Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ien fan sawn susters wie in nachtmerje. De nachtmerje kom by minsken en by hynders. By minsken setten se de toffels achterstofoar foar 't bêd. Dan kommen se net by har. By hynders hongen se wol in sichte boven de rêch. De nachtmerjes makken moaije flechtsjes yn 'e moanjes fan 'e hyns.
nl.verhalenbank.36116
Ja, de ouwerwetse mense geloofde in de nachtmerrie. As de war in de mane zat, dan zeje ze: "Hij heb de nachtmerrie gehad".
nl.verhalenbank.60756
Een vreemdeling reed met een luxe auto Lopik binnen. De eerste in Lopik! Toen zeiden de mensen, in volle ernst: "Daar komt de duivel an, op een koets zonder paarden!"
nl.verhalenbank.50860
De dochter fan Sikke Boukes yn 'e Westerein wie in nachtmerje. Hja wie troud mei in skoalmaster.
Yn 'e nacht gong se altyd nei hynders en minsken ta om dy to pleagjen.
Achter yn 'e Westerein hat in boer har fangd, doe't er moal op 'e rêch fan 't hynder struid hie. Doe koe se net wer fuortkomme, hwant sy krige moal oan har. De oare moarns foun de boer har....
nl.verhalenbank.20163
Mense, die de paarde overkoot maakte, werde weervolve genoemd.
nl.verhalenbank.60750
Minse, die mette helm geboren zien, kunne ien de toekomst kieke. Iemand had ’s ’n keer al dage vöraf ’n begraffenis gezien. Hé’j zag duidelijk de liekstoet goan. De liekwage wier getrokke dör twee pèrd, ’n zwart en ’n wit. De man, die hé’j gezien had, gieng noa inkele dage werkelijk dood. Mar toen ie begrave zol worre, hadde ze twee zwarte pèrd vör de...
nl.verhalenbank.50227
Hjir wennen minsken dy ha fan tofoaren it spoar riden heard, foardat it der wie.
De âlde minsken seinen, der soenen weinen komme/ride sûnder hyns der foar. Dat wienen de lettere auto's, dy't se doe al sjoen hienen.
nl.verhalenbank.29530
De nachtmerrie, die had je hier niet allenig bij paarde. Bij mense ok. Dat was zo vreemde. Een soort stilstand in het bloed. Dan bleve ze stillegge, net of d'r iets op was. Wat ze wel deje d'r tege, de kouse kruiselings voor de bedstee hange. M'n vader die had krulle. Dan zeje ze wel is voor de gek tegen 'm: "Heb de nachtmerrie weer in je haar zete?"
nl.verhalenbank.72662
Dat dooie minse uut het graf komme en da aandre ze wer levvend gezien hemme, heb ik duk zat heure vertelle. Mar mien is ’t nooit overkomme. Es oneerlijke minse nor ’t graf worre gebroch, kunne de pèrd de kis soms hos nie trekke. Ze worren ’r woaternat van. Mar ok da heb ik nooit gezien.
nl.verhalenbank.50170
Ze zèje vroeger wel, dat inkele minse da koste. Ze lieten iemand dor ze ’n hèkel on hadde, stil stoan. Die minse koste ok ’n pjerd stil loate stoan. En mins of pjerd kos nie weg, vörda de man permissie gaf.
nl.verhalenbank.50403
Imke de Jong koe net allinne minsken stean litte, mar ek dieren. As de hynders de wei del rieden, sei er: "Nou gean de hynders net fierder!" Dan bleauwen se stean.
nl.verhalenbank.20056
2.
Liekstoaties zaggen verschilnde mensn ook. n Boel volk, twei peerden en wat dr verder bieheurde. Ik denk nait, dat ze de personen, dei dr achter luipn, herkend hebben.
nl.verhalenbank.46271
De heks van Oudenhoorn
In het begin van de 20e eeuw leefde Francientje Groen in Oudenhoorn. Zij was een heks en haalde allemaal streken uit bij de mensen. Zo kon ze cirkels op de grond om mensen heen trekken en die konden daar dan niet uitkomen. Ook zette ze strepen op de grond zodat paarden niet meer verder wilden en konden gaan. Ze liet het karnen...
nl.verhalenbank.18221
By de Skânsebrêge tusken de Greate - en de Lytse Wielen, dêr't nou in elektrysk gemael stiet, dêr doogde it net. De Jan Plezier dy't fan Burgumerheide nei Ljouwert ried, kaem dêr lâns, mar de hynders bleauwen altyd stokstiif foar de brêge stean as se jouns weromkamen út 'e stêd. Dan moesten se salang wachtsje oant it deiljocht wie. De minsken seagen neat,...
nl.verhalenbank.36479
Veurloop
Op n oavend luipn voader en Oabram bie de weg. Den zegt O.“Kom, jong, eevn biezied; komp n liekstoatie aan.”
“Ik zai niks.”
“Moar t is wel zo, kom aan de kaande.”
Liekwoagen gung dr langs; Oabram zag de peerden en t volk ook.
En nou komt t aigenoardige. Mien voar zag ja niks. Toun zee Oabram:“Zet dien vout nou es eevn op mien linkervout; den...
nl.verhalenbank.43579
In m'n schooljaren heurde da wel is. De paarden hadden de nachtmerrie.
De mensen hadden 't ook.
nl.verhalenbank.126550
Nou dan zal ik us euh beginnen met het verhaal te vertellen Johanna van Brabant zoas ik dat heb gehoord. Ik woonde een paar dagen hier en het was mij opgevallen toen ik op het Vrijthof woonde in de ouwe pastorie. Dat daar om een uur of negen iets voorbij negen 's avonds een klokje luidde. Ik denk er is geen avondmis, d'r is geen viering in de kerk waarom...
nl.verhalenbank.41782
Kiek s hier, zulf geleuve ik niet aan heksen en spoken.
Ik heb er wel ene gekend in Bunen, die dr voak over proote en die dr ook aan geleufde.
Hij vertelde dan:
“Mensen er kump oorlog. Ik hebbe in de lucht een riege zeisen gezien. Dat betekent de dood; ook heb ik peerden gezien in de lucht met mensn dr op. Dat betiekent seldoatn.”
Veur de oorlog hebben...
nl.verhalenbank.43607
De begrafenis in den nacht.
Er moet in Opende een herbergier hebben gewoond,
die de gave van den voorloop bezat. Maar hij wist dit
niet, want geen mensch had hem ooit verteld, dat hij met den
helm was geboren. Ja, niemand scheen het te weten: de moeder,
de tantes, de baker, die in zulke gevallen de wonderlijke tijding wel
ver in de rondte zaaien, zwegen....
nl.verhalenbank.42083
Het paard van Leiden.
Toen de Meimaand van het jaar vijftienhonderd
vier en zeventig Valdez het beleg sloeg voor de
stad leiden — ten tweeden male, maar de burgers
hadden niet geluisterd naar den raad van den Prins, om
leeftocht te zamelen. —zag men de schaduw van den
honger aan de lucht, en men ontzette zich.
„Houd het drie maanden uit", zoo schreef de...
nl.verhalenbank.42014
