Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
As de ierdmantsjes it tige drok hienen, krige men in fruchtber jier, waerd der sein.
Der waerd by ús sein dat der in âlde widdou by ús wie, dy't nachts it wurk troch de ierdmantsjes dwaen liet.
nl.verhalenbank.23490
Yn Drachtster Kompenije wenne in frou, dy hie yn in koartstondige tiid twa bern forlern. It minske sukkele sels. Twa bern hie se oerhâlden, in jonge en in famke.
Doe wienen dy beide bern us oan 't boartsjen by 't sângat.
't Frommes dy't it my fortelde wie in suster fan dy frou.
Hja hie tsjin dy suster sein: "Nou is dat sjesa. Ik bin hjir net lang mear....
nl.verhalenbank.25582
Myn suster op 'e Harste yn Sumar hat yndertiid alhiel ûnforwacht in famke fan trettsjin jier forlern.
Us mem seach nachts wol gau us bigraffenisstoeten en sa. Sa seach se de wyks foardat it famke stoar yn 'e nacht ús heit alhiel yn 't swart by de Sumarre tsjerke hinne en wer kuijerjen.
It kom krekt sa út. Doe't it famke forstoarn is - in wike letter - hat...
nl.verhalenbank.21384
Myn mem har suster yn Stiensgea - Klaske-muoi - wie tige siik.
Hja hie longûntsteking. Mem wie neat net bygelovich.
Der komt in ekster oanfleanen by ús mem. Dy komt tsjin 't sydgleske oan. Doe blykte dat har suster overleden wie. De ekster wie de boade fan 'e dea.
nl.verhalenbank.27494
Yn 'e Harkema is in lytse sawntich jier lyn in arbeidershûs opbrând. Fjouwer bern binne doe yn 'e flammen omkom.
Jan van Zalen hat der noch in sang fan makke.
Trije dagen fan tofoaren hat Sibe Antsje (= Antsje Tabak) sjoen dat dat arbeidershûs yn 'e brân stie.
nl.verhalenbank.33156
Alde tante Dike, dat wie de frou fan Jan Mulder, dy seach op in nacht yn Nyegea in bigraffenis foarbygean. In wike letter wie dy bigraffenis dêr.
nl.verhalenbank.33034
Taeke Taekema fan Suwâld wie foar de twadde kear troud. Op in joun doe't it tsjuster wie roannen hy en noch in man togearre de wei del. Doe sei dy oare man tsjin Taeke: "Wy matte hjir even wei. Der komt in bigraffenis oan."
"Fan hwa is dy bigraffenis?" frege Taeke even letter.
"Dat silst wol hearre", sei er.
Twa à trije dagen letter stoar Taeke syn frou....
nl.verhalenbank.23623
As jo op jou stjerbêd in ding oan ha, dêr't op snein oan naeid is, dan kinne jo net stjerre. Beppe hat it meimakke mei in berntsje dat wie noch mar sawn maenden âld. It wie hiel bot siik. Mar it koe noait stjerre. "Hat er ek hwat oan dat op snein naeid is?" sei doe de buorfrou.
"Ja," sei beppe, "dat himdsje."
Doe ha se him dat himdsje útdien en doe...
nl.verhalenbank.33776
Ik wie in famke. Wy wennen yn Visvliet.
Heit moest der op út to slachtsjen.
Buorfrou sei tsjin mem: "Dan kom ik joun by jimme."
Wy krigen thé en doe't it al aerdich let yn 'e joun wie, kom heit werom. Hy hie 't slachtsjen dien.
Doe soe buorfrou fuort. Wy wennen doar oan doar. Wy gongen mei nei de doar om even bûten to sjen.
Doe sei heit: "Dêr is hwat."...
nl.verhalenbank.20859
Yn 't bigjin fan 'e lêste oarloch haw ik yn Oud-Beierland west. Dêr wie 't merke. Doe liet ik my de takomst sizze troch in frommeske. Dy lies it út myn hân. Hja sei, ik soe yn 't koart in hiele fiere reis meitsje.
Ik wenne doe yn Stiensgea. Dêr moesten fan 'e Poepen in tritich gesinnen fan nei Dútslân of nei Frankryk ta. Dêr wie ik ek by. Ik hie wol yn...
nl.verhalenbank.19371
Ik gong froeger jouns faek fuort, dan wie myn frou allinne thús mei de bern. Wy wennen dan yn in houten keet en hienen it tige earmoedich. Wy woenen graech út 'e keet wei.
Op in kear gong se de jouns op bêd. Doe hearde se in stem ta har praten. It wie ús leaven Hear. Dy sei: "Heb nog maar twee jaar geduld. Dan komt u er onder uit."
En sa wie 't ek. Nei...
nl.verhalenbank.23011
Yn 'e swarte spegel koe men de takomst sjen. Der kom in frommes yn of in deakiste. Dat frommes soe men mei trouwe. De deakiste bitsjutte dat men net trouwe soe.
nl.verhalenbank.29400
Us mem har heit wenne yn Surhústerfean. Doe't dy slim siik rekke gongen mem en heit dêr togearre hinne. Heit kaem de jouns njoggen ûre werom. Mem wie yn Surhústerfean bleaun.
De oare moarns bitiid seinen wy: "Hoe soe 't mei pake wêze?"
"Dy is fannacht healwei tolven stoarn", sei heit. "Ik bin fannacht healweitolven wekker woarn. Doe waerd der tsjin my...
nl.verhalenbank.23489
