Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
175 datasets found
Dutch Keywords: pijn Narrator Gender: male
Ben Kleissen: Van zwartn Dieka van dee kat? Kl.H.: In de Weiteman. Dat was duur n duwel bezet. n Een gelöaft en n aander gelöaft nich, mer dee beest kwam aait ontzettend op n biester, dee stundn te triln in n stal he kon d’r niks met beginn, niks met beginn, d’r was n paar moal ne zwarte kat op del west, dat was ne kat dee van de ene koo op de andere koo...
nl.verhalenbank.128495
Het overbrenge van ziekte, dat weet ik nog wel, as ze vroeger rimmatiek hadde, dan leje ze een hond an d'r voete te slape, dan kreeg de hond de ziekte en de patiënt werd beter.
nl.verhalenbank.70369
Bij reumatische pijn werd d'r veelal een hondje mee naar bed genome. Die werd dan tege de plaats waar de pijn was gelegd en dan ging na verloop van tijd de ziekte over op de hond. Die werd dan stijf en jankte van de pijn. Die hond werd afgemaakt, want het was verbode het beest met de pijn te late rondlope.[1] [1]Langerak
nl.verhalenbank.70396
Frânse Hinke fan 'e Rottefalle wie duvelbanster en wûnderdokter. Sy wenne de kant út nei de boppeste Rot'falle yn 'e buert fan 't earmhûs, oan 'e lofterhân. Ik wie sa'n fiif en twintich jier âld. 'k Hie 't al in healjier lang tige slim yn 'e draeibonke (kontbonke). Ik koe sitte noch stean en my net forroere. Ik lei altyd en hie in slimme pine. Se fuorren...
nl.verhalenbank.23447
Mien voar har vrouger n peerd zaik. Was nog gain vai-arts in de buurt; doorum gungen de boern noar n buiter. Mien voader dr ook hen um te verteln, dat et peerd liefzeer har. De bezetter, al n olle man, kun zulf nich kommen; man hai gaf te roade: “Snie wat stukkies van de peresteert of; moak dai hail fien en streu dat over zien vreetn; dan gèèt de piene...
nl.verhalenbank.45701
Heit fortelde us, dat der roan wol us in jonge mei him op nei 't wurk ta. Op in kear hie dy jonge ek wer mei him roan, doe hie dy jonge ynienen in freeslike pine krigen. Hy sei: "Ik gean werom." Heit woe wite, hwerom. Doe sei dy jonge: "Ik ha myn duveldrek net by my. En as ik dat net by my ha, dan bin 'k forlegen fan 'e pine."
nl.verhalenbank.33318
Oene Knoffelder roan mei in kuorke mei snypsnaren by de huzen lâns. Sa moest er oan 'e kost komme. Ik hie ek us in euvel. Oene krige in kopke mei kâld reinwetter, die dêr in bytsje fan oan 'e fingers en struts dêrmei oer it plak hinne. Ik wie klear. Oene hie iiskâlde hannen altyd.
nl.verhalenbank.23123
Vroeger had je hier in Berkou iemand die kon geneze en strijke. Maar je hoefde d'r niet zelf hene. Als je bevoorbeeld kiespijn had, nou dan stuurde je een broer of een zus naar die man met een brievie. En dan maakte die 't ok beter. Geen van z'n kindere wou die gave overneme. Toen heeft ie 't uiteindelijk overgedaan aan iemand uit Lekkerkerk.
nl.verhalenbank.70630
Op de Rammelweide stond de boerderij van D. J. Derksen, welke de kunst verstond paarden, die overkoot waren, of menschen, welke zich een hand of voet verzwikt hadden, te bespreken, waarmede hij, naar men mij verzekerd heeft, velen genas. Hij wreef met eene lichte hand over het zieke lichaamsdeel, prevelde daarbij eenige onverstaanbare woorden, en na eene...
nl.verhalenbank.72543
Der binne tsjoensters, dy ha popkes dêr't se yn prippe om guon pine to bisoargjen.
