Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
70 datasets found
Dutch Keywords: overlijden ziek
Kleissen: Doe was ik nog nich geboorn. En wat n breurke van mie is, dat is, loa´k es kiekn n joar of acht junger as ik, of ölder as ik west, vuur mien tied was dat, ik was doe nog nich geboorn en doe ha´w bie oons ne meid H.H. v. S., doar woont d´r ok wat van in Haarbig of Geestern, in ieder geval per slot van rekn, moder was in de kökn, vrower ha´w nog...
nl.verhalenbank.128523
Yn 'Ons Huis' yn 'e Westerein wenne Hoedemaker. Dy krigen in poppe. Hja krigen de molke altyd fan Piters Willemke. Mar Willemke, dat wie ek in greate tsjoenster. Dy molke moest de poppe drinke. It bern waerd siik. Doe sei myn suster Pytsje tsjin Hoedemaker: "Tink der om, jimme bern is bitsjoend. Willemke, dat is in tsjoenster. Jimme poppe giet dea as...
nl.verhalenbank.29744
Ik weet wel dat 'r een persoon ziek was, een man ging naar de dokter, die ging met een rijtuig. Z'n paard werd kreupel, langzaam stappe naar Leerdam. Toen die voorbij 't kerkhof van Schoonderwoerd was, was 't weer over. Dat gebeurde tussen twaalf en één uur in de nacht. Een paar dagen later stierf die zieke en die is toen in Schoonderwoerd begraven. Een...
nl.verhalenbank.126403
It is us in kear gebeurd, dan kaem ik thús fan 'e klaei. Dêr hie 'k oan 't wurk west. 't Wie sahwat ien ûre yn 'e nacht. De finsters fan ús hûs stienen heech opskoud en de gerdinen waeiden der troch hinne nei bûten ta. Ik seach ûnder 't finster troch. Der stie iten foar my op 'e kachel. Doe gong ik der yn en ik bigong to iten. Doe seach ik in lyts deafet...
nl.verhalenbank.17683
Der wie in fanke yn Zevenhuizen, dat woarde samar ynienen slim siik. Alles roun har ôf. Hwat der út kaem, dêr sieten allegearre ielshûden tusken. Hja tochten: sy kin wol ris bitsjoend wêze. Doe toarnden se it holkessen los, en ja, dêr kaem in krâns fan fearren út. Dat wie 't biwiis, dat it fanke bitsjoend wie. Doe hellen se de duvelbanner der by. Dy...
nl.verhalenbank.31652
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei. "Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen. Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
Jehanne, de frou fan Japik Nauta hjiroer, rekke siik. Sy masteren mei greate Wopke fan Kûkherne. Japik gong ris op in kear nei Wopke ta om drank to heljen. Hy wie to foet. Wopke joech him in drankje foar Jehanne mei. Mar hy sei: Pas goed op, hwant jo krije lêst ûnderweis. Jo matte de drank goed opbergje. Doch it ûnder 'e jas. Der meije foaral gjin...
nl.verhalenbank.15905
Hat ien op it stjerbêd hwat oan, dat men op snein naeid hat, dan wolle de lêste siken der net út.
nl.verhalenbank.29622
Ik haw to Den Oever timmere. Dan praette 'k wol ris mei in âld fisker. Dy fortelde my, as der in siken oan board wie op sé, dan kommen de fisken om it skip hinne swemmen. Dan sei it folk: "Dy giet dea." En dat gong ek fêst troch.
nl.verhalenbank.24449
Dat heb ik ok van m'n ouders. As d'r een krans in het kusse zat, dat was door toedoen van een heks. Wie dat overkwam, die werd ziek of ging dood.
nl.verhalenbank.70352
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen. De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen. Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
Beppe wenne to Feanwâldsterwâl. Dêr wie in bern siik. Dêr kaem altyd in swarte kat om 'e doar rinnen, dat wie de tsjoenster dy't it bern bitsjoend hie. De buorfrou sei: Tink der om, dat en dat âld minske, dy docht it. Dy makket jimme bern siik. Jimme matte in krús fan rogge meitsje ûnder 't kleedtsje by de drompel, dan kin se der net yn komme. It bern hie...
nl.verhalenbank.31286
De famylje Wesbonk wenne to Ljouwert oan 'e Spanjaardsloane. Myn suster hat dêr faem west. Dêr kaem ek altyd in werkster, dat wie in troude frou. Op in kear fortelde dy werkster, dat har bern siik wie. Dat woe mar net betterje. It kwynde. Doe wie se nei in duvelbanster tagong. Dat wie Smoarge Jantsje, dy wenne to Ljouwert. Dy sei, it bern wie bitsjoend....
nl.verhalenbank.31906
Myn man hie in suster, dy wie siik. In soan fan har siet yn Frankryk. Dy skoansuster woarde minder en doe sei de dokter, sy moest nei Grins ta op ûndersiik. Dat wie yn dy tiid in hiele reis en in hiele útris. De tiisdeis moest se der hinne. Ik sei de moandei-to-jouns tsjin myn man: "Ik mei aenst wol ris by Atsje sjen, hwant net to witten of se dêr net yn...
nl.verhalenbank.29783
Wy hienen in famke, dat waerd bitsjoend. Hja is dea gong. It bern waerd siik en dat waerd minder en minder. Op in nacht waerd ik wekker en doe gûlde it bern sa. Ik sei: "Wolst by my lizze, leave?" Doe kaem se by ús to lizzen. Hja hie noch mar even by ús lein, doe sei 'k tsjin myn man: "Nou mast dêr ris hearre, sa raer docht dy kat it." Doe stie der in kat...
nl.verhalenbank.29740
Ze dochte vroeger wel es, dat ’n kiend behekst was. En as ze woue wete, of er nog iets on te doen was, deje ze ’t kusse ope. Zat er een krans van vère ien, dan was ’t te loat. Ze zèje dan: “Dor is niks mer on te doen. Het kiend zal nie bèter worre. Kiek mar, d’r zit ’n krans ien ’t kussen”.
nl.verhalenbank.50409
Myn soan sjocht de dingen soms foarút. Op in kear praette er mei syn maet. Dy syn heit wie siik. Mar de soan sei: "Hy knapt aerdich op de lêste tiden. Hy sil wol gau wer de âlde wurde." Myn soan sei: "Dat kinstû wol sizze, mar ik haw sjoen dat er mei de boerewein nei 't hôf brocht wurdt." It wie yn Garyp. In pear jier letter wie de man dea. De lykstaesje...
nl.verhalenbank.31791
1.Veurbeduudsels leuf ik wel aan, omdat ik zoiets zulf beleefd heb. Mien vrouw weet et ook wel, dat wie op een oavend geklop op et raam heurden. Ik van t bedde af om te zien, wat of er buutn was. Niks tezien; t was n mooie nacht en de moan scheen; ik kon ver kiekn, maar gien mens te bekennen. Enkele weekn later heurden wie etzulfde geklop opnei. Aan t...
nl.verhalenbank.44509
Myn suster wie noch in famke. Op in kear wie se mei twa oare famkes oan 't spûkeboartsjen, tichte by 't spoar. Doe kaem der in man foarby. Dy sei: "Pas op, famkes, jimme matte net spûke-boartsje, hwant dan kin it spûk jimme wolris krije!" Doe gong dy man fierder. Fuort dêrnei fleach der in ding troch de beammen hinne, hwat it wie koe myn suster net sjen,...
nl.verhalenbank.30063
Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...
nl.verhalenbank.50543
35