Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
105 datasets found
Dutch Keywords: moeder dochter
Doe't ik in famke wie wennen wy yn Houtigehage. Ik moest elke dei iten bringe nei in omke fan my, dy arbeide by mynhear Bogaerts. Dat wie in hiel ein rinnen. Op in kear doe kom ik werom. Doe wie der in âld wyfke. "Och heden, berntsje," sei se, "hwat mastû alle dagen in ein rinne. Hjir hast in apel." 't Wie in hiele moaije apel, mar ik doarst him net op to...
nl.verhalenbank.25618
Ik wie froeger in bulte by Ale Westra (= Aeltsje Schievink-Westra B65-14, 15, 16, 164) Dy har mem, âlde Ot dat wie in tsjoenster (Ale sèls giet der trouwens èk foar en har dochter èk). De minsken koenen har net bigripe hoe't ús mem it fortroude, dat ik kammeraetske wie mei Ale. Mar ús mem sei: "Der kin har noait hwat oerkomme, hwant sy hat in dûbelde...
nl.verhalenbank.21456
In suster fan my, doe't dat in fanke wie, hie se har foet forknoffele. Doe brocht ús mem har nei Oene Knoffelder ta. (Oene Kempenaar wie syn namme) Hy wenne yn Twizelerheide. Mem wie deabinaud foar him, hwant hy hie fan dy reade egen. Mem doarst him net oan to sjen. "Ik mat hwat reinwetter ha", sei er. Doe die er hwat fan dat kâlde wetter tusken tûme en...
nl.verhalenbank.23122
Ik heb hier ne vrouw mee ne dochter gekend en die woonde hier an de dijk. En ik waar zone jonge en ik moest daor cente op gaon hale. En toen was die ouwe vrouw gesturve. En de dochter zee: "M'n moeder is gesturve, ik docht 't wel. Want ik hoorde vannacht, da ze mee ne besem door 't huis heen vegde. Me dunkt wel drie keer, vege, vege, vege".
nl.verhalenbank.72782
Doe't skoanheit syn suster noch in famke wie, siet dy bot yn 't lijen. Hja gûlde altyd. Doe wienen der guon, dy seinen: Dat bern kin wolris bitsjoend wêze. Mar dêr woe beppe neat fan leauwe. Der kom faek in naeister by harren, dy't deis foar har naeide. Op in kear, doe't it bern wer bot raesde makken se de jouns it kessen iepen, dêr't it bern de holle op...
nl.verhalenbank.32951
In susterke fan my rekke net goed. Sy woarde al minder en minder. Op 't lêst wienen har lippen al hielendal blau en wy moesten se hyltyd wiet meitsje. It wie neat mear. Doe sei Aukmoai op in kear: "Sille wy us foar har nei Rottefalle nei ús Hinke-moai." (Dat wie Frânse Hinke, de duvelbanster) Doe dêr hinne. Hinke sei, it bern wie bitsjoend. Se joech mem...
nl.verhalenbank.21646
As tsjoensters op 'e biezemstôk troch de loft fleagen waerden se heksen neamd. Der waerd wol sein dat hjir twa wienen: in mem mei in dochter.
nl.verhalenbank.31119
Alde Hindrik Ophús (Pyl) koe tsjoene. Myn susterke wie noch in poppe en slim siik. Hindrik kom by ús en sei tsjin mem: "Hoe giet it mei 't popke, Truike?" "Dat sil 'k dy, âlde duvel, sizze", sei mem. Hja raemde de tange en sloech him dêrmei, oer de bealch. De oare moarns sette heit nei greate Wopke ta. Mar om trije ûre de moarns al stie Hindrik Pyl by...
nl.verhalenbank.21242
Yn Drachtster Kompenije wenne in frou, dy hie yn in koartstondige tiid twa bern forlern. It minske sukkele sels. Twa bern hie se oerhâlden, in jonge en in famke. Doe wienen dy beide bern us oan 't boartsjen by 't sângat. 't Frommes dy't it my fortelde wie in suster fan dy frou. Hja hie tsjin dy suster sein: "Nou is dat sjesa. Ik bin hjir net lang mear....
