Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Heit fortelde, op it Skier yn 'e Westerein, dêr wenne Gerrit Veenstra. Dy syn heit, dat wie Fokke Veenstra. Dy wie fuorman en ôfgryslike sterk.
Se wienen ris yn 'e Westerein mei it spoar oan 'e gong. Der waerden nije rails tusken lein. Dat wienen hiele lange einen. De spoarwurkers, dy't dêr mei dwaende wienen, hienen heard dat Fokke tige sterk wie. Se...
nl.verhalenbank.38463
Op in kear hie heit in wein fol stront laden. De wein stie yn 't djip skerngat en it hynder koe de stront der net weikrije. Doe spande heit it hynder út en krige it tiksel beet en luts de wein der sèls út. Hy wie sterker as in hynder. Myn heit hiet Fokke Veenstra.
nl.verhalenbank.19446
Us heit wie siik en ik wie noch in famke. Doe soe 'k nei heit syn bêd ta; 'k woe ris sjen hoe't it mei him wie. Doe sei heit tsjin my: "Dû mast dêr bliuwe, fanke, hwant der sit in dik, brún hynder foar 't bêd. Dat is in nachtmerje." Ik seach neat.
nl.verhalenbank.29618
Mien voar har vrouger n peerd zaik. Was nog gain vai-arts in de buurt; doorum gungen de boern noar n buiter. Mien voader dr ook hen um te verteln, dat et peerd liefzeer har. De bezetter, al n olle man, kun zulf nich kommen; man hai gaf te roade: “Snie wat stukkies van de peresteert of; moak dai hail fien en streu dat over zien vreetn; dan gèèt de piene...
nl.verhalenbank.45701
Ik: "Ja, ja, er is zoo nogal wat: kollen, zwarte kunst, nachtmerrie."
"Maar met uwes welnemen: nachtmerrie is een man. Dat hebben we ook bij ondervinding. Bij de vader van de ouwe Jaappie Postman was een paard, dat van de nachtmerrie gereden werd. Het zweette, zijn manen waren gestrengeld, en het was 's morgens doodloof. Toe heb Jaap met zijn knecht 's...
nl.verhalenbank.9313
Ik weet ook nog, mijn vader deed dat, hij hing de haam boven in de boom, dan liep het veulen met z'n kop omhoog.
nl.verhalenbank.127697
Imke en Durk fan Imke
Heit hat ik ek meimakke, dat Imke de Jong op Eastermarre merke stie te gûcheljen en doe kaam der in boeresoan ut Jistrum by. Dy wie mei in hynder op 'e merk. Hy lake wakker en hy hie in smoarge, fize bek tsjin Imke. Imke waard lulk. Hy sei: 'Jonge, dû meist wol sjen, datst thuskomste, want ik tink net datst jûn mear hellest'. Dat dy...
nl.verhalenbank.13020
Der wie in boer dy hie in stik greidlân, dat lei gâns in ein fan hûs en sa hied er ek in stik bou, dat fierôf lei.
It greidlân hied er in kuilbult op sitten. Op in kear stjûrde dy boer de feint dêrhinne om in foer kuil to heljen en as er dat op 'e wein laden hie, dan moest er even nei de bou ta ride en helje de cultivator op, hwant dy wie dêr stean bleaun...
nl.verhalenbank.28071
Bezetten.
We hadden eens een paard, dat “vrang” kreeg.
Mijn vader stuurde een knecht naar een bezetter in Erm, die spoedig aanwezig was.
Deze nam de pet af, knielde bij het zieke beest neer en bestreek de uier met twee vingers.
De ontsteking ging wel verder, doch precies tot aan de kring, die oude P. getrokken had.
Dit heb ik zelf gezien, het dier is...
nl.verhalenbank.45038
Verzonken kasteel
In de Buundert moet 'n kasteel geweest zijn, heul lang geleje; daar hadde ze 'n heel verhaal van. De slotheer had 'ne zoon, die naar de kruistochte wilde gaan om tegen de Turke te gaan vechte. Hij mocht nie van z'n vader, maar de jonge ging toch. Toen hij na lange tijd thuis kwam was ie alles kwijt, z'n paard, z'n uitrusting, alles en...
nl.verhalenbank.41505
Van de edelman Huninga wordt et volgnde verteld.
