseldaelder rekket net op. Dy krije se fan 'e duvel. Dêr ha se in forboun mei sluten.
Ien dy't frijmitselder is, kin net wer in gewoan minske wurde.
As se der by wei wolle wurde se deamakke.
De gebouwen fan 'e frijmitselers sitte gjin glêzen yn.
Se jowe twa fingers...
nl.verhalenbank.33056
Myn âld buorman wie tige siik. Op in nacht woarde der by my op it finster kloppe, mar doe't ik rôp: "Hwa is der?" krige ik gjin antwurd.
Der wie net ien. 't Wie om ien ûre hinne.
In fjirtsjin dagen letter krekt op 'e selde tiid woarde der wer by my op it finster kloppe. Krekt deselde klop.
Ik rôp: "Hwa is der?" Doe wie dat de soan fan myn sike buorman. Hy...
nl.verhalenbank.21608
Op 'e Tike wie 't froeger allegear foartsjirmerije. Sa seach ien op in nacht, dat der in deakiste troch 't finster skoud woarde. In deimannich letter gebeurde dat èk. De kiste hie net troch de doar kind.
nl.verhalenbank.21185
In swarte kat is faek in tsjoenster. 't Is ek wol us de duvel sels.
Myn wiif har pake, dat wie Hindrik Swart. Mar sy neamden him allegear Hindrik Skutter. 't Wie in hiele raren-ien. De kweade wie syn maet.
Hy siet op syn manier yn 'e bibel to lêzen, mar dan song er dêr wylst allegear rare ûnfatsoenlike strjitferskes by. Dy stienen dêr yn, sei er. En dan...
nl.verhalenbank.21219
Myn âlde omke Lammert, doe't dat noch in jonge wie fan sa'n jier of fjirtsjin, gong er wol us nei âlde Ot ta.
Op in kear, doe hie Ot him hwat jown. Doe't er thús wie, krige er in ôfgryslike pine.
Doe sei beppe: "Der kom nyskes ek hwat oanroljen." Doe't omke Lammert dat hearde, hied er hyltyd it eech op it iene glês.
Pake gong der út. Hy sei: "De earste...
nl.verhalenbank.21386
N°3.90. Duivel springt door raam en men kan er geen nieuwe ruit meer inzetten
In een herberg in Weert is de duivel ook es binnen geweest. De eerste keer dat ie binnenkwam, was 't door een raam. De herbergier ging de pastoor roepen om 't huis te laten overlezen. Van de duivel heeft men nooit meer iets gezien, maar toen men een nieuw venster wilde inzetten,...
nl.verhalenbank.35678
Ritske en Aeltsje wennen oan 'e Houtigehaechsterwyk. Sy hienen in jonkje, dat wie lytse Germ. Dat jonkje rekke bitsjoend. Doe gongen se nei de duvelbander ta. Dy sei: "Jimme matte it kessen iepensnije, dêr't it bern op leit. En dat matte jim goed neisjen. As dêr trije krânsen yn sitte en dy binne alle trije klear, dan is 't bern net mear to rêdden.
Binne...
nl.verhalenbank.27268
Guon minsken binne wol oan kant set, as der in lykstaesje oankom. 't Gebeurde hast altyd by nacht.
Guon seagen sa'n lykstaesje fan tofoaren. Dat wienen guon dy't mei de helm geboaren wienen. Sy moesten dan nachts út bêd wei. Sy woarden der útkloppe. Guon stienen dan foar 't finster to sjen. Mar oaren gongen bûtendoar en moesten soms hiele einen rinne om...
nl.verhalenbank.25537
In Eksel, een dorpje in de Belgische Kempen, zat eens op een avond een boer met zijn knecht te drinken in een herberg. Ze hadden al behoorlijk wat op en zoals dat gewoonlijk gaat als men iets te veel gedronken heeft, begonnen ze te zwetsen en te snoeven. Omdat ze voor elkaar niet onder wilden doen, besloten zij tot twaalf uur in de herberg te blijven en...
nl.verhalenbank.49822