nl.verhalenbank.25582
Us beppe Antsje wie kaertlizter, har suster Tryn, ús mem Klare en ik bin it ek. Mem hat it my leard. Lûkt men klaveraes, dan tsjut dat op fortún. Lûkt men klaveracht, dan tsjocht men nei de frjemdte.
nl.verhalenbank.17732
Yn Twizelerheide sei in famke us op in joun tsjin har mem: "Sy ha âlde Antsje ek al biklaeid." Sy hie 't sjoen. Mar de oare moarns leefde Antsje noch. Mar in dei of hwat letter is âlde Antsje samar ûnforwachts forstoarn.
nl.verhalenbank.15737
Myn mem hie in suster, dat wie doe noch in famke. Sy sukkele. Sy tochten: Miskien is 't bern wol bitsjoend, dat doe sette pake op in kear nei de duvelbander ta. De duvelbander sei: "Jimme matte ris yn 't kessen sjen, dêr't it bern op leit. Dêr sille jim krânskes yn fine. Dy matte jimme forbrânne en dan matte jo mei 't gewear bûtendoar stean gean. Dan komt...
nl.verhalenbank.38672
Us Gjetsje is stoarn oan 'e Spaense gryp yn novimber 1918. Us mem hat alles in wike of seis fan tofoaren sjoen. Mem sei doe: "Hwat mat dy lykwein hjir op 't hiem?" Der wie doe hielendal net in lykwein. Hja hearde de wein draeijen en piipjen. De kiste stompte tsjin 'e doar oan en kraste tsjin 't kezyn. Letter is 't krekt sa gebeurd. De kiste stompte tsjin...
nl.verhalenbank.29555
Mien dochter was in de oorlog naar Duutsland. Het was voor mij een freeslike nacht. Ik had het zo benauwd. Ik docht: wat er met ons Matsje gebeurt dat weet ik niet, maar dit is niet best. Een Engelse soldaat had haar die nacht opburgen en oppakt. Hij had die nacht ferkeerde dingen met haar daan. Sij had een freeslike nacht had. De andere dag had hij it...
nl.verhalenbank.32836
Marij dy hat har eigen bern Bet bitsjoend. Marij stuts harsels nou en dan yn 'e side. As se dat die, dan raesde Bet it út fan 'e pine.
nl.verhalenbank.21335
Sa'n trije jier lyn kom âlde Antsje fan 'e Twizelerheide yn 'e hûs (sjoch B65-168 en 169), doe stie der in deakiste by har oer 'e flier. Antsje tocht: hoe kin dit? Sy skrok der tige fan. In skoftsje letter, doe wie de kiste wer fuort. Hja koe 't har net begripe hwat dat bitsjutte moest. In troude dochter fan har, dy't net sa jong mear wie, rekke siik. By...
nl.verhalenbank.27977
Yn 'e omkriten fan Boelensloane wenne in frouspersoan, dy hâldde safolle fan har mem, dat sy wie der aeklik fan, doe't dy stoarn wie. Sy rôp altyd mar: "Hwat woe ik ús mem noch graech ris in kear wer sjen!" Doe, op in nacht, doe kom har mem by har oer de flier. De dochter lei op bêd. 't Ald-minske slierde op toffels. Doe't de dochter har seach, woarde se...
nl.verhalenbank.29387
To Tsjummearum wennen in broer en in suster. Har mem wie to bakerjen op in pôlle tichte by de sédyk. Togearre gongen de broer en de suster op in joune let dy kant út om har mem op to heljen. Sy moasten oer de feart. Dêr lei in heechhout oerhinne. Sa kamen se op in sintelpaed. Dêr kaem in wite kat by har. Dy roun har hyltyd om 'e fuotten hinne. It dier wie...
nl.verhalenbank.20604
Neist myn hûs op in stik lân hat in hûske stien, dêr wennen in mem en in dochter. Durke Hylk hiet it minske. Hja koe tsjoene. De dochter wie gebucheld. Myn heit en in broer fan my gongen op in joun in kear in sânreed del. Dy wie ôffrede fan in stik lân dêrnjonken mei wol seis lagen skerpe tried boppe elkoar. Doe kom Hylk it lân del en gong lyk op 'e tried...
nl.verhalenbank.19330
HIJ HAD ER GENOEG VAN In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...
nl.verhalenbank.49574
35