18 results
Dutch Keywords: overlijden
0, vroeger was d'r nog een vent. Die woonde in de Achtersloot. En toen wier de begrave en toen ze terugkwamme van de begrafenis, toen zat ie bij de haard. Toen hebbe ze 'm opgepakt en naar de Amersfoortse hei gebracht. Dat was al vijftig jaar geleje. En hij mocht ieder jaar een hanetree vooruitkomme. 't Was een tovenaar! Hij kon nooit wijer weer naar huis...
nl.verhalenbank.72708
Een Verhaal van een Toverheks van voor 1900 Dikke Bet kon volgens de buurtbewoners toveren. Op zekere dag vond een buurman haar achter een Eikenwal plat op de rug liggen met de mond wijd open. Hij dacht niet anders of dikke Bet was dood. Terwijl hij er een poosje bij stond te kijken zag hij een muis aankomen die regelrecht in de mond van dikke Bet...
nl.verhalenbank.13298
Spookdieren Hier in Opheusden werd vroeger heel erg over toveren en spoken gesproken, maar vanaf 't elektrisch licht gekomen is, hoort men er nooit meer over. Als hier de vroegere mensen betoverd werden hadden ze altijd pijn in de buik. Sommigen stierven die erg betoverd waren en werden dan niet stijf maar bleven slap. Allerhande figuren zaten bij de...
nl.verhalenbank.13449
As Hindrik Pyk (= Ophuis) by de bargen kom, leinen se de oare moarns dea. Net ien woe him der by litte. Sy woenen him net iens op 't hiem ha, hwant hy bitsjoende alle fé.
nl.verhalenbank.25346
Jan Oenes wenne yn Sweagerbosk. As hy der op út wie liet er syn pânse thús. Hy koe tsjoene. Sa is er op in kear stoarn. Doe bleau syn pânse achter. Der ha guon hinne west to sjen. Der lei in roune bult op 'e strjitte. Dat wie syn pânse.
nl.verhalenbank.30103
By Durke Pyt - dy wenne op 'e Uleflucht to Drachten - kom us in jonge, dy makke in spegel roetswart. Hy frege of der ien wie, dy't graech ien sjen woe dy't dea wie. Pyt sei, sy woe graech har heit noch us sjen. De jonge bigong to mineuveljen en to roppen. Der kom in gedaente foar. 't Wie Pyt har heit, sprekend gelyk sa't hy dêr 't lêst útsjoen hie mei...
nl.verhalenbank.22873
Myn frou hie in buorfrou, dy sukkele altyd. Doe ha se op in kear it kessen iepensnien. Doe sieten dêr krânsen yn. De trêdde krâns wie noch net fol. Hie dat it gefal west, dan hie 't minske deagong. Sy ha de krânsen forbrând en doe is hja wer opknapt. De trije dy't har bitsjoend hienen, dat wienen Stammerige Harm en dy syn suster en in dochter dêrfan.
nl.verhalenbank.24527
Wy wienen as bern machtich yn 'e hûs. In stik of hwat fan ús binne bitsjoend west. Der wienen krânsen yn 'e kessens. Dy woarden opbrând, mar guon fan 'e bern wienen al to fier hinne. Fjouwer binne deatsjoend. It wie it wurk fan Stammerige Harm. Der sieten yn 'e krânsen lapkes mei bloed, dy't de bern om in seare finger hawn hienen en der siet ek stoptried...
nl.verhalenbank.22971
Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele. Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel. Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...
nl.verhalenbank.29542
Myn suster wie noch in famke. Op in kear wie se mei twa oare famkes oan 't spûkeboartsjen, tichte by 't spoar. Doe kaem der in man foarby. Dy sei: "Pas op, famkes, jimme matte net spûke-boartsje, hwant dan kin it spûk jimme wolris krije!" Doe gong dy man fierder. Fuort dêrnei fleach der in ding troch de beammen hinne, hwat it wie koe myn suster net sjen,...
