Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Taeke hut (= T. Alma) fan 'e Harkema kom by nacht us in lyts hountsje tsjin.
"Astû godfordomme fan 'e duvel biste, dan wol ik mei dy slaen", sei er tsjin 't hountsje. Doe pakte dat hountsje him; dat wie ynienen in keardel woarn. En dy hat Taeke bûnt en blau houd. Taeke hie der swart útsjoen. Dy keardel, dat wie de duvel.
nl.verhalenbank.26113
As se in spûksel tsjin kommen, seinen se: "As't fan 'e Heare is, sprek dan. Ast fan 'e duvel is, stom dan."
nl.verhalenbank.23096
Op zekere dag gebeurde het dat een pastoor rustig in zijn leunstoel zat te mijmeren over het wel en wee van zijn parochianen, toen hij plotseling gerammel van kettingen hoorde. Het geluid kwam vanuit de schoorsteen. De pastoor wist meteen wat er aan de hand was. Het moest de vuurgeest zijn.
Rustig en bedaard, alsof het hem niet aanging, stond hij op,...
nl.verhalenbank.49795
Nachts mat men op jins hoede wêze bûtendoar.
Us mem plichte to sizzen:
De wegen bin goed
as der jin neat ûntmoet.
nl.verhalenbank.29956
Op in joun siet der yn 'e Grinzer Pein in man yn 'e kroech. Hy dronk hiel hwat romerkes op en hwat er dêrby sei klonk net sa moai. Hy wie net bang foar de duvel, sei er. Doe't it let woarde moest er nei hûs. Dat wie nei de kant út fan Surhústerfean. Underweis moest er oer side. Dêr moete er in kunde, dy hie ek tofolle hawn. Dy gong de oare kant út. Even...
nl.verhalenbank.37767
Tinalinge is in soarte fan gehucht yn Grinslân. It leit tichte by Mensingeweer. Dêr stie in boerepleats. Dêr tsjinne in sawntich jier lyn in faem, dy hie in wyld hier yn 'e nekke. Hja koe noait in fatsoenlike feint krije omdat se sa bluistrich wie en sa wyld en alles der mar útflapte hwat har foar de mûle kaem.
Op in kear doe wie 't kermis. Dêr woe se...
nl.verhalenbank.19844
G.H. Over deze kol moet ik wat uitvoeriger zijn. Ik heb haar in de eerste jaren van mijn verblijf te Broek vaak ontmoet en meermalen gesproken, maar nooit onder behandeling gehad. Eens zei ze heel demonstratief tegen mij: "Jij zult ook niet veel aan mij verdienen", nadat ik haar schertsend geplaagd had, dat zij altijd maar gezond was. Ik nam van dat...
nl.verhalenbank.9442
In de Beemster was kermis. Er was een waarzegster. Verschillende paren gingen er heen. Ze konden dan in den zoogenaamden zwarten spiegel hun bruigom of hun doodkist etcetera zien.
Eén meisje riep de vrouw evenwel apart en zei: "Voor je in den spiegel kijkt, moet ik je wat zeggen. Jij bent arm, maar een rijk heer uit Gelderland zal op je verlieven. Jij...
nl.verhalenbank.8814
2.48. Een weerwolf en zijne vrijster
Te Zeelst had zeker jonkman reeds eenen geruimen tijd kennis met eene jongedochter en was voornemens er eerlang mee te trouwen. Eens vergezelde de vrijer zijne beminde, na een gedanen uitstap, tot in hare ouderlijke woning. Onderwege moest de jonkman aan eene natuurlijke behoefte voldoen en ging in een bosch. Hij zeide...
nl.verhalenbank.50089
2.40. De laatste kabouters te Aalst
Men wijst eene boerderij waar, lang geleden, op zekeren nacht al het graan verdwenen was, dat gedorschen op den zolder lag. De eigenaar stak de schuld hiervan op de Kaboutermannekens, en vertelde het aan zijnen buurman. Deze geloofde zulks in den eerste niet, want hij hield de Kabouters voor goed en eerlijk.
Toen...
nl.verhalenbank.50081
2.8. Het onverklaarbaar spook
Francis Daris, bijgenaamd de Trom, - omdat hij eenigen tijd op
de schut tamboer was - gewoond hebbende en overleden zijnde onder 't Eikereind, zag eens, toen hij het pad door een eikenbosch op te Kept te Bergeik volgde, een zoo verveerlijk spook, dat hij met alleen plotseling als machteloos en uitzinnig was, maar deze...
nl.verhalenbank.50048
2.6. De grenspaal
Een man te Eersel had, omtrent het midden der vorige eeuw, uit louteren moedwil den paal verzet, die de grens tusschen Eersel en Steensel aantoont. Velen gelooven dat het niet verre van het gehucht 'De Hees' was, dat het misdrijf geschiedde; want in de nabijheid hoorde men, na 's mans dood, bijna eIken nacht, eenen mensch met den...
nl.verhalenbank.50046
.1.24. Kaboutersprookjes
De Kabouters hadden bij een boer te Aalst al het graan van den zolder gehaald. De boer beklaagde zich daarover eens bij zijn buurmnan. Deze kon echter niet gelooven, dat 't kleine volkje daartoe bij machte was en zei: 'Bè nou, ik zou wel eens willen zien, dat 't mij gebeurde. 'K zou ze mardi!' En jawel, maar 'e lutske' later was...
nl.verhalenbank.50018
1.23. Kaboutersprookjes
Ja, 't is waar, hoogst zelden gebeurde 't, dat men een Kabouter te zien kreeg. En weinigen zijn zoo bevoorrecht geweest als de landbouwer uit Duizel, wien de eer te beurt viel eenen Kabouter op weg te ontmoeten en met hem van mond tot mond te kunnen spreken. Ziehier 't verhaal van die ontmoeting.
Ons boerke dan had den ganschen dag...
nl.verhalenbank.50017
No. 98. Martienusje van Oirschot, een oud vrouwtje, liep altijd te voet van Rooi (St. Oedenrode) naar Veghel. Vaak ontmoette ze op dien weg, een in 't zwart gekleede, gesluierde dame, die haar dan een eind vergezelde, maar "ze zei nooit niks." 2)
nl.verhalenbank.46748
God’s weer, goed weer.
Een keurig mannetje, hoewel hij niet getrouwd was.
Nooit brandde hem ’t eten aan. Als hij in een winkel
van Venloo kocht, behoefde hij heelemaal niet
dadelijk te betalen, want men kende hem al. Men begreep
wel, dat hij soliede was.
Ge weet het, dat ge, als je zoo’n keurig mannetje
ontmoet, dadelijk over het weer begint te praten. Ge...
nl.verhalenbank.42093