De borg van dat geslacht ston hier vlak bie; t woaterschop hait nog “Huninga-Meerland”.
De kinder van d oal heer wazzen net as nou; voak ongezeglijk.
Zai harn verkeern en huiln ook wel van n lollegie mit heur vrunden.
Heur voader mos door niks van hebben en huil ze aan de liene.
Moar nou vonden de jongelu...
nl.verhalenbank.44899
Mensen, zoals gezegd, een troubadour vertelt verhalen, legendes. En om om toch deze avond toch een bietje een cultureel karakter te geven zodat u zegt: 'Nou, ik goa toch met wat bagage noar huus hinne,' [publiek grinnikt] een legende over het ontstaan van Gelderland. De Veluwe hoorde bij Gelderland [...] Het is een heel oud verhaal. Het dateert uut...
nl.verhalenbank.41670
Er kwam esn maol n keerl bie ons op de dele om n proatje mit mien voar te moakn. Zai luipn ook zo es bie de peern langs; de man strèèèk et daier over de moanen en de pokkel en wat wol t geval? s Oavends zat t peerd onder de loezn.
Mien voader zee, dat hai dat al docht har, want keerl kon heksen. Hai woarschouwde ons den ook, om dei vent nait bie t vai te...
nl.verhalenbank.44052
De weerwolf dat is iets in de staart van een paard. "Hij heb de weerwolf in z'n staart", zeje ze dan. Van m'n vader heb ik, die had is van iemand gehoord, je moest d'r mee naar een smid in Gelderland. Die deed d'r wat an, strijke of hoe dan ok. Dan was 't paard weer beter.
nl.verhalenbank.70491
Alde Foppe van der Ploeg syn heit fan Koatstermoune fortelde, Hearke hie ris in weinfol dong út it skerngat lutsen, doe't de hynders it net dwaen koenen.
nl.verhalenbank.38638
Mit de peerden was ook wel eens wat. Dat hef mien voar zulf nait mitmoakt moar weer heurd van ollere mensn; dat is nou al over honderd joar leden. Dei hail olle mensn zeden dat er nachtmerries bestunden. Dei kroopn s nachts deur sleudelgoatn of glievn en klommen op de peerden. Zai klattern bie de moanen omhoog, woordeur de daiern den vlöchtn in de moanen...
nl.verhalenbank.43704
Voader was no Oarum gewes en gieng soaves loat no huus. Da gieng vroeger allemol te voet. Halfweg Huse ston ’r ’n groot gespens opte weg. ’t Was ’n gedoante es ’n pjerd mè gloeiende oge ien de kop. Voader dorster nie vörbé’j. Hé’j gieng ’n hele umweg make. Mar ’t pjerd liep medd’m mee over ’n aandre weg, dezelfde kant op. En toe voader op ’t eind van de...
nl.verhalenbank.50222
4.18.
Ja, nou gaan we naar Luchtenberg, de Hondsdonk, Notsel, Couwelaer en daar overal naar toe.
Daar waren boeren en die moesten toen mijn vader nog leefde - ja, die is al 1900 gesturven, dus dat is ook al weer lang geleden hoor - en dan moeten die boeren 's nachts naar de stad toe mee vierkante kisten. Toen waren die gemeentereinigingen weer heel anders...
nl.verhalenbank.44336
Voader was ’s ’n keer on ’t worspinne* zuke. Toen ie ien de struke was, gienge de struke van eiges uut mekoar. En toe stond ’r ’n gespens es ’n pjerd vör ’m. Voader liet de worspinne stoan en smèrden ’m no huus.
Worstpinnen zijn doorns van de sleedoorn. Ze zijn scherp, dun en taai en van verschillende lengten. Ze werden ontdaan van de bast en gedroogd en...
nl.verhalenbank.50223
WICHARD van PONT
I.
Verschrikking heerschte in Zutphens muur;
De bleeke burgerschaar
Lag, weenend bij de priestren zang,
Voor Walburgs kerkaltaar.
,,Ach, Heiligste, zoo vast betrouwd!
Met zoo veel danks vereerd!
Wat misdrijf heeft uw waakzaam oog
Dus van uw volk gekeerd?
Waar doolde 't, toen onze eêlste jeugd,
Tot 's Nabuurs hulp gesneld,
Een prooi van 't...
nl.verhalenbank.41892
