Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Tol betalen?
Van de Visserstraat loopt de Pot- en Pannesteeg naar de Hoekstraat. Daar stond op de hoek dat vervallen huis. Mijn opa heeft daar eens een glas-in-loodraam weggehaald en in zijn timmerhok gezet. Oma kreeg toen een vreselijke nachtmerrie. Ze zag dat een kind vermoord werd.
Later hoorde ik dat lang geleden een kind vermoord was in dat huis....
nl.verhalenbank.47288
Achter it tsjerkhôf yn Heech, dat rounom de Herv. tsjerke leit, wennen trije frouljue. De mem wie thús; de heit wie skipper op ien fan de ielaken. De Hegemer ielaken hienen “previlegie” op Londen. Der wie altyd in lizplak foar de aken oan de kade biskikber, mar der moast ek altyd in aek lizze. Yn de oarloch is dit foarrjocht forlern rekke. De heit rekke...
nl.verhalenbank.50521
Us Boardzer kaem op in nacht thús, doe stienen de finsters by ús opskoud en de gerdinen wapperen nei bûten ta.
Doe't hy der yn kaem, seach er yn in hoeke fan 'e keamer syn jongste broerke yn in deakistje lizzen. Dat wie allegear foartsjirmerije. Mar it bern wie doe al siik. Gauachtich dêrnei is it stoarn.
Boardzer hie it net tsjin ús mem sein omt er har...
nl.verhalenbank.17722
Mien moeder was baker. Dokters wazzen dr ja niet. Meermaaln is het gebeurd, dat ze klopn aan t venster heurde. Dat was n veurbeduudsel, dat er weer gauw n popke op wereld komen zol.
En noa n zekere tied kwam dat dan ook uut.
Dan wier er echt klopt aan t zulfde venster.
nl.verhalenbank.44395
Alde Jan Bearns van der Veen wenne yn 'e Mieden by de Bûtenpostumer feart. Hy hie in bern, dat wie net goed. Doe gong er nei greate Wopke ta. Dy wenne yn Kûkherne. Wopke joech him in drank. Hy sei: "Tink der om, dû mast aenst om in peal hinne. Dan komt der in kot by dy en dy wol by dy opspringe. Dû mast om 't fleske tinke."
Sûnder dat Jan der erch yn hie...
nl.verhalenbank.22761
Behekst.
Mevr. Edzers-Koster vertelt.
Ik heb het zelf meegemaakt.
't Is zo'n 50 jaar geleden.
Geregeld liep "oal Sienke-meu" met haar korf door Mussel en omgeving.
Ze verkocht galanterie.
Maar als ze een kind niet mocht, ging ze het beheksen.
In de buurt was zo'n kind.
Nadat "oal Sienke" er geweest was, en ze in de wieg gekeken had, werd het kind ziek....
nl.verhalenbank.42863
1.Veurbeduudsels leuf ik wel aan, omdat ik zoiets zulf beleefd heb. Mien vrouw weet et ook wel, dat wie op een oavend geklop op et raam heurden. Ik van t bedde af om te zien, wat of er buutn was. Niks tezien; t was n mooie nacht en de moan scheen; ik kon ver kiekn, maar gien mens te bekennen.
Enkele weekn later heurden wie etzulfde geklop opnei.
Aan t...
nl.verhalenbank.44509
Myn âlde omke Lammert, doe't dat noch in jonge wie fan sa'n jier of fjirtsjin, gong er wol us nei âlde Ot ta.
Op in kear, doe hie Ot him hwat jown. Doe't er thús wie, krige er in ôfgryslike pine.
Doe sei beppe: "Der kom nyskes ek hwat oanroljen." Doe't omke Lammert dat hearde, hied er hyltyd it eech op it iene glês.
Pake gong der út. Hy sei: "De earste...
nl.verhalenbank.21386
EEN KRANS VAN VEREN
In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
Een hiele minne was vrouw K. Sie hef n bult kwaad doan en de lu harren haar dik in de gaatn.
Ik kan joe et gezin nog numen, waar ze toch n kind behekst hef. Sie was er in huus west en n zet later wordt dat kind ziek. Dokters zaggen ie ja haast niet; de mensn bruukten huusmiddeltjes en varder kon men zuk bezetn laatn. Mien vrouw kan dat ook. Dat kind wier...
nl.verhalenbank.44445
Als men zijn ouders slaat, zal je hand het graf uit groeien. En, luidt een verhaal in Beverwijk, dat een kind terwijl het op de vader zijn knie zat en vreeselijk vloekte, waar de ouders nog wel om lachten, door de ruiten heen, door de duivel gehaald werd, welke er ter helle mee vloog; en tot een eeuwige gedachtenis, bleef het vleesch van het jonkske aan...
nl.verhalenbank.13045
Der wie in nicht fan ús, dy hie in jonkje. Dat bern rekke siik. It gûlde en jammere altyd, it wie hast noait stil.
