Datasets - ISEBEL

Reuzen: Twee reuzen groeven vroeger de Maasbedding. Het waren zwijgzame kerels. Eén der mannen keek van zijn werk op, en zei: “Kiek ens, dao vluugt ein kraon!” De ander antwoordde niet. Een paar jaar werd er geen woord gewisseld. Toen zei de andere: “Ich gluif, det et gén kraon waas. Waas et gén èèngerst?” De eerste antwoordde: “Ich sjei d’r oet! De...

afschrapen

nl.verhalenbank.69416

In broer fan Jehannes Kooistra út 'e Broek, dy hiet fan Tabe. Dy wie sa sterk, dy luts samar in lege pream oer de strykdammen hinne. 't Wie in reus fan in keardel.

gewicht

nl.verhalenbank.25643

Fokke van der Heide, in broer fan Japik v/d. Heide, dy't op 'Poelzicht' wennet, hie us in kear de lânnen yn west to houtsykjen. Ynienen, sei er, stie der in hiele greate forskining foar him. 't Wie in reus. Hy hie dy reus sjoen yn in stik lân tsjin it café yn Grinzer Pein oer, dêr't nou Lagewar wennet.

lange

nl.verhalenbank.16119

Myn pake hiet fan Sjoerd Klazes Nicolai. Hy wenne to Eastemar. Op in kear hat er us in reus sjoen, dy stie strampele oer de sleat hinne..

been

nl.verhalenbank.23663

No. 337. Ook te Rijsbergen legerden ze. Er wordt nog verteld dat een dier baldadige kerels naar een bakker ging en daar met zijn smerige vingers indrukken in het pas opgemaakte brood maakte. Daar de bakker hiervan niet gediend was, waarschuwde hij den Kozak voor herhaling, maar die stoorde zich er niet aan. Toen greep de reus van een bakker den kleinen...

afdrukken

nl.verhalenbank.48420

Us heit Piter wie noch mar even troud. Op in kear sei ús mem: "Sille wy even nei myn folk ta?" "Bêst", sei heit. Doe't se wer op hûs ta roannen, gongen se oer in sânreed. Heit sei ynienen tsjin mem: "Pas op, gean hwat oer side. 't Is hjir allegear wetter." "Ei né," sei mem, "der is gjin wetter." "Doe," sa fortelde heit letter, "stie 'k foar twa keardels,...

angst

nl.verhalenbank.21209

Ik wie fjirtsjin jier. Us heit lei yn 't sikenhûs yn Grins. Dêr is er doe letter stoarn. Wy hienen dy deis praters hawn: in âldere suster fan myn lettere frou mei de man. Sy moesten gâns in ein rinne en woenen graech dat wy har in eintsje fuortbrochten oan Blauhûs ta. 't Wie min waer, 't waeide en reinde. Dat lêste eintsje fan 'e Boelensloane oan 't...

avond

nl.verhalenbank.29389

[22.42] GB: En...en...d... oh nog een ander verhaal over Claes van Kieten, eh... Hij stond met een stel boeren 's avonds te praten en ehh plotsel...hoe...ze geweldig geschreeuw. Een stier was losgebroken uit het weiland en die kwam op die kerels af! En der liep ook een vrouw met een klein kindje. Het was levesgevaarlijk dat d...die stier daar. Claes die...

baby

nl.verhalenbank.48548

[21.06] GB: En nou die Claes van Kieten die...daar zijn heel wat verhalen over in omloop, onder andere het volgende verhaal. Eh die Claes van Kieten die eh... leefde bij z'n moeder op de boerderij, en die moeder die had dus de gewoonte om als 't zondag was om in de voorkamer, dat was dan de mooie kamer, om daar zand op de grond te smeren...te...te...

boerderij

nl.verhalenbank.48547

[23.27] GB: En zo zijn er meer van dat soort verhalen over Claes van Kieten. RK: [Gericht tot JH en BR] Kent...kent een van u de nog een andere van die Claes? JH: Ik niet hoor. BR: Nee, nee daardoor weten wij het ook. Maar dat...je lezen wij boeken. RK: Dit zijn de twee bekendste? JH: Gerrit heb...Gerrit heb ze eige daar eh erg in verdiept [De drie heren...

aanwijzen

nl.verhalenbank.48549

De man zonder hoofd Aan den voet van rotsige grauwe heuvels, in den zomer getooid met een bonten schat van wilde bloemen en weelderig struikgewas, ligt, te midden van looverrijk geboomte, het gehucht Stockheim. Hier had iemand uit Berg zaken te doen gehad en was er blijven hangen tot het vallen van den avond. Hij kon er echter niet blijven overnachten,...

aflopen

nl.verhalenbank.49530

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur