Datasets - ISEBEL

Yn Drachtster Kompenije wenne Klaas Schuurman. Dy wie troud. Hy seach op in nacht himsels dea yn 'e kiste lizzen. Doe liet er him forsekerje foar tsientûzen goune. Dêr moest wyks in ryksdaelder foar bitelle wurde. Doe't er de polis goed en wol hie, doe stoar er. Doe koe syn wiif útkearing krije en har letter rêdde. Hja is doe troud mei syn broer Harm.

broer

nl.verhalenbank.24163

Klaas Kooistra ging op een sondagmorgen it heideveld in om stenen te dollen. Dat deden de arme mensken hier froeger allemoal. Se moesten aan de kost komen. Die stenen werden fijngehouwen en ferkocht. Doar vindt Kloas in stien, die wil hy der uut dollen. Met de boar. Doe is er doar met oan de gang, doe siet er us wat in de ronde, en doe sicht er doar twee...

God

nl.verhalenbank.25856

Oan 'e Suder Dwarsfeart to Drachten wenne âlde Teatske. Dy wie tige ryk. Teatske is op in rare menier oan 'e ein kom. Sy is sahwat forhongere by de oerfloed. Hja hie sa'n jild yn 'e kelder, dat sy meat de gounen en de ryksdaelders mei de fiif-kop. Doe't Teatske stoar hie se alles oan 'e tsjerke tamakke. Mar dat is net earlik om en ta gong. Der woarde in...

band

nl.verhalenbank.25714

Alde Hindrik Pikelhearring koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Ja, hwat koed er net! Hy wenne yn de Pein. Hy roan mei sinaesappels by de streek lâns en sa kom er ek us in kear by ús. Mar wy hienen 't tige krap en sinaesappels mochten ús net barre. Mem sei tsjin him: "Kom der mar yn, dan krije jo in bakje kofje. Mar ik kin neat fan jo keapje."...

nl.verhalenbank.21110

Hindrik was een raar man. Hy ging eens naar Dútsland met een kammeraet. So maar op 'e dolleroes. "Sinten ha wy niet", sei er. "Wy kregen daar geen werk. Doe moesten wij weerom. Wij hadden ook honger. We wouen graag een bytjen eten hebben. Doe zei 'k tegen mien kammeraet: 'Wyste wat? Ik sal sien dat ik wat stuut en bôlle krijg'." Doe hij noar de bakker...

nl.verhalenbank.23970

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur