Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
It wie yn 't bigjin fan ús trouwen. Myn man wie yn Dútslân oan 't wurk. Ik wist noch net hwannear't er thúskomme soe.
'k Siet op in joun by de tafel. Dêr stie myn man foar 't glês, in bytsje roungear. Hy hie roetswart hier en in swarte snor. Sa stie er foar 't glês to sjen.
Ik draeide my even om. Doe't ik wer seach, wied er fuort.
"Nou komt Kei gau thús,"...
nl.verhalenbank.22017
By him thús gong it ek altiten raer. Op in joun siet er yn 'e hûs by 't fjûr. Doe kaem de duvel. Dy die de doar iepen en wonk him. As er woe of net, hy moèst der hinne gean. Hy kom fan 'e stoel ôf en gong nei 't achterhûs. Dêr waerd er sa bot troch de duvel tramtearre, dat hy raesde it út. Hy lei as foar dea.
nl.verhalenbank.18162
Jan Monsma
Der wie ris immen, dy woe Jan Monsma, it boerke fan 'e Geast (Rinsumageast) der tusken nimme. Hy tocht, ik wol dy man ris kontroleare; dat hy kaam dêr mei it wetter fan syn geit ynpleats fan mei wetter fan in pasjint. Monsma beseach it. Hy sei: 'Jo wachtsje mar even—mei in healoere kinne jo de medisinen meikrije'. De man wachte in healoere, it...
nl.verhalenbank.13009
Da was unne mens, hè en da was een soort visser. In een zomerdag, hè, ging die werke en dan ginge ze 's aves dauwpiere vange voor aas. En op zekeren avond ging die piere vange. En dat deje ze met een lichje. En dan kwamme die dauwpiere omhoog. En toen was die zowat klaor en daor springt unne weerwolf en die hong 'm op z'n rug. Net zolang as die thuis was....
nl.verhalenbank.72781
Op 'e Sumarreheide spoeken trije neakene froulju mei lang hier. Der wie in man dy moete harren. Hy roan hurd fuort, mar de froulju setten achter him oan en se woannen op him. Doe bigong er noch hurder to rinnen. Doe't er thús wie koed er net mear. Hy foel op in stoel del en it swit stroomde him as wetter by de holle del.
nl.verhalenbank.11550
Der wie in man, dy hie in protte jild ophelle. Hy moest de Godloas Singel del. 't Wie op 'e joun en tsjuster. Der wienen twa man, dy wienen by him yn 't wurk. Dy wisten, dat hy dêr lâns komme soe en rounen him tomjitte. Se woenen him deameitsje en 't jild meinimme.
Mar dy man seach de beiden fan fierrens oankommen. Hy fortroude se net en doe't er in...
nl.verhalenbank.30170
Da was ok een man, da was in Neerijne of Waardenburg. Dat zee een oom. D'r was daar een man, die was liever uit dan thuis. Je had daar de Rauwe Bogerd, een stil eind. En die man ging naar huis en toen ware d'r een stuk of wat en die ginge daar lope met d'r jas binnenstebuite .... en om tabak gevraagd. En toen kwam die andere man thuis en verhale: "Da ware...
nl.verhalenbank.125635
Op zift draaien
Een man uit Best was op een zondag naar de kermis in Oirschot geweest. Toen hij 's avonds laat naar huis terugkeerde en al een hele poos gelopen had, keek hij op zijn horloge hoe laat het was en mompelde: 'Nog een klein halfuurtje en ik ben thuis.'
Toen de man Best bijna genaderd was, kwam hij een oude vrouw tegen. Hij groette haar met...
nl.verhalenbank.49565
Voader was no Oarum gewes en gieng soaves loat no huus. Da gieng vroeger allemol te voet. Halfweg Huse ston ’r ’n groot gespens opte weg. ’t Was ’n gedoante es ’n pjerd mè gloeiende oge ien de kop. Voader dorster nie vörbé’j. Hé’j gieng ’n hele umweg make. Mar ’t pjerd liep medd’m mee over ’n aandre weg, dezelfde kant op. En toe voader op ’t eind van de...
nl.verhalenbank.50222
In pear man kamen by Hearke syn mem. Dy fregen of Hearke thús wie.
"Né, Hearke is net thús", sei se. "Hwat wie jimme boadskip?"
Hja woenen wolris mei Hearke prate en wrakselje. Der waerd sein dat er sa sterk wie.
Doe sei de mem: "Kinne jimme de stien wol optille dy't dêr leit?"
Hja bisochten it, mar hja koenen de stien net fan 'e groun krije.
