Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
63 datasets found
Dutch Keywords: moeder angst
Ik wie froeger in bulte by Ale Westra (= Aeltsje Schievink-Westra B65-14, 15, 16, 164) Dy har mem, âlde Ot dat wie in tsjoenster (Ale sèls giet der trouwens èk foar en har dochter èk). De minsken koenen har net bigripe hoe't ús mem it fortroude, dat ik kammeraetske wie mei Ale. Mar ús mem sei: "Der kin har noait hwat oerkomme, hwant sy hat in dûbelde...
nl.verhalenbank.21456
Ik bin mei de helm geboaren. Ik moest altyd alles sjen. Dat fornaem ik it earst, doe wie 'k toalf jier âld. Op in jountiid moest ik molke helje fan 'e boer. It wie noch ljocht. Ik moest skean de fjilden oer. Ik hie in fjildskutte by my lyk as de soldaten brûke. Dêr kaem de molke yn. Op 'e weromreis wie 't skimerich. By de hoeke fan 'e Sânwei seach ik...
nl.verhalenbank.17682
In suster fan my, doe't dat in fanke wie, hie se har foet forknoffele. Doe brocht ús mem har nei Oene Knoffelder ta. (Oene Kempenaar wie syn namme) Hy wenne yn Twizelerheide. Mem wie deabinaud foar him, hwant hy hie fan dy reade egen. Mem doarst him net oan to sjen. "Ik mat hwat reinwetter ha", sei er. Doe die er hwat fan dat kâlde wetter tusken tûme en...
nl.verhalenbank.23122
Doe't Piter (Piter is har man) noch by my kom (tidens de forkearing) gong er op in kear even nei tolven by my wei. Syn âlden wennen yn in keetsje hjir net fier wei. Doe't er omtrint thús wie, tocht er: Der binne guon by ús op 't paedtsje. Mar hy koe se net ynhelje. Hy seach trije minsken en 't like him sa ta dat it syn heit en mem mei syn suster Iebel...
nl.verhalenbank.15876
Hil Murd fan 'e Sumarreheide wie in tsjoenster. Bern mochten net heal hwat fan har oannimme. Op in kear wie der in famke, dat krige in apel en in par fan Hil. It bern woe se mar gau opite, mar dat kearde har mem. Dy ûntnaem it bern de apel en de par en doe lei se dy yn in panne del. Se die it lid der op. De oare deis sieten der in grouwe pod en in kikkert...
nl.verhalenbank.30566
Van m'n moeder heb ik wel eens gehoord, toen de Spokiesbrug in Stolwijk pas was gemaakt, spookte het daar 's avonds. De mensen zagen er witte gedaanten. Daar is die naam Spokiesbrug vandaan gekomen.
nl.verhalenbank.70624
Us mem hat us in pleachbeest njonken har hawn. Sy hie in heal brea ophelle by jountiid fan 'e bakker. Sy droech dat ûnder 'e linker earm. Yn 'e oare hân hie se de slútkoer. Doe kom der in dier op har ta, dat wie folle grouwer as in houn. 't Hie hiele greate, gleone eagen. Mem wie stjerrend binaud. It dier roan oan 'e kant dêr't se it brea droech. Doe hie...
nl.verhalenbank.15902
Sjoerde Ael fan Sweagerbosk hat har eigen trije muoikesizzers deatsjoend mei bihelp fan âlde Lamke. Lamke wie de mem fan 'e trije jonges. Hja hienen branje to keap en mem hie der us hinne west om turf. Doe't mem thús kom hie se hiel bot pine. "Bontsje," sei se tsjin my, "helje my de pispot." Ik lake. "Ik forgean fan 'e pine", sei se. Ik helle de pispot en...
nl.verhalenbank.20011
Heit wie us op 'e Piter Teijeskamp om wâllen út to snijen foar ús skiep. 't Wie sahwat dêr't nou de winkel fan Van Dellen stiet. Dêr sjocht er ynienen hwat, dat is brún fan kleur. It like in dikke houn en dy draeide en gisele al mar yn 'e rounte. Heit woarde sa binaud, dat hy sette mei it sekje gjers, dat mar heal fol wie, op hûs ta. "Hwat nou?" sei mem....
nl.verhalenbank.17521
M'n moeder heeft me ook nog eens verteld, dat er in een hofstee een heks was binnengekomen, door een kwast waar de prop uit was. Die heks was binnen. De paarden onrustig. Toen hebben ze weer een prop of een doekie in die kwast gedouwd. Ze hebben geen last meer gehad.
