Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
18 datasets found
Dutch Keywords: onmogelijk betoveren
Hy hat ek ris in petroaljekarre stil stean litten. Doe woenen de hounen net mear lûke. Sokke dingen die er altyd.
nl.verhalenbank.38098
Myn âldste suster Janke hat ek bitsjoend west. Wy wennen yn Stiensgea doetiids en ik wie noch net geboaren. Janke wie noch mar in bern. Hja tsjirme. Hja woe net oanwinne en raesde altyd. Der wenne dêr in âlde bolkoerrinster, dy hie wakker de rin by ús. Dy woe altyd even by 't popke sjen. Dan kom se yn 'e hûs en nom Janke even yn 'e earms. Heit bigong har...
nl.verhalenbank.32952
Ik: "Ja, die kollen moeten raren dingen zijn." Nadort: "Of het, mijnheer. Ik en mijn vrouw bennen ook ers bekold geweest. We trilden, werden mager, konnen niet slapen, zweetten erg en meer van die narigheid. Toen hebben we het hoofdkusschen open gemaakt, en daarin zaten wel een soepbord vol veeren met een kop er nog bovenop, die an mekaar geklonterd...
nl.verhalenbank.9311
Bij een kind van P. Bierdrager (zie vroeger) hebben C. van de Nadort (in dezen brief vermeld) en J. Bierdrager gewaakt toen het bekold was. Vooraf hadden ze alle deuren, naden enzovoort dichtgestopt. Om twaalf uur werd er op de weeg en de deur geslagen, gebonsd enzovoort, dat je waarachtig geen bange kerel hoef te wezen, maar de kol kon er niet in, maar...
nl.verhalenbank.9315
I. De duivel 5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat? Bijlage En nu nog een geval, dat ik heel kort zal vertellen. 'k Heb het verscheidene keren van de man zelf gehoord; want het geval zat hem hoog. Hij was boer. Maar zijn koeien wilden geen melk geven en van de melk kon...
nl.verhalenbank.14824
Yn Bakkefean wenne in frou dy gong foar in tsjoenster troch. Dêr wienen se allegear sa'n bytsje skruten foar. Sy hie forskillende minsken bitsjoend, nei't se seinen. Heit kom in kear by har en doe sei er: "Ik woe dat se my ek bitsjoene koenen." Mar doe sei se: "Jo leauwe der net oan. Dêrtroch kinne se jo ek net bitsjoene."
nl.verhalenbank.21179
Yn in boerespultsje ûnder de Ham rekke in bern siik. It bern tsjirme, dat wie skoan oan 't bern to sjen. Hoe't de dokter der ek mei omplastere, it joech allegear neat. It bern bleau in harterke, ja it kopke biklonk hoe langer hoe mear. Doe sei de buorman tsjin 'e heit fan dat bern: "Dû mast opjaen fan dokterjen. Der skeelt dat bern oars hwat. Dêr hat in...
nl.verhalenbank.15782
't Gebeurde wol gauris dat de tsjerne bitsjoend wie. Dat wie dan it wurk fan in tsjoenster. Dan koenen se gjin bûter krije. Dan moest de tsjerne leechmakke wurde.
nl.verhalenbank.38189
Hjir hat in âld man wenne, dy koe tsjoene. Hy hie ien bitsjoend, dy lei op stjerren. Mar dyselde koe noait ta stjerren komme of earst moest de tsjoenster by him komme. Dy tsjoenster is doe sa hurd kom, dat hy sprong oer de ûnderdoar hinne. Doe't hy by de stjerrende forskynde, gong dy opslach dea. Sa'n tsjoenster mat der dan hinne. Hy fielt de drang. Dy...
nl.verhalenbank.20895
Ik het dor wel es iets van gehörd. Ze zèje vroeger, da Hend van de Witte da kos. Die kos iemes stil late stoan en ok opte grond loate valle. Teminste, o da zèje de minse. Ik het ’t eiges nooit gezien. Hé’j noom dan ’n buukske uutte tes [zak] en schreef er wa ien. En zèj dan bijvoorbeeld tegen de luj, die bé’j ’m ware: “Zal ik hum doar, die dor löp es...
nl.verhalenbank.50208
Sommigen kunnen heksen, 't zijn meestal kinderen die behekst worden. Als zo'n vrouw bij een schipper de plank oploopt, en daar is een kruis onder, dan kan ze niet op 't schip komen. Dan blijft ze er buiten.
nl.verhalenbank.24207
Ritske dy wenne hjir yn 'e Houtigehage. Hy hie in fanke, dy tsjirme altyd, dat wie gjin goed spul. Jehannes Wyts wenne hjir foar by de wei. Dat wie in tsjoenster, dy fortrouden se net. Op in kear soe Ritske to streupen nei Oerterp. Doe kom der in dikke wite kat by harren. Ritske soe op 'e kat sjitte, mar hy koe der gjin skoat op krije. Hy gong de kat...
nl.verhalenbank.23781
Soms hienen de lju in krâns yn 't kessen, as se bitsjoend wienen. De fear fan sa'n krâns lei moai yn 'e rounte. Jy koenen sa'n krâns net opbarne, hy woe net barne. Soms dienen se him yn 't siedende taenwetter. Mar se koenen de krâns der net ûnder krije. As de krânse fol is, is 't bern dea.
nl.verhalenbank.38580
Oan dit singeltsje wennen Jan Wessels en Hindrikje. Jan Wessels woarde siik, mar doe't er op syn stjerbêd lei, koe de man noait dea. Doe kom Jan Oenes der oan. Dy gong nei him ta en doe wied er samar dea. Jan Oenes hie him bitsjoend. Dy moest earst komme, earder koed er net stjerre.
nl.verhalenbank.20734
Oan 'e Houtigehaechsterwyk ( = Skoallewyk) wennen Ritske van der Meer en Aeltsje. Dy hienen in jonkje. Dat bern woarde siik, it gûlde en spuide. "Us Germ is bitsjoend", sei Ritske. Sy fortochten in minske ticht by har yn 'e buert. Sy retten Aeltsje oan om alle skreven by de doarren ticht to stopjen. Ek it kaeisgat en de skoarstien. In pot mei nuddels en...
nl.verhalenbank.25660
Der hat in bern fan ús bitsjoend west. As it op bêd lei dan gûlde 't en wied er krekt sa stiif as in planke. Mar as ik him der út krige, dan wied er slop fan it laitsjen. Ik sei: "Dit doocht net. It bern is bitsjoend." Doe gongen wy nei de duvelbander ta. Dat wie Antsje Snipel fan Boelensloane. Dy sei: "Jimme matte duveldrek ûnder 'e drompel lizze. Dan...
nl.verhalenbank.21104
[C. Bakker:] "Heb je wel ers gehoord dat de kollen in een botermoud varen?" [Oude zegsman uit Uitdam:] "O ja, dat heb me eigen grootvader zelf gezien. Uwe moet weten dat me moeders vader op Terschelling woonde. Hij had zoo een mooien vogel en daarom noemde zij zijn huis het vogelenhuisje. Op een goeien nacht hoorde nie mooi zingen. Hij gong kijken, maar...
nl.verhalenbank.9182
6.1. Casteren, 1560 Een boer, die vijf jaar ziekelijk was geweest, raadpleegde iemand (een duivelsbanner?), die hem zei, dat hij betooverd was. De schuldige zou 's anderen daags iets uit zijn huis komen vragen; dit moest hij weigeren; – daarna iets uit zijn tuin, en dit moest hij 'om Godswil' geven. Toen er nu werkelijk een oude vrouw iets kwam vragen,...
nl.verhalenbank.44462
35