Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Kolken wazzen d’r vrouger in ‘t “oal daip” (= Mussel A.) “Grondeloos” zeeden d’oln vrouger. Dat was ook wel zo. Want d’r bint nog stee’n, woar ie gain vaste grond kriegen kennen. Broggen wazzen d’r nait en elk en ain mos deur vlode stee’n aan d’ander kaande komen. Mien ol lu vertelden den vrouger: “In de bouls mai is ’n keer ’n woagen mit heu in de kolk...
nl.verhalenbank.45661
Jan Hepkes syn omke, dat wie âlde Bindert Feikes. Dy syn forhalen wienen ek al wakker fan itselde slach. 't Siet yn dat folk.
Wy stienen us yn Doezum yn in winkel. Wy wienen dêr oan 't modderfarren. Dêr komt Bindert ek by Steffen ta de doar yn.
"Hwat is 't ûnwarich, net?" sei ien fan uzes.
"Ja," sei Bindert, "ik en Feike (syn soan) kommen us mei in fracht...
nl.verhalenbank.23679
(Folkert de Haan fortelde it bikende 'Pealtsje fan Easterlittens' mei dit forskil fan it tradisionele, dat de skuonmakker dreamde, syn gelok soe er fine op 'e brêge fan 'e Wurdumerdyk to Ljouwert. Der woarde net by forteld dat der noch in twadde pot mei jild ûnder de earste siet.)
nl.verhalenbank.15692
Doe't Hindrik Holthuis noch feint wie, wie 't in los man.
Op in kear kom er fan 'e Ham. Hy hie in buorrel op en dan stie er nergens foar.
Tseard van Dekken wie doe stille plysje. Tseard en Mekke Anne seinen doe tsjin elkoar: "Wy wolle Hindrik us goed binaud ha."
Sy gongen oer de Skeanpaden fan de Ham nei Hamsherne. Dêr seagen se dat se in wyt lekken...
nl.verhalenbank.21131
Der stienen us guon by de brêge fan 't ld Djip to Beetstersweach. Doe hearden se dat der sein woarde: "De tijd is der wel, de man is der niet." Even letter kom der in man op 'e brêge. Dy rekke der by del en kom yn 't wetter tolânne, dêr't er yn fordronken is.
nl.verhalenbank.28263
Mike Ruerd (= R. v.d. Veen) wie timmerman. 't Wie in rûch man. Op in joun kom er fan 't wurk werom. Hy soe wer nei de Harkema ta en roan de Skeltepaden lâns. It bakje mei timmerark hied er oer 't skouder.
Doe kom der him in wite juffer opside.
Ruerd sei, hja moest by him weigean, hwant hy woe net mei har huorkje.
Doe hie dy wite juffer him pakt en oer de...
nl.verhalenbank.23525
Hearke syn dochter Rixt wie èk sa sterk. Dy wenne èk yn 'e Ham. Op in kear kom se mei har feint by de brêge op 'e Tille. Dêr hienen fjouwer mannen op 'e brêge stien en dy hienen sein: "Dy fint mat werom."
Doe hie Rixt sein: "Wachtsje dû hjir mar even. Ik sil wol even mei dy mantsjes rêdde."
Doe't se der oan ta wie, hie se dy mannen ien foar ien by 't...
nl.verhalenbank.27586
Zoals gezegd hadden de kabouters een vaste verbinding vanuit de Kabouterberg te Hoogeloon naar de boerderij 'De Heskok' in Meerveldhoven, in de buurt van het riviertje de Gender. Een oud mannetje dat daar een wandeling maakte langs de oever van de rivier, hoorde plotseling een fijn stemmetje dat riep: 'Kyrië is dood!' en dat deze uitroep menigmaal...
nl.verhalenbank.49854
Ûlespegel hie ris in kear in hynder forkocht.
Doe't de koopman frege of der ek hwat oan hapere, sei Ûlespegel: "Né, mar hy wol net oer beammen hinne."
"Nou," sei de koopman, "dat hoeft ek net." En hy kocht it hynder.
Doe soe de man 't hynder fuort mar ris prebearje. Doe soed er oer in brêge hinne. Mar dêr wie 't beest mei gjin stok oer to krijen.
Doe gong...
nl.verhalenbank.32996
Hindrik Holthuis en Rindert Alma, doe't dat noch feinten wienen, woenen se de lju ris bang meitsje. Mar sy wisten neat fan elkoar ôf; 't wie allegear tafal.