nl.verhalenbank.50861
Der wie in boer dy hie in stik greidlân, dat lei gâns in ein fan hûs en sa hied er ek in stik bou, dat fierôf lei. It greidlân hied er in kuilbult op sitten. Op in kear stjûrde dy boer de feint dêrhinne om in foer kuil to heljen en as er dat op 'e wein laden hie, dan moest er even nei de bou ta ride en helje de cultivator op, hwant dy wie dêr stean bleaun...
nl.verhalenbank.28071
Hindrik van der Ploeg kom us op in moarn hiel bitiid by de faem wei. Hy soe nei hûs ta. Hy roan by de Liuwe-poel lâns en kom sa flak foar it spoekhûs. Doe kom der him hwat tomjitte, dat wie roetswart. 't Wie sa great as in keal. It draeide hwat om Hindrik hinne en Hindrik woarde sa binaud dat hy is nei de faem werom gong. Pas ûren letter is er thúskom,...
nl.verhalenbank.21453
Vaak heb ik me moeder hore praten over 't ijzere veule. As een razende ging het over de weg. Net of d'r een ketting achter d'm aan sleepte. Een leven op de weg. Vroeger maakte de mense de kindere d'r altijd bang mee: "Kijk maar uit, 't ijzere veule zit op zolder".* *Lopik
nl.verhalenbank.51003
Da alle diere ien de kersnach ien de stal opstoan en da ze ieder iend’r eigen toal dan God love, heggellie duk zat gehörd. De koeie bulke [loeien], de scheup blère, de geite blentere, de pèrd hinneke, de vogels zinge en ieder gebruuk zien eige toal. Mar, wa ’k oe nou vertel, zuj nog wel nooit gehörd hemme. Ik heb ’t van mien moeder. Ze het vroeger es...
nl.verhalenbank.49664
Op Driemunt hâldde froeger in wearwolf ta. It wie in soart duvel. Hy is ûnderskate kearen sjoen woarn. Us mem sei: "Pas op, jonges, as de wearwolf jimme net to pakken krijt."
nl.verhalenbank.17526
Ze zèje vroeger wel, da Dot [Dora], ’n vrouw bé’j ons ien de burt, hekse kos. Mien moeder geleufde er niks van. ’t Was ’n goed mins, zèj ze. En ze von ’t bar lillek, dat de minse da zèje. Dot zèj tege moeder altied: “De dierbare vrouw”. As ze nijtjes [nieuwtjes] had, kwam ze die altied on moeder vertelle en dan was ’t ielke keer: “De dierbare vrouw”. Ze...
nl.verhalenbank.50308
Us mem en dy soenen us in kear nei 't Fean ta. Dêr roannen se hinne. Sy hienen in lytse jonge by har. Doe seagen se ûnderweis in lykstaesje oan 'e oare kant de wei. Dat doogde lang net. Sy binne fuort werom gong.
nl.verhalenbank.22316
Op 'e Wâl stie in hûs, dêr spoeke it yn. It gong der altyd heislik oan wei yn dat hûs. Sa fleach der op in kear in stik fjûr dwars troch 't hûs hinne. As de man deis fuort wie, doarst it minske der net allinne mei de bern yn to wêzen. Dan gong se der mei de bern út, sa bang wie se. Op 'e souder stie in kachel, dy soenen se dêr us wei helje. Mar doe't se...
nl.verhalenbank.19633
Wy wennen yn 'e Sweagerbosk. Doe't myn suster Antsje in fanke oerwoan hie, kom Fokke Loonstra us in kear by ús. Hy wenne ek yn Sweagerbosk, oan 'e Swadde. Hy woe de poppe graech us sjen. Hy nom seis ierappeltsjes mei en in pear plakjes spek. Ik slepte by ús mem. Doe't mem op bêd soe, taestte se nei in grouwe pod mei in doek om 'e kop. Dy pod siet by har...
nl.verhalenbank.18115
De bûzehappert De skriuwers út 'e earste helte fan 'e foarige ieu hawwe it al oer de bûzehappert. Dat wie in kwea wetterwêzen, dêr't men jin mar foar te wacht nimme koe. As men de lju yn ús krite der nei freget, hawwe guon der noch wol fan heard, mar folle witte se der net oer te fertellen. Hoe't syn uterlik is, minsklik, duvelsk of dierlik, haw ik ek...
nl.verhalenbank.13727
35