Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
52 datasets found
Dutch Keywords: overlijden boer
Der hie by Jehannes Hinses in boer west fan Grinslân. Dy hie sein: Ik bin forlegen mei myn fé. Sa en sa. De man wie widner. It fé wie alris earder siik west en nóu wie 't noch slimmer. "Sjoch," sei er tsjin Jehannes Hinses, "'k ha hier fan 'e kij meinom." Jehannes Hinses biseach it. "Nou," sei er, "dìzze kou mast mar ris hwat koekjes jaen, dy wurdt...
nl.verhalenbank.24704
Ik bin mei de helm geboaren. Ik moest altyd alles sjen. Dat fornaem ik it earst, doe wie 'k toalf jier âld. Op in jountiid moest ik molke helje fan 'e boer. It wie noch ljocht. Ik moest skean de fjilden oer. Ik hie in fjildskutte by my lyk as de soldaten brûke. Dêr kaem de molke yn. Op 'e weromreis wie 't skimerich. By de hoeke fan 'e Sânwei seach ik...
nl.verhalenbank.17682
Yn 'e Koaten wenne in boer, dy syn frou kom to forstjerren. Op in kear gong hy de wei út, doe roan se njonken him. Hy sei: "Gean mar werom; ik wyt wol hwerst' om komste." Doe hat er datjinge dien, hwat er salang neilitten hie.
nl.verhalenbank.15730
[Wit:] Nen man, wel den knecht har, den mos der 's nachens ok wa oet en at der woar braand was, dan zag den n braand, en zol der braand komn, dan wus he t ok a eerder, at der was. En at der een dood zol goan, wus he t ok. Dan zer he nog niks. E: Woar kon he t an mearkn at der een doad zol goan? Wit: Dat weet ik nich hoo at he dat mearkn kon. He, he zer he...
nl.verhalenbank.128611
Mien oal heer hef nog meer gevaln van veurloop verteld; zai koomt oet Onstwedde. Oal K. har n schimmelpeerd. Op n dag zee de boer: “Dat peerd mout vot, ik leuf dat e mie noar t kerkhof brengt.” t Was vrouger ja zo, dat mensn begroaven wurn op n boern-woagn; de boern broekn heur aigen pere door bie. Zien jongs goat dan mit de schimmel noar de Weddermaart....
nl.verhalenbank.44554
Tichte by Warffum stie in greate boereplaets, in bouplaets mei greate skuorren. Yn dy skuorren slepten de minsken dy't simmerdeis by him arbeiden. Dat wienen ek minsken út 'e Westerein en út oare plakken lyk as Harkema ensa. In hiel protte hienen har nammen dêr yn 'e sketten kerfd mei in mes. Miskien binne dy dêr nòch wol. De boer fan dy plaets hiet fan...
nl.verhalenbank.32213
Auwert-omme wie nei in houtforkeaping en lânforhiering op Nijtap. Froeger roannen se altyd en dat die Auwert-omme ek (fan Rottefalle). Hy woe in perseel hout ha. Doe't de houtforkeaping ôfroun wie, roan er allinne fan Nijtap de achterwei del. Dat wie doe noch in sânreed. Nou seit men der tsjin Leidyksloane. Doe't er in pear hondert meter roun hie, seach...
nl.verhalenbank.29578
Spookdieren Een jonge boer had ongeveer veertig jaar terug iets zeer eigenaardigs meegemaakt. Hij kwam op zondagavond een beetje laat thuis van de meid en ging naar bed. Hij had in het geheel niet gedronken. Nauwelijks echter lag hij op bed of hij hoorde de konijnen schreeuwen. Hij stond op, daar hij dacht, dat er iemand was binnengebroken om ze te...
nl.verhalenbank.13434
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen. De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen. Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
Earne op 'e Grinzer klaei stie in boerepleats, der doochde it net. De âld boer, dy't dêr wenne hie, wie formoarde woarn. De doarren woenen dêr nachts noait ticht bliuwe. Jelle Snip fan de Pein hat dêr mei oaren yn 't wurk west. Jelle lei dy nachts ûnder yn 'e skuorre. Doe seach er op 'e koesouder in spûk mei eagen sa great as thépantsjes. Doe hearde Jelle...
