Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
In nachtmerje kin troch in hiel lyts gatsje.
Us Hindrikom en syn broer en noch in pear ha ris meielkoar to apelstellen west by in boer. Doe woarden se troch de plysje attrapearre en kommen yn 'e gefangenis.
Hindrikom hie dêr yn 'e sel alle nachten in nachtmerje. Doe ûntdekte er dat der in gatsje yn 't rútsje siet. Hy frege as dat ticht makke wurde mocht....
nl.verhalenbank.19320
Ik haw in swager yn Eastemar wenjen hawn, dy is letter nei Amerika ta gong. Dat wie Jan Klomp. Hy wenne oan 'e Langeastloane. Hy fortelde my us:
In boer fan Eastemar moest us nei Ljouwert ta om jild op to heljen.
Der wienen guon dy wisten dêrfan en dêr wienen twa man by, dy loerden op him.
Dy roannen him de jouns tomjitte. Sy wienen oan Swarteweisein ta....
nl.verhalenbank.23686
Hjir yn 'e Westerein stie in spûkhûske, dêr doogde it net yn. Dêr doarst net in minske jouns by lâns, sa bot gong it dêr op 'e joun en yn 'e nacht altyd oan wei. Yn dat hûske ha Sake en Elske wenne.
Der flak by dat hûske wie ik ris mei myn maet by de wâllen lâns gien om pealtsjes byinoar to fandeljen foar brandstof. It wie in earme tiid en wy hienen gjin...
nl.verhalenbank.38516
Der wie in frou stoarn, dy hie in ring om 'e finger, dêr siet in tige kostbre stien yn. Dêr kom se mei yn 't graef. 't Wie in soarte fan grafkelder. Der kom in platte stien oer it graef hinne.
Der wie in man, dy hie 't op dy ring bigrepen. Hy wie noch jong en noch net troud.
Hy brekt it graef iepen mei greate muoite, mar hy kin noait dy ring fan 'e finger...
nl.verhalenbank.23451
Yn Moddergat wie in keardel dy wie tige earm. Dy foun in lyk, dat oanspield wie. Dat lyk hie in pear nije learzens oan. Dy luts er fan 'e skonken fan dat lyk en hy naem se mei nei hûs. Mar sûnt dy dei kloppe der jouns altyd ien by him op it rút, dy sei: "Ik moat myn learzens wer ha. Ik moat myn learzens wer ha."
Doe hat er dy learzens wer nei 't selde...
nl.verhalenbank.28113
D'r was bij ons in Meerkerk een kerel en die had andermans fuiken gelicht. Paling en kwabalen. Hij dee ze in de zak, de weeralen* bij de paling. Hij d'r mee naar huis. Maar d'r wier geregeld gefloten. Hij dacht dat de mensen naar hem floten, omdat ie die vis gestolen had. Maar dat waren natuurlijk die kwabalen. Want die konden geluid maken.
*kwabalen
nl.verhalenbank.50876
Remmelt de Haan hat hjir wenne. Hy wie troud mei Maei, dy wie tige swart fan hier. Njonken harren wenne Hjerre Dykstra en Klaske. Op in kear hienen se mei har fjouweren út to riden west oer iis, op redens, doe miste Remmelt syn boekje mei jild. Maei sei: "Ik ha 't net!"
"Soenen Hjerre en Klaske it pakt ha?" tocht er.
De oare moarns ried er oer iis nei...
nl.verhalenbank.31522
De doomny fan Boarnburgum hie in keppel einen. Mar doe gebeurde it op in kear dat se him der guon fan ûntstielen, en letter al us wer.
Sa woe dy doomny net fan syn einen ôf, dat op in snein-to-moarn, doe't er op 'e preekstoel stie, sei er tsjin 'e gemeente:
"Ik zeg niet dat de mensen van Boornbergum-Kortehemmen dieven zijn, maar ik raak al mijn eenden...
nl.verhalenbank.23008
Myn oerbeppe kom ris op in kear fan 't Wytfean. Sy moest rinnende nei Eastemar ta en 't woarde al skimerich.
Hja gong in sanpaedtsje del, by de diken lâns. Hja hie in smel-gouden earizer op. Doe seach se twa man oankommen. 't Wie doe in rare tiid, der woarde rounom roofd en stellen. It wie krekt, as woarde 't har ynjown dat dat twa rovers wienen. Mar sy...
nl.verhalenbank.28388
By pake en beppe to Jistrum hat us in man west, dy moest stelle. 't Wie in sekere Japik Ingberts.
Sy wosken by pake en dy in koperen earnamer.
Japik Ingberts kaem by harren. 't Wie in aerdige keardel. 't Wie al hast tsjuster en 't ljocht hie op matten. De blinen moesten fan bûten ticht.
"Ik sil jimme blinen wol even ticht dwaen", sei Japik Ingberts. Mar...
nl.verhalenbank.23425
Hier in de Vledder mout ook n kerel woond hebben, dei ze stil stoan loatn kon.
