Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Der waerd de minsken froeger altyd foarhâlden: Rin noait midden op 'e wei by nacht.
Alde Hindrik de Vegt wenne by de Oerterper feart. Hy gong yn 'e nacht de Modderwyk lâns. Doe passearde dêr in lykstaesje. Hy woarde samar yn 'e brede wyk smiten.
nl.verhalenbank.24944
De jouns foar har dea woarde der hwat by ús oer de flier smiten.
Doe seinen wy: "Hark ris." Wy tochten dat de kat it die op 'e souder.
Mar letter, doe''t hja dea wie, kommen de dragers hjir en dy smieten twa bankjes oer de flier, dêr't de kiste op stean moest. Dat wie krekt itselde lûd.
nl.verhalenbank.25464
Ik ha wolris fortellen heard, dat guon in stem út it wetter fornommen. De tijd is verstreken, de man is er niet. - Even letter fordronk dêr ien. Mar hwer't dat gebeurde, wyt ik net mear.
nl.verhalenbank.24593
Myn wiif har beppe wie in tige from minske. Hja hie har mem forlern en dêr wie se o sa ûnwennich fan. Sy bidde algeduerich: "Hie 'k myn mem mar wer."
Op in joun doe kom har mem der oan. Sy hienen doe noch stiennen flierren en dêr kom har mem op bleate fuotten oan.
Hja soe sizze: "Hwat docht mem hjir mei bleate fuotten op dy kâlde stiennen", mar sy hie 't...
nl.verhalenbank.22874
Piter de Graaf (sjoch B65-443 en 445) wenne op 'e ein fan 'e Dwarsfeart. Hy wie mei de helm geboaren en moest der gauris nachts ôf. Dan seach er hwat. 't Wienen yn 'e regel lykstaesjes.
nl.verhalenbank.24815
Rapke de Vries wie yn Olterterp yn 'e bosk oan 't wurk. Hy sei: "Der kin hjoed wolris in ûngelok komme." Deselde deis krige er in ûngelok en hy gong dea.
nl.verhalenbank.24814
Us mem dy tsjinne by de boer en sy hie in kammeraetske, dat tsjinne by in oare boer. Jouns gongen se wol gauris togearre to kuijerjen. Op in kear, doe hienen se wer in eien kuijere, doe sei dy oare faem tsjin mem: "Dû mast dêr wei komme, Afke, der komt in lykstaesje oan."
't Wie al let op 'e joun.
Sy pakte mem by 't skouder beet en luts har oan 'e kant....
nl.verhalenbank.24551
Sahwat in wike foar har dea kom myn soan Geart op in joun thús. (Geart wennet hjir nou flak achter ús.) Hy woe ta de foardoar yn, en de doar siet los, mar hy koe der net yn komme. Wit hoe lang prebearre hy it, mar it woe net.
Doe is er bûten op 'e gjersrichel sitten gong. Wol trije kertier hat er dêr sitten. Hy kom by de faem wei.
Hy tocht, de jonges ha...
nl.verhalenbank.25465
Op 'e Leijen mat it gebeurd wêze dat, as in skipper dêr oer farde, dan hearde er altyd op itselde plak itselde lûd. Dan woarde der roppen: "It plak is der al, mar de man is der net!"
Doe hie der op in kear in doomny mei op 't skip west.
Sy wienen noch mar krekt oan it plak ta of sy hearden wer itselde lûd. Fuort dêrnei tûmele de doomny oer board en fordronk.
nl.verhalenbank.25473
Heit en dy wienen skipper. Op in nacht leinen wy mei 't skip op in plak by in stik lân, dêr't wy oars noait leinen. Heit hie de beide spitten yn 'e groun set en wy joegen ús del.
Yn 'e nacht woarden de spitten mei in great stik lawaei op it dek smiten.
Heit der út om to sjen, mar der wie neat. Hy treau de spitten wer yn 'e groun en it skip lei wer fêst....
nl.verhalenbank.24547
Atsjemuoi en Trynmuoi wienen susters. Atsjemuoi wie troud mei Andersom en Trynmuoi hie forkearing mei Wibe de boer. Hja wie yn forwachting fan Wibe. Op in nacht wienen Anders-om en Tryn har oansteande togearre to mollefangen.
