30 datasets found
Dutch Keywords: onmogelijk Place of Narration: Opende
Wy ha op 'e Noarder Dwarsfeart wenne to Drachten. Ik wie doe noch in jonge. Wy wennen yn in hûs, dêr spoeke it. Dêr woe net ien yn wenje. Op in kear doe leinen wy op bêd. Heit en mem slepten yn in bêdsté yn 'e keamer. Doe kom der hwat op it bêdsbuordtsje springen. 't Wie in nachtmerje. Heit krige him topakken. 't Wie krekt in dier. 't Wie glêd. Hy tocht:...
nl.verhalenbank.24116
Der wienen us guon by Rikele Myt troch de hage krûpt om yn 't hôf to kommen. Der siet in gat yn 'e hage. 't Wie jongfolk, se woenen ta de apels. Doe't se de bûsen fol hienen, en wer fuort woenen, koenen se noait it gat yn 'e hage wer fine. Sy ha der wol in ûre nei socht. Op 't lêst joegen se 't oer. "As wy de apels nou ris weigoaije", sei der ien fan har....
nl.verhalenbank.25989
Sy dienen froeger hjir altyd duveldrek ûnder 'e drompel, dan koe de tsjoenster net yn 'e hûs komme.
nl.verhalenbank.27542
Sy ha in nachtmerje wolris fangd mei moal. As se moal oan har hat, kin se net fuortkomme. Sy komt faek troch 't slotsgat yn 'e hûs. Sy giet ek wol nei de hynders ta. Dan is 't hynder alhiel oerstjûr. Sy makket de hynders wol flechtsjes yn 'e moanjes.
nl.verhalenbank.24115
Imke de Jong koe de minsken stean litte.
nl.verhalenbank.27541
Yn Faen hat in boer wenne, dat wie in freeslik rare keardel. Dy hiet fan Metske. Jouns kommen de doarren by him op slot, mar moarns stienen se wer iepen.
nl.verhalenbank.23469
Bloedplakken fan in moard bliuwe altyd sitten. Sy sizze, yn Faen is de loft altyd read kleure, fanwege de gruwelen fan Rudolf de Mepske, dy't dêr pleegd binne.
nl.verhalenbank.25965
To Hurdegaryp is in homeije, dêr wie 't krekt sa mei. Dy gong ek altyd wer iepen. Die wie mei gjin mooglikheit fêst to hâlden.
nl.verhalenbank.25958
It gebeurde wol, dat minsken net stjerre koenen. Dan hie sa'n minske hwat oan, dat op snein naeid wie. Neils, dy't op snein knipt binne, mat men nei de dea wer opsykje.
nl.verhalenbank.27547
Sytse Bates dy is gemien, dy hat syn dochter de hals útsnien. Mar doe wied er sels sa binaud, doe hat er himsels de hals útklaud. (âld rymke) By de moard oan 'e Mûzegroppewei (Sytse Bates) ha se it bloed noait út 'e flier krije kind.
nl.verhalenbank.24175
Yn Hurdegaryp is in homeije, dy sit noait ticht. Hy stiet altyd iepen. It jowt ek neat as men him ticht docht, hy giet doch fansels wer iepen, sels al bliuwe jo der by stean.
nl.verhalenbank.26004
Luutsens Janke har heit was in Jongsma. Toen dat nog een jonge man was, werkte hij op 't Feen (= Surhuisterveen) bij in boer. Der wou in koe kalven en de boer wou graach dat hij 's oavends terug kwam. Hij ging der 's oavends weer heen. Doar komt hij bij in dam en hij kan niet in stap meer forsetten. Hij het doar in fol uur stoan moetn. Op 't loatst het-ie...
nl.verhalenbank.26010
Ik en Jan Jagersma fan Kornhorn froegen us op 'e Grunniger klei bij in boereplaats of we doar sloapen mochten. De boer sei: "Jim kunnen doar beter niet sloapn. De deur goat altyd open." Moar wy woagden it doch. Wij deden een pakje floeikes tussen de deur. Moar de andere morgen was de deur wèl open. Een knecht fan de boer was doar fermoard worden. Doar...
nl.verhalenbank.27332
Der was hier een kind dat lag op stervn. Moar it kon niet doodgaan. Doe sei der één: "Trek dat kind it hemd uut, dat is op sondag moakt." Dat deden se en weg was 't kind.
nl.verhalenbank.27330
Wilde men een nachtmerrie vangen, dan werd der wat meel op 'e stoel foar 't bed smeten. Dat plakt vast, dan kan se niet fotkomen en dan komt se niet weer. Eén van zeven dochters, werd der seid, doar was altyd een nachtmerrie bij.
nl.verhalenbank.27318
Yn de âlde plaets fan Jan van Duinen hjir yn 'e Pein, dêr dienen se jouns de doarren goed op 'e skoattels, mar moarns stienen se altyd wer los.
nl.verhalenbank.27877
Yn Surhuzum ha se in âld frou formoarde. Yn 'e gong sieten twa plakken bloed op 'e muorre, dy koenen se der noait wei krije. Sy ha 't wol ôfbikke en opnij wer birape, 't joech neat; it bloed kom der altyd wer troch.
nl.verhalenbank.26003
In Oldekerk is een weg, die goat noar de barakken. Doar spoekte it altyd. Velen wilden doar niet langs. Doar woonde in Oldekerk in hele dikke boer. Dat was Knillis Datema. Hij reed op in keer die weg langs met peerd en woagn. Hij is krekt an dat stikje land toe, dêr't it spoeke, doe wouen opeens de peerden geen stap ferder. Hij het doar wel in uur stoan....
nl.verhalenbank.26019
Oan 'e Mûzegroppewei by de Langewyk ûnder Rottefalle hat in sekere Batema syn dochter formoarde. It bloed koenen se net út 'e muorre krije. Doe't se der letter in nij sket yn setten, kom 't bloed dêr wer yn.
nl.verhalenbank.27886
Der wie in jonge, dy farde altyd op sé. Hy kom hjir wei en op in kear wie er wer yn Grinzer Pein. Hy hie in nij guozzeroer kocht en doe sei er us tsjin my: "Jo binne koopman, net?" "Ja," sei 'k, "ik bin koopman." "Soenen jo dan ek witte hwer't ik myn wylde einen kwyt kin? Ik ha juster fiif en tritich sketten mei ien skot." Ik sei: "Dan kinstû dy dikke...
nl.verhalenbank.28191
35