Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Us Boardzer kaem op in nacht thús, doe stienen de finsters by ús opskoud en de gerdinen wapperen nei bûten ta.
Doe't hy der yn kaem, seach er yn in hoeke fan 'e keamer syn jongste broerke yn in deakistje lizzen. Dat wie allegear foartsjirmerije. Mar it bern wie doe al siik. Gauachtich dêrnei is it stoarn.
Boardzer hie it net tsjin ús mem sein omt er har...
nl.verhalenbank.17722
Ymke de Jong hat ek ûnder tsjinst west. Mar dêr wienen se glêd mei oan. Dy smiet de kaeijen gewoan tsjin 'e doar oan, dan spatte dy doar samar iepen.
Op 't lêst ha se him ûnder tsjinst weidien, sy koenen neat mei him wurde. Hy koe toverje.
nl.verhalenbank.27753
Yn 'e Haerlemmer steech wenne Roele Antsje (de frou fan Roel van der Veen). Hja gong foar in tjoenster troch. Nachts hie se de boppedoar op in toutsje, krekt lang genôch, dat der in kat troch koe. Dat wie foar har sels, hwant hja foroare har faek yn in kat, nei't se seinen.
nl.verhalenbank.20808
Ze dochte vroeger wel es, dat ’n kiend behekst was. En as ze woue wete, of er nog iets on te doen was, deje ze ’t kusse ope. Zat er een krans van vère ien, dan was ’t te loat. Ze zèje dan: “Dor is niks mer on te doen. Het kiend zal nie bèter worre. Kiek mar, d’r zit ’n krans ien ’t kussen”.
nl.verhalenbank.50409
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S.
Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan.
Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad.
Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
Jehannes Meerstra fan Feanwâldsterwâl wie boerefeint op in pleats yn Ryptsjerk. Jehannes hie dêr in kammeraet, dy kaem ek fan de Wâl. Dat wie Yme Hogeveen.
Hja wienen der in bulte togearre op út en kamen dan faek let op 'e joun wer thús. Dêr hie de boer fan Jehannes syn nocht fan. Hy sei tsjin Jehannes: "Ast nou wèr sa let thús komst, haw ik de doarren...
nl.verhalenbank.38417
Jan van Buuren, dat was de ouwe schaapherder in IJsselstein vroeger, bij die is Hannes Oegee in dienst geweest, bijgenaamd de Lummel. Hannes de Lummel, die kon tovere. Vroeger wier de schapemest verkocht an de tabaksplanters in Veenendaal. Op een keer was Hannes de Lummel klaargekomme met uitspitte van de schapestal, want 't was in 't voorjaar en toen...
nl.verhalenbank.70640
To Hurdegaryp wie alear in hekke mei in grouwe stiennen peal oan wearskanten. Die hekke gong altyd fansels iepen.
Dat wie de duvel syn wurk. 't Wie tsjoenderij.
Guon ha der yn 'e nacht wol by wekke.
nl.verhalenbank.29325
(Beppe wenne op 'e Skieding. Biesterveld wie in bulte by har suster. "Och, ouwe toverheks, ik heb je door de lucht zien rijden op een bezemstok", sei er tsjin beppe)
(Yn 1880 soe de wrâld forgean. Doe bleauwen de bern thús fan skoalle)
(Guon koenen soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Bloedplakken dy't by in moard ûntsteane, kinne net útwiske wurde....
nl.verhalenbank.27485
Vroeger had je d'r zat, waarvan ze zeje, dat ze konde tovere. Zo had je in Goudriaan een boer die spoke kon. Een ouwe boer. Je ging daar met paard en wagen van de dijk. D'r waren d'r in Noordeloos ok die konde tovere en die je in 't water konde late rije en die d'r voor zurgde dat de deure ope en dicht ginge, ok in de slaapkamer.
nl.verhalenbank.57838
Sy koenen ûnder tsjinst neat wurde mei Ymke de Jong.
As er yn 'e cachot opsluten woarde, dan sprongen de doarren samar iepen. Doe't er fuortjage woarde ha se him op fjouwer úthoeken fan 'e stêd tagelyk sjoen.
nl.verhalenbank.25315
By Dokter Bontekoe yn Hurdegaryp wie in homeije dy't se net iepen [ticht] hâlde koenen. As stie er op slot dan gong er nòch iepen.
nl.verhalenbank.36152
Martens Bauk hie in nicht, dat wie Griet. Dy lake altyd sa. Der koe net hwat wêze, of hja bigoun der om to laitsjen.
Jehannes sei: "Dat sil 'k har ris ôfleare."
Doe soed er har de rokken ôfsakje litte. Hja moest se mei gewelt beethâlde, en har broek ek, hja koe 't hast net forhinderje. Hja die gau de bêdsdoarkes iepen. Hja is doe nuver op bêd rekke. Mar...
nl.verhalenbank.38182
Tsjoensters wienen froulju, dy't bern bitsjoene koenen. Sy koenen har ek yn allerhande dieren foroarje.
Ien fan 'e bern fan myn beppe rekke us op in kear bitsjoend. It bern wie altyd siik. Doe gong ús pake nei de duvelbander fan de Knipe ta, dat wie Lolke Woudstra.
Lolke joech in fleske mei drank mei. Hy sei tsjin pake: "Hjir mastû tige op passe. It mat...
nl.verhalenbank.28268
Vroeger mosse veul jonges ’s mèrs vör de schol ers ’n poar uur koehuje [koeien hoeden] ien den berm langs de weg. As ’t tied was um nor schol te goan, dreve ze de beeste den diek over um ze ien de gemeinte te jage. Toe ze bé’j ’t hekke van de gemeinte kwame, ston dor Leen. Alle zeuve koeie stonne inens stil en begosse tegeliek te zeike. En toe gieng ’t...
nl.verhalenbank.49646
Mien schonvoader zèj, dat hé’j meinde, datte vrouw van Jan den Uul ’n heks was. Op ’n keer mos ie smèrs heel vroeg nor den ove. Umdattie al wat loat was, noom ie de richste weg, dur de weies en over den dam. Da deetie wel dukker. Dan mos ie hier en doar over een vrach en dör de hekkes. Dor zag ie inens de vrouw. Ze zèj: “Gé’j ziet ok al vroeg ien de...
nl.verhalenbank.49644
Imke de Jong hat ûnder tsjinst west. Sy wienen deaforlegen mei him. As er opsluten woarde koenen se him noait hâlde. Hy hie de slotten samar los en de doarren spatten foar him iepen.
Op 't lêst ha se him mar gean litten.
nl.verhalenbank.28292
Imke hat ek yn 'e gefangenis sitten. Mar dêr koenen se him net yn hâlde. Hy die de doarren samar iepen.
nl.verhalenbank.25359
De nachtmerrie
Twee paardenknechten sliepen samen in een bed boven de stal. De ene was een zware knaap die elke dag toenam in gewicht, de ander was zo dun als een lat en vermagerde zienderogen.
Daar kon de dikke met zijn pet niet bij, en op een keer vroeg hij: "Hoe komt het toch dat jij steeds magerder wordt?"
"Daar kan ik niks aan doen," zei de magere....
nl.verhalenbank.9554
Mien vrouw had ope bene. ’t Was heel erg. Ze kos bijna nie mer lopen en soms helemol nie. En de wonde gave ’n lellijke reuk. Den dokter kos er bliekboar niks on doen. En zuster Plechelma, die de bene kwam verbiende, wister ok gin road op. We hörde toe veul vertelle van ’t Winsense boertje, die zo’n halve wonderdokter scheen te zien. Ik doch: “t Kan nooit...
nl.verhalenbank.50191