nl.verhalenbank.30063
Stammerige Harm syn mem hie in winkeltsje. Op in joun sieten se dêr meielkoar oan 'e kofje. Doe sei 't minske ynienen: "Nou is 't aanst myn tiid." "Hoe dat sa?" sei ien fan 'e oaren. Guon makken der in grapke fan. Ien sei: "Ast it liichste, mast de stok oer de bealch ha." Klokslach tolwe ûre yn 'e nacht die 't minske noch ien snok en doe wie se dea. Sy...
nl.verhalenbank.19889
Antsje Grupstra seach alle dingen foarút. Hja seach in skip op it lân, dêr soe letter in feart komme. Hja stjûrde skoppenboer nei de kroech ta, dan kaem der in flesse mei drank werom. Dy flesse sweefde. De doar gong fansels iepen, en de flesse kaem der al draeijende yn. As dat gebeurd wie, dan wie se alhiel fan 'e kaert. Hja wie mei de helm geboaren. hja...
nl.verhalenbank.32014
Stammerige Harm koe ek tsjoene, mar dy hie 't meast op it fé forsjoen. Dy moest men noait by it fé litte. Hy hie in wikseldaelder fan 'e duvel. Dy hied er altyd by him yn 'e bûs. Hy wie frijmetseler. Frijmetselers ha altyd in wikseldaelder. Dy ha ek altyd jild. Mar ien kear draeit de duvel har de nekke om. Om de sawn jier mat der ien dea, krekt as by de...
nl.verhalenbank.30505
Oene Kempenaar fan Sweagerbosk koe tsjoene. Syn pakesizzer wenne yn Ljouwert. Dy hie in pear jonges. De iene jonge wie faek siik. Soms wie 't even wer goed, mar even letter wie 't wer mis. As pake der wie wie 't op 't allerslimst; dan wied er hast dea, sa raer like it dan. De mem krijt hwat yn 'e gaten. Sy giet nei de apteek ta en hellet duveldrek. Dat...
nl.verhalenbank.24583
Der wie in feint, dat wie in spotter en in rarenien. Hy siet op in joun yn selskip mei oaren. Syn suster wie der ek by. "Wy sitte hjir op in droochje", sei er. Wy matte mar in flesfol ha. Ik lit even ien bringe." Doe die er in briefke oan in lege flesse en sette dy om 't hoekje fan 'e doar. Even letter gong de doar iepen en dêr kaem de folle flesse...
nl.verhalenbank.19845
Tovenaar (?) Op de Posthoren wonde vroeger Graad Verhoeve, 'n geduchte stroper, waarvan de mense zeije dat ie mir kon. Z'n vrouw heet 'm vergiftigd. Hij kon bevoorbild licht make, zeije ze. Mar da deet-ie zo. In den orlog had ie gin licht, mar op 'n ouwe karnmole, die kende toch wel, had ie 'n dynamo op aangeslote. Zo had ie licht as die hond liep. Mar as...
nl.verhalenbank.41597
't Teuve(r)n en be(h)eks'n is in vrogger dààg'n slim ewest. Now (h)eur'ie d'r niet mee(r) zoo van, ma(r) 't gebeu(r)t toch nog wel. Mar de mèèns'n dorv'n 't niet mee(r) te ve'tell'n. Een jaor of twintug, dartug eleed'n was t'r bi-j oons in de buu(r)te een dee(r)ntien en dàt was ziek. Dat was ekom'm deur 'n laandlooper, die 'ad 'eur beteuve(r)d. Was moss'n...
nl.verhalenbank.34863
Heksen herkennen. \'t Gebeurde in Ierseke, omstreeks 1890, en de beheksten waren de beide meisjes S. Het was begonnen met de oudste, terwijl bij de jongste weldra dezelfde verschijnselen voorkwamen. Bij die is 't nooit zoo erg geweest, want zij had het van een zwarte kunstenaar, een tuinman, die zich wreekte, omdat ze niet met hem gaan wilde. De oudste...
nl.verhalenbank.39068
18