Doe seinen se: "Dat bern kin wolris bitsjoend wêze." Hwant dan raze de bern ek sa.
Doe gongen se mei 't jonkje nei Swarte Jantsje ta. Swarte Jantsje naem it jonkje op 'e skoat. Doe wie 't bern fuortdalik stil. Sadré se 't bern delsette, seach...
nl.verhalenbank.28549
Alde Ljibbe' Wemel wie fan 'e duvel biseten. Har man gong tiisdeis nei Grins ta, nei de merk. Dan moest har broer by har komme hwant sy doarst net allinne to wêzen. De katten sieten by har yn 't finsterbank to miauwen en fleagen by de glêzen op, as se der net ynkommen. Ienkear wie der in stik lawaei by har op 'e souder. It wie krekt as woarde der in...
nl.verhalenbank.21361
Van het kind dat vloekte.
Er was een kind, dat nog heel klein was en toen al vreeselijk kon vloeken. Terwijl het op vaders knie zat, stootte het de godslasterlijkste woorden uit, en de ouders lachten er om, dat hun kleine kind erger vloekte dan de grootste man. Toen kwam de duivel en haalde het kind, en vloog er mee ter helle. En tot een eeuwige...
nl.verhalenbank.35074
Aukje, it bern fan Albert en Gees hie bot pine. Albert sei: "Dat kin âlde Jiske Wyts wol us dwaen." Hy fan 't bêd ôf. 't Wie yn 'e nacht. Hy giet regelrjocht nei 't hûs fan Jiske Wyts. Hja siet by de tafel. Fan in âld fodde hat se in popke makke en dêr stekt se yn om.
Albert krijt in dikke stien en smyt dy by har troch de ruten.
Doe't er thúskom lei it...
nl.verhalenbank.25298
Was n andere kerel, dai wus wat teegn dauwworm. Hai was rooms. "Leg n rozekrans op t kuzzen", zee e, "dan wordt t kind beter". "Loop nooit deur karrespoorn, dan overkomp joen ongeluk". Hai har ook n moal n slag van de duvel had, dou hai bie andern deur t roam gluurd har. Vief zwaarde vingers stunden op zien waange. De slag har e vuild, man niks zain.
nl.verhalenbank.43556
Doe't ik noch jong wie wenne der yn 'e Boelensleane in tsjoenster, dat wie âlde Jiske Wyts. By heit en dy wie op in nacht ien fan 'e bern hyltyd oan 't gûlen. Heit en mem koenen der net fan sliepe. Heit wist sekuer dat it de skuld wie fan Jiske Wyts. Dat wie in tsjoenster. Heit wie driftich en koart. Sy neamden him Biesterveld. Doe't dat bern hyltyd mar...
nl.verhalenbank.27767
By myn buorman forwachten se in poppe, hjir yn Nijskoat.
Der wie ôfpraet, as it sa fier wie soe myn frou de minsken bystean.
Doe hearde ik op in nacht tige dúdlik klopjen op it glês.
"It is sa fier, hear", woarde der sein.
Ik makke myn frou wekker en wy der ôf.
Mar der wie neat to rêdden.
De oare deis waerd it berntsje geboaren. Doe wie 't earst sa fier.
nl.verhalenbank.28695
Us buorfrou, dat wie Ritske Aeltsje. Sy wenne op 'e Houtigehage. Dêr hie in berntsje bitsjoend west by harren. Doe gongen se nei 't boerke yn Eastemar. It boerke joech in drankje mei foar 't bern. Hy sei, de earste dy't foar de glêzen komme soe, wie de tsjoenster. Mar sy mocht it drankje net sjen.
Doe't er thús kom hienen se de glêzen bihong en doe it...
nl.verhalenbank.25600
Doe't wy krekt troud wienen, wennen wy oan 't Wyldpaed by pake yn. Wy hienen al in pear bern. Alle moarnen kom stammerige Harm by ús lâns. Hy hie in sek by him, hwant hy roan to skoaijen. Elke kear bleau Harm by ús foar 't glês stean en dan frege er: "Hoe giet it mei de lytse jonge?" Ik sei altyd: "Goed." Mar sa faek as Harm dêr stien hie, bigong de jonge...
nl.verhalenbank.19888
