Datasets - ISEBEL

Wil: As no nog moal wier wis verteln van dee dree beume, kiek woar den haazn dan tusken kwam. At Hennie dat dan even opneamp. Wit: Mer den haazn kwam dan altied wier en doe hebt ze hem noakekn en doe was dat ok zoa, at der genne roete in dat glas mog zitn, gen glas in dee roet mog zitn. Den haazn mos doar vrij duur. Dan har he niks um kapot te maakn en...

angst

nl.verhalenbank.128608

Albert van Minnen fan Eastemar hat my us forteld: Us heit hie in sike koe. Wy wennen op 'e Heidbuorren to Eastemar. Heit gong nei Kûkherne ta, nei Wopke, mei in skelling yn 'e bûs. "Soa, bist dêr al?" frege Wopke. "Ik sil dy gau fortelle hoe't it komt, dat dy koe siik is. Boven de achterdoar is in gleske der út. Dêr kin fan alles troch komme. Set dêr in...

betalen

nl.verhalenbank.19730

Als er een vogel tegen het glas vliegt, is dat een doodsbericht.

aankondiging

nl.verhalenbank.50910

It wie yn 'e oarloch. Ik siet yn Frankryk. Doe seach ik op in nacht presys hwat der by ús thús gebeurde. Ik lei op bêd. De oare wyks rekke ik nei hûs ta, nei de Harkema. It earste hwat ik seach, dat wie it nije rútsje, dat yn it sydglês fan 't hûs siet. Ik sei: Dat haw ik yn 'e nacht yn Frankryk sjoen. Ik ha sjoen hwa't it rút ynsmiten hat en ek hwer't er...

glas

nl.verhalenbank.33284

Alde Bartele Vries fan 'e Hamster Pein koe soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte. Dan bigongen se moai to marsjearen troch de keamer hinne. Hy liet de hynders yn 'e stâl dânsje. Ik wie sa'n jonge, doe't er dat die. Op 't Bomkleaster leit er op 't hôf. Hy hat in glês yn 'e kiste. Dat hie doe noch net in minske. Hy leit mei 't gesicht nei de plaets ta,...

begraven

nl.verhalenbank.33092

Veurloopn t Gebeurde es n keer in Bennewol. Wur aan t roam klopt bie aine. t Oal mens heurde t en vertelde dat aan heur schoondochter. Dei zee t weer teegn heur man, moar dei mainde dat zien mouder zuk wat wies moakt har. Nait laank noa tied heurde de vrouw veur de tweide keer getik op t glas; was gain mens te zain, moar t klopn was dudelk heurboar. Ze...

buurjongen

nl.verhalenbank.43819

As in fûgeltsje tsjin 't glês oan hipte, kom der in deaden, of der gebeurde in ûngelok. As de eksters skatteren ek. As de kleasterklok deadsk lette of as de regenkleden wapperen, dan wie der gau in deaden yn 'e buert. As hja yn in lykstaesje net goed achterinoar oan roannen kom der ek gau wer in deaden. As it wicht fan 'e klok foel ek.

dood

nl.verhalenbank.21294

MR: Ik zat in groep 1 en een vriend van mij die zat in groep 2. En ik heb ook nog [een] broer en die was toen twaalf. En toen zaten we een keertje alleen in de kamer en mijn broer kwam er aan en die zei: "Wil je een verhaal horen?" Toen zeiden we: "Ja". Toen is 'ie bij ons gaan zitten en toen heeft 'ie verteld van: "Er leven spoken om je heen". En je kan...

basisschool

nl.verhalenbank.43771

Yn Twizelerheide wenne in man, dy koe tsjoene. Hy hie us in kear sawn katten foar it glês. De skrammen fan har neils sieten der letter yn. De man gong nei bûten ta, de katten naeiden út. Mar hy krige se op 't spoar. Der wie ien hazze tusken dy sawn katten. Dy hazze krige er to pakken. Hy sloech him dea en hat him doe persint jown oan 'e buorlju. Dy ha him...

