Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
45 results
Dutch Keywords: naam
Der wienen twa reuzen, dy hienen 't o sa drok hawn togearre. Doe leunden se ergens yn in doarp tsjin 'e tsjerketoer oan. Mar dy toer bijoech him ûnder it swiere gewicht. De toer bruts. Doe krige dat doarp de namme Britsum. In skoft letter wienen dy reuzen wer warch. Dêr wie èk wer in toer, in mânsken-ien. Dêr gongen se tsjin oan stean. Dy toer bleau...
nl.verhalenbank.33045
Der wienen in pear reuzen, dy wienen drok oan 't wurk west yn 'e buert dêr't nou Wargea leit. De jouns gongen se tsjin 'e toer oan stean om even út to pûsten. "Hè," sei de iene tsjin de oare, "hwat haw ik in warge lea." Dat hearden guon, en doe neamden se it plak, dêr't dat sein woarde: Wargea.
nl.verhalenbank.23544
Der wie ek in reus dy wie ek oan 't kanaelgraven. Dy rêstte ek even tsjin 'e tsjerke út. "De lea binne my warch", sei er. Sa krige dat plak de namme fan Wargea.
nl.verhalenbank.21959
Yn Wargea wenne in reus. In skipper wie dêr kom mei in skûtefol branje. Dy branje moest deselde dei noch út it skip wei, mar de skipper seach der gjin kâns ta. Doe sei de reus: "Ik sil dy helpe." Hy nimt de hiele skûte út it skip wei en leget him omkeard op 'e wâl. Hy hie dy deis oan 't slatten west en dus hied er syn nocht. Om hwat út to rêsten lei er...
nl.verhalenbank.20934
Doe gongen se nei Akkrum en dêr gongen se tsjin 'e tsjerke oan stean. Mar dy rekke forbûgd. "A - krom", sei de twadde reus. Dêrfandinne de namme Akkrom.
nl.verhalenbank.20938
Der wienen twa reuzen. Dy wienen oan 't sleatslotten. Se hienen in bollepream mids troch sage en fan elke helte hienen se in skeppe. Dêr koe hiel hwat op lizze fansels. Dat se hienen dy sleat gau slotten. Doe wienen se warch. Sy rêstten even út troch tsjin 'e tsjerketoer oan to linen en seinen: Warch. It plak, dêr't dat gebeurde, krige de namme Wargea.
nl.verhalenbank.15605
To Britsum wienen ek twa reuzen oan 't wurk west. Dy rêstten even út en leinen mei de earmen op 'e tsjerke. "Krak" sei de tsjerke. "Hwat wie dat?" sei ien fan 'e reuzen. "Ik bruts him", sei de oare. Sa hat dat plak dêr de namme Britsum krige.
nl.verhalenbank.20626
Twa reuzen wienen mei in kanael oan 't graven. Hja brûkten elk in heale pream, dêr dolden se mei. De modder kaem oan 'e kant fan 'e feart to lizzen. Hja koenen dêrtroch net sjen of er wol rjocht waerd. Doe sprong ien fan harren boppe op in modderheap en hy seach achterom. "Ah - krom!" rôp er. De feart wie bryk. Doe krige it plak dêr de namme Akkrom.
nl.verhalenbank.20625
Sa hat Wargea syn namme ek oan in pear reuzen to tankjen. Dy hienen it drok hawn en rêstten even út tsjin 'e toer. "Ik ha in warge lea", sei ien. Doe't de minsken dat hearden neamden se dat doarp Wargea.
nl.verhalenbank.24940
Twa reuzen wienen oan 't slatten mei in feart ergens yn Fryslân. Op in stuit seagen se om. "A - krom", sei de iene tsjin 'e oare. (De feart wie hwat bochtich) Doe ha se it plak, dat dear lei de namme Akkrom joun.
nl.verhalenbank.15613
De Bouwe-pet rint fan 'e bûterfabryk (nou opheven) fan Gytsjerk rjochting Feanwâldsterwâl. De lêste helte hyt Mûzerit. Twa greate reuzen foeren mei in greate houten skou fan Ljouwert oer de Greate Wielen nei Gytsjerk. Dêr koenen se net fierder, hwant dêr hâldde it wetter op. De iene reus hiet Bouwe - dêr fandinne de namme Bouwe-pet, mar de oare syn namme...
nl.verhalenbank.32150
Der wienen ris trije reuzen oan 't slatten, tichte by Ljouwert. De iene sei: "Dat is ús deel." Sa hat it Deel de namme krige. De oare sei: "Mar wy ha mear." Sa is de namme Lange Meer ûntstien. En de trêdde gong mei de earms oer de tsjerke hinne stean en sei: "Warge, warge lea." Sa is de namme fan dat plak Wargea (Wergea) ûntstien.
nl.verhalenbank.31331
Nog steeds gaat de legende dat in de eerste eeuwen na Christus een soort übermensch bij gelegenheid van een overstroming ergens noordelijk van Nuland, waarbij allen dreigden te verdrinken, aldaar te water sprong om zwemmende land te zoeken en de gelofte deed een kerk te bouwen, waar hij zou landen. Bij zijn behouden aankomst moet hij gezegd hebben: "Nu...
nl.verhalenbank.13524
Der wie us in reus, dy wie mei in feart oan 't graven. Dat die er mei in heale pream, it avensearde tige. Doe woed er efkes útpûste. Hy sloech ergens de hannen oer de tsjerke hinne en sei: "Hè, warch." Dat hearden guon en doe krige dat plak de namme Wargea. Doe skrabbe er de modder hwat fan 'e klompen ôf, en dy beide modderbulten binne dêr nòch altyd.
nl.verhalenbank.20903
Der wienen in pear reuzen, dy hienen yn Droegeham in protte sân ta de learzens yn krige. Doe't se yn 'e Harkema kommen, legen se de learzens dear. Op dat plak binne doe de Bulten ûntstien. (ek wol de Alpen neamd)
nl.verhalenbank.15614
Der wienen twa sterke keardels - reuzen - oan 't graven mei in farwetter. Sy lieten de lodde even rêste en seagen achterom. Doe sei de iene tsjin 'e oare: "A - krom." Dat hearden guon en doe krige it plak, dat dêr lei de namme Akkrom.
nl.verhalenbank.23629
Yn Jistrum wenne sterke Hearke. Hy woarde neamd Hearke de Reus. Heit hat him wol kend. (dit is onjuist- A.A.J.)
nl.verhalenbank.20264
Manke Meine en Kromme Knilles Kunstwerk dat Manke Meine en Kromme Knilles voorstelt (verwijzende naar de legende over Manke Meine en Kromme Knilles).
nl.verhalenbank.15565
Dit mijn sustenu wert bevestight met den name Hunso. Wat is Hunso anders geseydt als Hunsow? En wat is Hunsow anders geseydt/ volgens d'oude Duytsche Spraecke/ als een Awe, of Owe, dat is/ een Veldt/ of stuck Landts der Huynen of Heunen? Hunso dan/ is soo veel als Hunen-veldt: Want Huynen zijn Reusen: en go, ga, gae, gæ, gaw, of aw, is Landt. Dan dese...
nl.verhalenbank.44860
Brammert en Ellert Tusschen Schoonloo en Zweel bevindt zich een groot veld, daar staan geen huizen op, en wegen loopen er weinig door: hij, die er gaat, moet niet bang zijn voor de eenzaamheid. Eens huisden er twee reuzen, Brammert en Ellert heetten ze. Brammert was zoo groot, dat hij de heele breedte der vlakte vulde, als hij terneer lag: dan rustte...
nl.verhalenbank.41757
47