nl.verhalenbank.38306
Dat heb ik mijn jeugd nog meegemaakt. D'r viel een brandende petrolielamp op tafel. Hij viel op tafel. M'n broer pakte die lamp beet en smeet 'm naar buiten. Dat was moedig van die jongen. Maar hij had brandwonden opgelopen. Toen is tie naar een juffrouw in Moerdijk gegaan, die maakte het kruisteken. Het staat me voor de geest, dat ie zonder pijn terugkwam.
nl.verhalenbank.127508
Wie een mol tussen de vingers doodknijpt wordt verlost van tandpijn. Ook 'n pad helpt tegen tandpijn.
nl.verhalenbank.44971
Mien moeder kon bezetn. Veural brannen. Vake kwam er iene bie heur met brand wonnen. Ze zee wat op en metien was de pien weg. De wond bleef nog wel zitn, maar die verschrikkelijke pien vuuln ze niet meer. Ze had dat leerd van mien opa; wie hebben et niet overnomen. Dat kan anders wel. Wat ze zee? Dat is n slim geheim. Vroag et die mensen maar nooit, want...
nl.verhalenbank.46169
Tsjoensters hawwe popkes, dêr't se mei spjelden yn prippe. Myn jongste suster wie noch in hiel lyts bern; dy bigong yn 'e nacht om tolve ûre hinne altyd to jammerjen. Dan raesde se moart en brân. Dan krige it bern pine, trochdat de tsjoenster dan yn har popkes ompripke. Doe op in kear nommen heit en mem har út 'e widze en leinen it bern tusken har yn, op...
nl.verhalenbank.28060
Ik haw ris nei Wopke Minke fan Kûkherne ta west om medsinen. Ik krige in drankje fan har mei. Hja sei, ik moest fral tige op dat drankje passe ûnderweis, hwant der koe wolris in houn by my opspringe dy't it drankje stikken ha woe. Mar der is my neat oerkaem mei dat drankje. It wie sa, myn wiif wie siik. Hja koe net gean fan 'e pine. Doe seinen de buorlju...
nl.verhalenbank.38529
Hier heeft jarenlang in het dorp een vrouw gewoond, die ontzettend veel goed heeft gedaan. Ze heeft de mensen van pijn afgeholpen en ze deden een beroep op haar van ’s morgens tot ’s avonds. En het grootste gedeelte van de dag dat bracht ze door eigenlijk biddend, litanieën en gebeden, en missen volgend. Omdat dat dus moest, wilde zij die pijn van die...
nl.verhalenbank.72226
Een brandbriefje was een briefje vol met vreemde woorden. Dat nam de pijn van de brandwonde weg.
nl.verhalenbank.70409
Myn wiif har oerbeppe wie ek in tsjoenster. Dy hie in protte poppen om har hinne. Nou joech se de iene poppe in prip en dan de oare. Dan gûlden de berntsjes, dy't se bitsjoend hie. Dan krigen dy pine. Hja wie in skipperske en skreau har Kobus.
nl.verhalenbank.28448
Dit kan van geslacht op geslacht overgaan. In onze familie is dat misschien wel 200 jaar lang gebeurd. Mijn grootvader, Steven Geveling, heeft het overgegeven aan mijn vader, Willem Geveling, en die weer aan mij. Mijn vader had zes zonen en één dochter. Hij zei, dat slechts één het bespreken kon overnemen. De anderen mochten de woorden wel eens horen of...
nl.verhalenbank.49707
Frânse Hinke wie duvelbanner. Sy wie de opperste fan 'e tsjoensters. Sy sei: "Jimme matte in pakje spjelden goed yn wetter siede litte. De pine, dy't de tsjoenster it bern oandien hat, sil se dan sels ûndergean. Sy sit dan to razen en to kjirmjen." Heit en mem ha de ried opfolge. Dy't se net fortrouden ha se net yn 'e hûs litten. Ik wie mei in wike wer...
nl.verhalenbank.24448
35