Hindrik die in lekken om en Rindert die ek in wyt lekken om.
Fan 't Bouwekleaster rint der in paed skean de lânnen troch nei Readskuorre. Dêr wie in houtsje, dêr moesten de minsken oer. Hindrik wie...
nl.verhalenbank.32997
Mike Ruerd wie in raer man. Op in kear wied er oan 't timmerjen op it Bomkleaster. Doe sei er: "Ik bin foar gjin duvel bang."
De jouns soed er nei hûs ta. Hy hie 't ridskipsbakje op 't skouder. Hy roan de Skalkepaedtsjes del om yn 'e Harkema to kommen. Hy moest forskillende houtsjes oer. Doe stie der op ien fan dy houtsjes in juffer.
"Rûmte!" sei Ruerd....
nl.verhalenbank.29351
Yn Jirnsum stienen ris guon by de brêge. Doe hearden se dat der sein waerd: "De tiid is der wòl, de man is der net." Dy wurden kamen út it wetter.
Fuort dêrnei kaem der in seas oanfleanen en dy rekke by de brêge del yn 't wetter. De man dy't der yn siet is dêr fordronken.
nl.verhalenbank.36700
By de brêge fan Readskuorre ha de minsken ris in stem heard dy't út 'e feart weikom: "De tijd is verstreken, en de man is der niet."
Fuort dêrnei is Japik Schorsje dêr fordronken yn 'e kolk.
nl.verhalenbank.23523
Surinamers vertellen elkaar graag jorka tories, wat spookverhalen betekent. Op het forum van Mamjo worden veel van dit soort verhalen (vooral anoniem) gepost. Uiteraard spelen veel verhalen zich in Suriname af. Maar de Surinamers die in Nederland wonen maken ook veel onverklaarbare, bovennatuurlijke zaken mee. Hieronder een (ter bevoordering van de...
nl.verhalenbank.49922
Der wie us ien, dy wie frijhwat gebrekkich. Hy koe allinne mar mei in stok rinne. Doe moest er oer in bartsje. Ruerd wie der ek. Dy sei tsjin him: "De stok delsmite!"
Doe sei dy gebrekkige: "Dan kin ik net gean!"
"Dû smytst dy stok del!" sei Ruerd. "Dû kinst wol stappe, siz ik dy."
Doe hie dy man de stok delsmiten en wie sûnder stok oer it bartsje roan.
nl.verhalenbank.21232
Us heit wie ek in fûgelfanger. (dêrfandinne syn bynamme putter) Op in kear gong er nei Ljouwert ta en doe moest er mei de hounekarre oer in brêge. Mar hy koe de houn mei gjin mooglikheit foarút krije. Dat heit bigong to skouwen, mar it joech him hast neat, 't wie krekt as woarde der fan achteren oan 'e karre lutsen. Heit hime der oer doe't er der op it...
nl.verhalenbank.17609
Teltsje fan it pealtsje to Easterlittens mei rymke:
Onder deze pot zit nòg een pot
en dááronder sit noch helte groter skot.
nl.verhalenbank.20729
Se wienen to Wâlddyk by Ie mei de brêge oan 't meitsjen. It wetter wie dêr sa breed, dat ien fan 'e mannen sei: "Hjir kin de duvel der net oer." (De mannen wienen dêr oan 't wurk)
Mar de oare moarns stie de hynstefoet yn 't beton. De duvel hie dêrmei it biwiis levere dat hy der wòl oer koe.
nl.verhalenbank.21625
Der wie in boer, dy wie oan 't heamennen mei in hynder foar de wein. Sy moesten by de Foarwurker brêge op. Dêr liet it hynder it foerke hea foar stean, hy koe 't net lûke.
Doe sei dy boer tsjin syn jonge: "Gean dû even nei Hearke ta (Sterke Hearke) en freegje of dy even mei skouwe wol.
Dy jonge helle Hearke op.
"Kin 't hynder it net dwaen?" frege Hearke....
nl.verhalenbank.25899
Op 'e Wâlddyk is in brechje. Dêr fuortby leit in bolstien, dêr sit de print yn fan in hoefizer. Dy print is der sa yn kom:
Froeger is der ris in man oer de feart sprong. Dy wie hwat rûch yn 'e mûle. Hy sei: "Der is gjin duvel dy't my dat nei docht."
Mar doe wie de duvel der oan kom. En dy wie der samar oerhinne sprong. Yn 'e bolstien hat er de print fan...
nl.verhalenbank.24577