nl.verhalenbank.31913
Yn Kubaerd, dêr meanden twa poepen. Se hienen it lân der ôf, it wurk wie dien. De jouns rekkenen se ôf mei de boer. Se barden elk har jild. Doe sei de boer: "Gean jimme joun noch fuort?" "Né," seinen se, "wy bliuwe fannacht noch yn 't hea." Doe't se dêr dy nachts yn 't hea leinen, gong de iene oerein en pakte syn harhammer. En dêr sloech er syn maet de...
nl.verhalenbank.31536
Grietje Holleman (zie vroeger) was eens op een dinsdag (marktdag) in den herberg van C. Kelderman, die familie van haar was. Daar kwamen veel boeren iets verteren. Tegen een daarvan zei ze: "Jij zelt hier de volgende week niet meer komme." Inderdaad was hij de volgende week reeds overleden. Ze mocht nooit meer bij haar familie te Purmerend komen.
nl.verhalenbank.9316
't Spook De ziel van een overledene welke grensstenen had verlegd, had geen rust en zweefde 's avonds door de velden roepende: "waar zal ik hem laten." Op advies van de dorpspastoor moesten de boeren antwoorden: "Waar je hem gekregen hebt." Een kranige boerenzoon waagde dit op een avond als tegenantwoord te geven en met een doffe plof viel de steen neer...
nl.verhalenbank.13219
Yn 'e Hamsterpein forstoar in man. Fantofoaren hie er sein, hy woe dêr en dêr lizze op it tsjerkhôf. Hy hie in pealtsje oanbringe litten, dan koenen se 't sjen. Klaes Schievink hiet er. 't Wie in boer. Foar syn dea sei er, hy bigearde in glês yn 'e kiste, dan koed er it lân nochris oersjen. Hy hie de boel forerfd, mar hy wie net ticht by 't pealtsje...
nl.verhalenbank.25337
Op 'e Iestpleats to Sumar spûke it altyd. Dêr hie in boerefaem wenne, dy hie dêr in pear kear in bern op 'e wrâld brocht - dy wienen fan 'e boer - en dy bern wienen dêr formoarde en sûnder klean oan bigroeven. Nei dy tiid, as it tsjuster waerd bigoun it dêr yn 'e skuorre to spûkjen. Dan dânsen der trije neakene berntsjes om 'e stile hinne. Dy koenen dêr...
nl.verhalenbank.32065
To Surhústerfean wenne in man, dy wie mei de helm geboaren. Syn kammeraet frege him us in kear: "Wyst ek hwat?" "Ja," sei er, "der komt in greate boer to forstjerren." Hy neamde dy en dy datum en de ûre en de minút der by. "It hynder," sei er, "dat se foar de wein spanne wol net lûke. Dan wurdt it oare hynder fan 'e boer foar de wein spand. Mar dat wol...
nl.verhalenbank.24605
De Vurige Beer In Soest bestond vroeger het geloof aan "de vurige beer". Dit was een lichtje, hetwelk zich in het voormalige Soesterveen liet zien. Het zou de ziel zijn van een rijke boer, die zijn grondbezit zou hebben vermeerderd, door de grensstenen van zijn bouwland op de Eng te verplaatsen. Na zijn dood wenste hij te worden begraven op het zogenaamde...
nl.verhalenbank.13254
Yn 'e Harkema hat in boerefeint wenne. Dat wie Tseard van der Meer. Dy hie sa'n haet tsjin 'e boer, dat hy stuts it hynder fan 'e boer dea. Dêr hat er seis wiken foar sitten. As hy dêr letter lâns kom, roan dat hynder altyd njonken him lâns.
nl.verhalenbank.22062
Piter de Graaf en Melle Jans Veenstra gongen op in kear de klaei op om wurk. Doe kom de loft bot opsetten. Sy tochten: wy krije in pak swier waer en dêrom gongen se nei in boer ta. Sy fregen him of se dêr de nachts wol sliepe mochten. "Né," sei de boer, "ik wol hjir nachts gjin sliepers ha." Doe sei Piter: "Och man, lit ús hjir dochs sliepe, hwant jo...
nl.verhalenbank.24416
Doe't ús heit sa'n jonge baes wie kom Gjert Frânses to forstjerren. 't Wie op in snein-to-moarn. Hy stie tsjin in beam oan to pisjen en foel dea del. Hy kaem op 't tsjerkhôf, achter de âld-tsjerke to lizzen. Heit wenne yn dy tiid as feintsje by syn omke Jan. Op in kear sei omke Jan tsjin heit: "Romke, jow my dy beam even." Dy beam lei njonken 't paed. Dy...
nl.verhalenbank.32712
35