Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Lytse Kees wenne yn Drachtster Kompenije. Guon wienen wol us by him om 'e doarren. Dan seagen se dat er samar in leger soldaten ta de hurddobbe komme liet.
Even letter liet er se der wer ta'n yn gean.
nl.verhalenbank.25583
Myn omke Auke Schievink wie in raer man. Hy wenne yn 'e Harkema. Hy is tachtich jier woarn. Altdy wied er oan 't flokken.
Op in joune-let soed er nei hûs ta. Doe kom der him ûnderweis ien tomjitte en dy smiet him yn 'e feart. Dat wie de Feanster feart. Deselde dy't him smiet hie gjin hannen hawn, sei er. It is wol sauntich jier lyn dat it gebeurde.
Omke...
nl.verhalenbank.29391
Der leefde in âld man, en dy hie trije soannen yn 'e hûs en dy wienen sa lui as stael.
De âld man kaem op it sykbêd to lizzen, mar foardat er de egen foar altyd ticht die, sei er tsjin 'e jonges: "Ik ha 't jim noait fortelle wold, mar nou't ik ôfskie nimme mat fan dizze wrâld, sil ik it jim nòu noch meidiele. Jimme witte wol hoefolle lân wy ha. Yn dat lân...
nl.verhalenbank.37192
Ik soe us in kear op in joun nei hûs ta. 'k Wie op 'e sintelwei, hjir yn 'e bocht. 't Wie roettsjuster. Doe wie dêr in keardeltsje. 't Wie och sa'n lyts keardeltsje. Ik sei: "Goeijenavend." Mar der kom him gjin lûd út 'e mûle. Ik die in pear stappen fierder. Doe wied er wer njonken my.
Ik sei wer goeijenavend. Hy sei wèr neat.
Doe taestte ik der op. Ik...
nl.verhalenbank.26060
Froeger hienen se greate kettingeiden (= eggen). Dy dingen wienen hiel swier. Der wienen twa man foar noadich om sa'n kettingeide op 'e wein to lizzen en dan hienen se der nòch tillen oan.
Dyselde luije boer hie sa'n kettingeide by Jan Welling, de smid fan Aldegea. Dêr hie hwat oan mankeard en de smid hie 't makke. De boer kom dêr om de kettingeide op to...
nl.verhalenbank.33337
Myn heit wie timmerman. Der kom us in neef fan my, in sekere Aelsen Booi, by heit.
"Hwat is 't der fannacht oan wei gong," sei er, "ik hearde de sage en se smieten mei stiennen de hiele nacht troch. Ik koe der net fan yn 'e sliep komme. 't Wie hjir flak achter."
Heit woe 't net leauwe, mar in healjier letter kom der op dat plak in hûs to stean.
nl.verhalenbank.23483
Der wie us in man, dy hie him oan 'e duvel forkocht. Hy moest noadich jild brûke, dat hy tocht, der mat mar in slim set fan wêze. Hja praetten ôf, hy soe in koer ophingje oan 'e hoannebalke yn 'e skuorre en dan soe de duvel dy fol ryksdaelders smite.
Mar dy man gong hinne en sloech earst de boazem der ûnder wei en doe hong er de koer op.
Doe de duvel mar...
nl.verhalenbank.25145
Bearn van der Woude kom op in saterdeijoune út 'e winkel wei. Hy wenne yn Driemunt, yn in âlde woanwein. Underweis woarde er samar fan 'e wei ôfslingere en oer in sleat hinne goaid.
Dêr hie in lykstaesje west. Hy hat it my sels forteld.
nl.verhalenbank.26114
Der hat hjir in man wenne, dy sei altyd, hy soe hjir nochris ûnforwacht weireitsje. Op in kear joech er de kij twa ammerfollen wetter. Doe't er dat dien hie soed er wer op 'e mjilling stappe, doe sei er: "Dêr ha jy 't gedonder al."
En dea wied er.
nl.verhalenbank.37027
Der wie in man, dy hie jild liend fan 'e duvel. Letter soe de duvel him ophelje. Doe't it safier wie en de duvel kom, sei de man tsjin him: "Wolle jo salang tiid dwaen, dat ik earst de galgen oan ha?"
