Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik: "Ja, ja, er is zoo nogal wat: kollen, zwarte kunst, nachtmerrie."
"Maar met uwes welnemen: nachtmerrie is een man. Dat hebben we ook bij ondervinding. Bij de vader van de ouwe Jaappie Postman was een paard, dat van de nachtmerrie gereden werd. Het zweette, zijn manen waren gestrengeld, en het was 's morgens doodloof. Toe heb Jaap met zijn knecht 's...
nl.verhalenbank.9313
Op ‘Eeskwerd’ wie wol nachts geklop en fremde lûden, foaral yn 'e foarkeamer. Op in kear wie Idske Sysling by ús útfanhûs. Wy soene de oare deis nei it ‘festival’ yn Oranjewâld. Om tolve ure hinne, grypte se my by de linkerearm en rôp: “Hwat is dat?” Ik sei heit nei:“Dat binne de mosken yn 'e klimop en de wyn, dy gûlt troch de sinneblinen.” Mar it kloppe...
nl.verhalenbank.50523
Kwoad zain
Mien voader luip es n moal mit aine op duuster pad, tuskn 12 en 1 uur in de nacht. Dou zee de veurste teegn mien voar dai achter hum aan luip: "Goa eevn bie zied, komp wat aan." Mien voar zee: "Dat dou k nich, ik zai niks." Zien kameroad hef hum dou bie de schammelakn greepm en aan de kaan van de weg hen zet. "Kiek es eevn over mien rechter...
nl.verhalenbank.43165
In fornimstich man
In man, in kunstner, dief en skoaijer.
Doe ‘t ik in skoaljonge wier fen sa ‘n jier of njoggen tsien, gyng myn heit, dy yn ‘t deistich libben winterdei slachte, maertiids bargekeapman en skieppeknipper en simmerdei mier wier, wol folle to meanen mei in man, dy ‘t ek forskate ambachten ûnder de tomme hie.
Wy hiene as bern in tsjinsin yn...
nl.verhalenbank.50508
Ek in kear doe soe Hearke nei de faem ta. Mar syn heit wie dêr op tsjin. Dy sei: "Dû komst dêr net hinne, dat is gjin goed folk."
Hearke sette it tsjin him yn 'e kant. Doe pakte de heit Hearke foar by 't boarst. Dy wie ek ôfgryslike sterk. Mar Hearke skuorde him los. Syn heit hâldde in fjouwerkant stik fan 'e klean yn 'e hân en mei 't bleate boarst gong...
nl.verhalenbank.21283
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen.
Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei.
Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
Heit pleage ús froeger wol as wy der by joun op út moesten en wy wienen hwat brutael. Dan sei er: "Ast net om lyk wolste pakt it pleachbeest dy, hwant dat rint dêr en dêr."
nl.verhalenbank.29336
As wy ticht by 't wetter kamen, sei ús mem: "Tink der om, aenst pakke de kikkerts dy."
Us heit sei, as wy allinne nei 't wetter gongen op it Bûtenfjild: "Tink der om, foar donker wer thús wêze, oars pakt de griene man dy."
Ek: as jy by 't donker thús komme ha jy kâns dat de wettergeast jin pakt.
nl.verhalenbank.31001
Us oerpake hat alris in bijeflecht foun. Doe't er yn Napoleonstiid in namme opjaen moest sei er: van der Flecht. Fanwege dy bijeflecht. Mar dat mocht net omt 'Flecht' in Frysk wurd wie. Doe is 't 'Vlugt' woarn. Hy hiet sûnt Wibe Popkes van der Vlugt.
It gebeurde yn 1856 of '57. Itske wie myn omke, in broer fan heit. Sy wennen yn in greate plaets oan 'e...
nl.verhalenbank.32912
Ik heb ok duk heure vertelle over ’t heuske bé’j de brug on ’t kruuspunt Kruusstroat, Kommerdiek, Nimwegsestroat, Galgendoal. Mien voader deej ok veul streupe. Hé’j zèj: “Es ik ’t brugheuske zie, schiet ik ’t dood”. Mar hé’j het ’t nooit gezien. De minse zèje altied, da ge ’t nie pakke kos. Ze meinde vroeger ok, da zwarte katte gevoarlijk ware.
nl.verhalenbank.50166
Onz pabbe zat vol streekn en mög de mensken geern wat ploagen.
Wie hadden ’n keer ’n neie meid en dai mös mit hum te melken.
’t Was nog duuster en dou zee e: ”Pak doe dai mon eerm.”
En dou zeddé heur under ’n bolle.
Ook zee ‘e wol ais: “tou man, olle, pak heur man.” Mit dai “olle” bedoulde hai de duvel.
Man op ’n nacht heurde hai wat boven zuk rommeln op...
nl.verhalenbank.45418
Oale spookverhoaln ken ik joe wel verteln, temeer omdat wie stomp aan de grens wonen; de bevolking is hier maist haalf duuts en n bult binnen net as ik “heimatlos”.
Ik was n kwoajong, dou ik es n moal woakn mos bie n oale man in de buurt. Ik har dat nog nooit doan, moar mien voader zee, dat ik t best leern mug; de andere woakers konden den eevn sloapn....
nl.verhalenbank.44855
Myn pake wie ek sterk. Hy wie lyts fan bistek, mar o sa geef fan ynhâld. Hy wie skipper en hie turf yn de Sweach levere. Syn skip lei yn 'e Rottefalle, dêr moest er hinne rinne. It jild dat er foar de turf bard hie, hied er by him. 't Wie tsjuster. Underweis wie der in keardel njonken him kaem. Dy roun mei ús pake op. Mar dy keardel sei noait in wurd....
nl.verhalenbank.36678
As de bern jouns net op bêd woenen, sei heit: "Pas op, hear, de wjerwolf stiet om 'e hoeke, dy pakt jim aenst."
nl.verhalenbank.32756
Der wie in frou overleden. Dy frou hie ek in famke. Foardat se stoar hie se tsjin har man sein: "Astû wer trouste, mastû myn klean net oan dyn twadde frou jaen."
Dat beloofde dy man.
De man troude wer en hy forgeat dy bilofte. De twadde frou krige de klean en die se oan.
Mar doe kloppe de frou dy't stoarn wie deis by harren op 'e ruten en oan 'e doar. It...
nl.verhalenbank.38526
Mien voader en moeder hadde ’n handeltje ien van alles en nog wat, ok ien schervegerei [aardewerk]. Zo mos ik ens daags vör de kermis nor Doornenburg mee ètesborde. Ik broch ze nor de minse, wor ik zien mos, beurde ’t geld en gieng wer nor huus. ’t Was al ien den oavend. Opten terugweg zie ik ’n witte kenien vör mien uut huppele. Ik doch: “Die mot ik mar...
nl.verhalenbank.50181