In de törfgroaverijen wur wel es n törf stooln. Nou was er aine, dei dr s oavends om de törfbultn tou luip; as er den s nachts aine kwam om te steeln, den bleef e stief stoan, net zo laank dat e zwaart was. Ik heb t verhoal heurd van andern, anders was ik dr om tou loopn.
nl.verhalenbank.44723
Der wie in doomny, dy hie krekt in nije gemeente krigen. Hy moest hwat yn 'e kunde komme mei de lju en sa kom er ek by in man, dy stie achter hûs. Hy hie de holle foardel en seach net botte moedich.
Doomny seach wol, dat dy man swierrichheden hie.
"Skeelt der hwat oan?" frege er.
"Dat sil 'k doomny sizze. Ik hie hjir in ikkerke koal boud achter 't hûs en...
nl.verhalenbank.23009
Imke de Jong koe de minsken stean litte. Hy koe ek troch in balke hinne krûpe.
Op 'e Gordyk hat Imke de Jong ris twa siden Amerikaens spek stellen. Sy wisten dat hy it dien hie, mar sy koenen him noait fine. Hy hie ien stik op 'e rêch en ien tsjin 't liif en sa hat er ûnder in skip lein.
Doe't de konsternaesje oer wie is er ûnder it omkearde skip weikom...
nl.verhalenbank.25687
Sterke Hearke ried us yn 'e wein oer de Skilige Piip. Doe kommen der twa man by him, dat wienen rovers.
"Oflizze", seinen se. Mar Hearke sei: "'k Sil mei jim ôfweve." Hy joech de iene mei in fjûrstien sa'n trewinkel tsjin 't wang, dat hy sei: "Dû bist murken."
Dy ha se de oare deis oppakt, se koenen him samar. De oare rover wie gau útnaeid.
nl.verhalenbank.23618
De Boppewei rint fan 'e Westerein nei de wei fan Feanwâlden nei de Falom. Der roan us op in joun in hear, dy hie sinten ophelle. Doe kommen op 'e Boppewei ûnforwacht twa man by him. Dy sprieken him oan. "Jow ús dyn sinten," seinen se, "oars meitsje wy dy dea."
"Ik sil se krije", sei de hear. "Litte jim my dan gean?"
"Ja", seinen se. 't Wienen guon út 'e...
nl.verhalenbank.21594
Der is my us forteld, der wenne ergens in jonge dy weide de skiep. In herdersjonge. De namme fan it plats is my ûntsketten, mar dat komt my wol us wer yn 't sin. Dy herdersjonge makke us in tjerske yn 't lyts, dy wie seldsume moai. Hy wie der sa wiis mei, dat hy liet him oan net ien sjen. Mar doe kom der in man by him dy ûntfytmanne him dat prachtige ding...
nl.verhalenbank.23354
Doe't ik 38 wie, haw ik nei in kaertlizter ta west yn Lukaswoude. Dêr wie it doe merke. Hja sei, ik wie to goed en dêr waerd wol misbrûk fan makke. Ik holp faek oaren en dêr waerd ik net nei bileanne. Ik soe 75 jier âld wurde. Ik bin nou 74.
Doe wie myn maet oan 'e beurt, dat wie Berend Bakker fan Roan. Hja sei tsjin him: "Foar jo ha 'k net sa'n moai...
nl.verhalenbank.19369
Heit wie nei Stadskanael ta to baggeljen. Doe miste er syn pipe op in kear. Hy wist eins net of er him forlern hie of dat se him stellen hienen. 't Lêste wie 't wjerskynlikste en hy fortocht eins ek wol ien, dy't it dwaen kinnen hie.
Doe gong er nei in wiersizter ta, dy't dêr wenne. Dy bigoun der út har sels oer. Sy skildere de persoan út dy't de pipe...
nl.verhalenbank.21180
Willem Woudstra stiel op in nacht in kou.
Hy wie like rjocht as jo en ik, mar hy makke in bult en dy treau er ûnder 'e jas op 'e rêch en sa gong er mei de kou nei Ljouwert ta.
Dêr forkocht er dy kou oan in joad. Fuort dêrnei died er de bult wer ûnder 'e jas wei.
Mar sy snapten him. Hy woarde der fan fortocht, dat er dy kou stellen hie. Hy moest foar 't...
nl.verhalenbank.23541
Heit en âlde Rinse de Wind wienen froeger in soad by elkoar. It wie ris yn 'e winter en Tsjerk Beima hie dat jier ierappels forboud. Mar Tsjerk kom to forstjerren. Hy wenne oan 'e betonwei, dat wie doe in sânpaed, flak by de rotanfabryk. De ierappels sieten dêr yn 'e bult.
Heit en Rinse setten dêr op ta op in nacht om fan dy ierappels to stellen.
De âld...
nl.verhalenbank.29326