"Jawol", sei de duvel.
"Dan draech ik noait wer galgen", sei de man.
Doe koe de duvel fuortgean sûnder bút. Tonei hie de man altyd de broek op 'e slomp.
nl.verhalenbank.33043
Heit fortelde ek it forhael fan 'e boer, dy't in nije plaets fan 'e duvel krige. It wiif brocht de hoanne oan 't kraeijen en doe rekke dy boer frij.
nl.verhalenbank.25147
Ynse Boomsma fan 'e Boelensloane wie mei de helm geboaren. Hy seach lykstaesjes fan tofoaren.
nl.verhalenbank.23481
Greate Anders Jelle, dat wie myn pake, die wie ek tige sterk. Hy loek achtsjin koer ierappels troch 't lân.
Op in sneinemiddei sieten wy yn 't hôf. Doe sei pake tsjin heit: "Sjoch us, Jelle, ik gean op 'e knibbels lizzen. Nou mastû sjen datst my achteroer krije kinste." Heit hie in nij learen festje oan.
Doe't heit it prebearre, krige er heit yn 'e siden...
nl.verhalenbank.23495
Myn pake, greate Kobus (= K. v.d. Heide, mem har heit) wie tige sterk.
Sy skoaiden froeger in protte. Dat die pake ek. Op in kear hied er mei oaren to skoaijen west nei Aldegea. De giften bistienen faek út ierpels (= aardappelen) of twa sinten ofsa.
Al mei al hie pake dy kear in mudde ierpels opskoaid. Dy ierpels hied er yn in sek op 'e nekke lizzen. In...
nl.verhalenbank.33335
Hindrik Meijer fortelde: Ik kom by Meine At wei yn 'e Grinzerpein. 'k Wie rinnende. Underweis hearde 'k allegear stappen njonken my. As ik stean bleau, hearde ik noch ien, twa, trije stappen. Dan roan ik wer fierder. Wer hearde ik de stappen njonken my. Bleau ik stean, dan wer ien, twa, trije stappen. Mar ik seach neat.
Ik kom op 't lêst op 'e wei, dy't...
nl.verhalenbank.26062
Ik hie in houn, dêr gong ik nachts faek mei it fjild yn. Ik gong faek to stropen en ek wol gauris to murdzjen. Op in kear hie 'k der op út west mei in famyljelid fan my. It hountsje dat wy hienen wie tige waeks. Dat blafte altyd fuortdaelks as der ien oan kom.
Yn 'e nacht gong ik wer mei myn hountsje nei hûs ta.
Myn famyljelid socht ergens oars ûnderdak....
nl.verhalenbank.24661
Minse Griper fan 'e Boelensloane koe soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte.
nl.verhalenbank.29392
Tiense Boomsma fan 'e Boelensloane wie mei de helm geboaren. Hy sei: "Ik mat alles sjen."
Doe't der ris in jongeman stoarn wie, sei er fan tofoaren al: "Ik ha de bigraffenis sjoen. Deselde dy't stjert wennet op 't plak dêr't Houtigehage yn Boelensloane oanslút." 't Is dy en dy, sei er. It kloppe as in bus.
nl.verhalenbank.29386
Dongstruiers
In Gariper boer hie lân yn 'e Stûkfjilden tusken Garyp en Warten. Dêr stjoerde er op in kear in feint en in arbeider hinne te dongstruien. It wie in hiele lape en doe sei er: 'Jim moatte jim mar kloek hâlde, dat jim hjoed dien krije'. 'Dat is goed, boer', sei de arbeider en se gongen hinne.
Doe't se by it lân kommen wienen, bleauwen se...
nl.verhalenbank.12463
Yn 'e oare heide achter Surhústerfean wenne Rikele Myt.
Dat wie in tsjoenster. Sy koe har yn in kat foroarje.
Dy kat kom jouns altyd by deselde minsken. 't Wie in dikke, grouwe kat. De man sei: "Dat sil 'k dy kat ôfleare."
Hy hie in fjouwer-tinige gripe.
Doe't de kat der wer oan kom mei syn gleone egen goaide hy ta mei de gripe en hy rekke him. De kat hie...
nl.verhalenbank.29393