Doe slepte Trynmuoi by Atsjemuoi op 'e Boelensloane. Hja slepten yn 't selde bêd.
Doe droomde Trynmuoi, Manus Steensma, de...
nl.verhalenbank.30888
As in muoike fan my oer hynders droomde, dan koe men der mar fan op oan dat der mei koartens in deaden yn 'e famylje kaem.
nl.verhalenbank.30889
Der wienen in man en in frou, dy hienen seis bern.
It minske woarde siik en der kom in oare frou oer de flier dy't it wurk die. Dat wie in flink minske dy't goed op 'e frou paste. Mar al har goeije help mocht net bate. De frou stoar oan 'e sykte.
Sy hie bigeard, dat it minske, dat har forsoarge hie, dat moest har klean ha.
Mar dat die dy man net. Hy joech...
nl.verhalenbank.24556
Wy wienen us op 'e Grinzer klaei oan 't wjudden. Wy slepten nachts yn in boereskuorre. Froeger wie der in lûk by de boereplaetsen boven yn 'e souder. Doe foel der us ien troch 't lûk hinne. Dy wie opslach dea.
Sûnt woarden dêr nachts de skuorredoarren altyd iepen dien sûnder dat der ien to sjen wie. Dat gebeurde om sa'n tolve ûre hinne. Dat mat dyselde...
nl.verhalenbank.24595
By Durke Pyt - dy wenne op 'e Uleflucht to Drachten - kom us in jonge, dy makke in spegel roetswart.
Hy frege of der ien wie, dy't graech ien sjen woe dy't dea wie. Pyt sei, sy woe graech har heit noch us sjen. De jonge bigong to mineuveljen en to roppen.
Der kom in gedaente foar. 't Wie Pyt har heit, sprekend gelyk sa't hy dêr 't lêst útsjoen hie mei...
nl.verhalenbank.22873
Ik ha in dochter forlern, dy tsjinne yn Ljouwert. Dy is dêr forsûpt.
Op in joun kaem se thús, hjir by ús yn 'e Harkema. Dat wie sahwat in fjirtsjin dagen foardat se stoar. De oare moarns sei se: "Mem, 't wie hjir fannacht sa drok yn 'e hûs. 't Wienen allegear minsken."
Ik tocht fuort oan foartjirmerij en sei: "Dû hiest sjen matten."
Sy sei: "Ik ha sjoen,...
nl.verhalenbank.25463
Der waerd ús froeger altyd foarhâlden: rin noait midden op 'e strjitte, hwant dan kin 't gebeure dat jim tsjin in lykstaesje oanrinne en oan kant set wurde.
nl.verhalenbank.24810
Ik ha faek heard dat se seinen: dy't op snein naeit en docht dat guod op syn stjerbêd oan, dy kin net stjerre.
nl.verhalenbank.25058
Der wie in frommes, dy wenne by de Skieding, dy sei: "Myt hat myn man bitsjoend. Hy hat it bistoarn."
"k Ha dêr sels in kear west," fortelde se, "doe seach ik by har ta 't glês yn. Ik hie noch in frommes by my. Wy seagen alles hwat der gebeurde. Hja hie allegear soldaetsjes foar har, dy marsjearden mar op 'e tafel om. En Myt lake mar!"
Doe ha wy sein: "De...
nl.verhalenbank.25407
In man fan Meppel fortelde my ris: Mast noait tinke dat der neat bistiet. Dat ha 'k bileefd, sei er.
Ik kom op in kear thús, doe hie 'k nei de faem ta west. Ik wie oan 'e daem ta - 't wie tige stil en 't wie ljochtmoanne - doe hearde ik fuotstappen. 't Wie nuver. As ik stapte, dan hearde ik èk oare fuotstappen. Stie ik stil, dan wie der neat. Sa gong dat...
nl.verhalenbank.25163