"Nou," sei...
nl.verhalenbank.37455
Ik ben soms in een zekere gemoedstoestand, dat ik iets voorzie. Prettig is dat niet. Het zijn vage momenten, die kort duren; schrik heb je op zo'n moment niet. Ik zal niet alles weergeven, omdat sommige mensen nog leven, van wie dan ik enkele dingen weet.
Op een keer dat ik niet thuis was zag ik toch een auto het erf oprijden. Ik denk: Die willen mijn...
nl.verhalenbank.47788
"Ek in kear," sa fortelde Boardzer Bruining my, "doe wie 'k allinne thús. Ik siet yn 'e hûs. Doe waerd der op 'e doar kloppe." Ik sei: "Kom der mar yn." Doe kom der in man yn, dy gong njonken my sitten. Hy sei tsjin my: "Nou matte jo it tou krije en dan matte jo jo ophingje."
"Och, ik ha gjin tou", sei Boardzer. "Ik wol noch sa graech hwat leve."
"Wolle...
nl.verhalenbank.37706
To Aldegea, dêr't nou Sibbele Douma wennet, stie froeger in great foarnaem hûs mei in gracht en in brechje dat omheech lutsen wurde koe.
De boer en de frou wienen fuort, mar it folk wie thús.
Doe kom dêr in man mei in great pak oansetten. Dy handele yn doeken, lapkes en sok spul. Hy frege of er dêr it pak wol delsette mochte.
Nou, dat koe wol.
Moarn kom...
nl.verhalenbank.12196
As wy ticht by 't wetter kamen, sei ús mem: "Tink der om, aenst pakke de kikkerts dy."
Us heit sei, as wy allinne nei 't wetter gongen op it Bûtenfjild: "Tink der om, foar donker wer thús wêze, oars pakt de griene man dy."
Ek: as jy by 't donker thús komme ha jy kâns dat de wettergeast jin pakt.
nl.verhalenbank.31001
Er was een man ziek. De dokter uit Dokkum kon niet helpen. Het werd steeds erger met de zieke en hij ging al bijna dood; toch zei de dokter dat hem niets mankeerde.
De mensen zeiden: Hij is betoverd. Dit dacht de vrouw van de man ook. Nu wisten ze dat er in de 'Wouden' iemand woonde die daar iets tegen doen kon. Samen gingen ze toen naar deze genezer toe....
nl.verhalenbank.43642
Alde Knjillis Alma kaem us in kear oer de Bulten.
Hy hie earst by Alle Tet oan west, mar dy wie net thús. Doe hat er de pânse fan Alle Tet op 'e Dunen foun. Dy hie se dêr achterlitten.
nl.verhalenbank.17560
Der wie ris in frou, dy har man wie frijmitselder. Sy woe har man dêr by wei ha. Dêrom gong se nei it gebou ta. Hja waerd der ynlitten en roan in gong troch en kaem yn in keammerke. Dêr die hja to witen hwat har bigear wie. Doe blyndoeken se har en dêrnei brochten se har fierder it gebou yn. Sy mocht neat sjen. Sy wist net, hwer't se lâns gong, mar sy hie...
nl.verhalenbank.11488
Greate Tiense fan 'e Boelensloane wie mei de helm geboaren. Dy seach lykstaesjes fan to foaren. Dan koed er sizze: dy en dy rekket ek wei, ik ha de bigraffenis sjoen.
Sa fortelde er ek fan ien dy't mei forlof thús wie fan 'e tsjinst: ik haw syn bigraffenis sjoen fannacht. It wie in kammeraet fan Tiense. De soldaet wie siik thúskom. In pear dagen letter is...
nl.verhalenbank.37927
Een wonderlijk verhaal vertelde me eens iemand over gezang in de lucht. Namen kunnen niet genoemd worden.
Een man kreeg van zijn vrouw de indruk, dat ze er een verhouding op na hield met een kennis.
Hij vertelt dan:
‘k Had al enige tijd argwaan. Ik was alle dagen van huis. Veel merkte ik dus niet. Want als ik thuis was, liet die knaap zich niet zien. Maar...
nl.verhalenbank.45619
Der wienen in man en in frou, dy wennen yn in skipke. Mar dat skipke wie sa min en sa wrak, dat sy koenen der net mear mei farre. Sinten foar in oar skip wiene der net, en der mast dochs hwat fortsjinne wurde. Dat sy sieten slim forlegen.
Op in kear wie 't minske allinne thús. Sy wie och sa treurich gesteld. Dêr kom in mynhear oan. Dy sei: Jo sjogge sa...
nl.verhalenbank.12193