avond

nl.verhalenbank.15741

Als men zijn ouders slaat, zal je hand het graf uit groeien. En, luidt een verhaal in Beverwijk, dat een kind terwijl het op de vader zijn knie zat en vreeselijk vloekte, waar de ouders nog wel om lachten, door de ruiten heen, door de duivel gehaald werd, welke er ter helle mee vloog; en tot een eeuwige gedachtenis, bleef het vleesch van het jonkske aan...

avond

nl.verhalenbank.13045

Ek us in kear op in nacht doe seach er op in sniedún foar syn hûs in greate houn sitten. Hy hat de duvel ek wol by him foar 't glês stean sjoen.

duivel

nl.verhalenbank.23349

Ot har man dat wie Hindrik Pyk (= Hindrik Ophuis). Dat wie ek in tsjoenster. En hy hie ek noch de kweade hân. Wy hienen in omke, dat wie Japik-om. Dy hearde us in kear, dat hy soe nei de froulju ta. Mar dat died er net. Hy gong stikum nei de doar fan Hindrik en Ot. Mar hwat er dêr sjoen hat! Hy is achterstofoar fan 't hiem kom! Sa binaud hat er west. Hy...

achterstevoren

nl.verhalenbank.21567

Alde Ljibbe' Wemel wie fan 'e duvel biseten. Har man gong tiisdeis nei Grins ta, nei de merk. Dan moest har broer by har komme hwant sy doarst net allinne to wêzen. De katten sieten by har yn 't finsterbank to miauwen en fleagen by de glêzen op, as se der net ynkommen. Ienkear wie der in stik lawaei by har op 'e souder. It wie krekt as woarde der in...

alleen

nl.verhalenbank.21361

Van het kind dat vloekte. Er was een kind, dat nog heel klein was en toen al vreeselijk kon vloeken. Terwijl het op vaders knie zat, stootte het de godslasterlijkste woorden uit, en de ouders lachten er om, dat hun kleine kind erger vloekte dan de grootste man. Toen kwam de duivel en haalde het kind, en vloog er mee ter helle. En tot een eeuwige...

avond

nl.verhalenbank.35074

Eksters. As er n okster bie joe veur t glas komp schrouwen, den duurt nait laank meer of iekriegn n rouwbraif.

begrafenis

nl.verhalenbank.46266

By minsken tichte by ús heit en dy siet in krâns yn 't holkessen. Jouns wie der altyd in swarte kat om 'e doar by harren. Sy ha dy krâns út it kessen helle en dy krâns ha se forbrând. Wylst fleagen de katten by de glêzen op. 't Wienen allegear katten. In skoft letter is ien fan 'e âlde minsken dy't tichteby wennen overleden. 't Gebeurde op 'e Tike.

betoverd

nl.verhalenbank.27868

Der wienen in man en frou, dy wennen op 'e rûmte. In suster fan 'e frou wenne by harren yn. De man forstoar. Doe forkochten de beide susters alles en gongen nei 't doarp ta to wenjen. Op in nacht wie 't hiel min waer. It wearljochte en tongere oan ien tried wei. Doe hearden se bûten flak foar 't hûs in houn. Dat beest blafte en jankte sa, dat de beide...

nl.verhalenbank.19303

Doe't wy krekt troud wienen, wennen wy oan 't Wyldpaed by pake yn. Wy hienen al in pear bern. Alle moarnen kom stammerige Harm by ús lâns. Hy hie in sek by him, hwant hy roan to skoaijen. Elke kear bleau Harm by ús foar 't glês stean en dan frege er: "Hoe giet it mei de lytse jonge?" Ik sei altyd: "Goed." Mar sa faek as Harm dêr stien hie, bigong de jonge...

aanvliegen

nl.verhalenbank.19888

Skoanheit lei mei kanker op bêd. Hy wie o sa siik. It roan om 't lêste. Doe kloppe der ien bûten op 't glês. Dy sei: "De dood." Doe't se nei bûten gongen om to sjen, wie der net ien. Even letter wie skoanheit wei.

bed

nl.verhalenbank.19885

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur