Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje."
Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef.
Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Der wie in feint, dy wie tige dryst. Hy joech nergens om. Hy hâldde in weddenskip mei guon, dat hy doarst wol by 't tsjuster nei 't tsjerkhôf ta en helje dêr in deabonke wei.
Deselden dy't mei him wedden, tochten: "Nou sille wy him dochs us bang meitsje." Foardat hy der wie, wienen der trije fan har nei 't tsjerkhôf ta gien. Sy hienen elk in wyt lekken om...
nl.verhalenbank.23453
Der wie in man dy moest de skonk der ôf ha fan 'e dokter. Mar dêr wie er noch net oan ta. Hy gong nei Knjillis Wytses ta en frege him as dy der ek ried foar wiste. Hy moest de skonk bleat meitsje. Doe die Knjillis Wytses hwat yn in kalkene pipe en bigoun to smoken. Hy soarge der foar dat de reek by de bleate skonk lâns gong.
It duorre net lang of dêr...
nl.verhalenbank.32211
Doe't ús mem yn 'e Westerein wenne, wie der in âld man by har yn 'e kost. Dy moest der nachts faek ôf. Dan moest er in lykstaesje sjen.
Hy wie al sa âld en sa minnichjes, dat hy koe hast net mear út bêd wei komme.
"O Klare, Klare," sei er dan, "ik mat wer fuort." Dan stie er op syn skonken to triljen. Hy woarde dan oer hagen en oer hekken hinne smiten om...
nl.verhalenbank.17723
Yn Moddergat wie in keardel dy wie tige earm. Dy foun in lyk, dat oanspield wie. Dat lyk hie in pear nije learzens oan. Dy luts er fan 'e skonken fan dat lyk en hy naem se mei nei hûs. Mar sûnt dy dei kloppe der jouns altyd ien by him op it rút, dy sei: "Ik moat myn learzens wer ha. Ik moat myn learzens wer ha."
Doe hat er dy learzens wer nei 't selde...
nl.verhalenbank.28113
In Langerak had je een man, die keek niet zo krap met z'n praatjes. Op 'n keer zit ie in een roeiboot en zegt: "As ik m'n poot zo hou, dan hou ik 'm zo!" Ze hebben hem uit de roeiboot moeten dragen!
nl.verhalenbank.10936
Botte Noordmans fan Surhústerfean gong us by 't tsjerkhôf lâns by nacht.
Doe sei er: "Tussen twaalf en een is alles op de been."
Doe gong er him in greate fûgel achternei. Hy roan sa hurd er koe nei hûs ta. De fûgel gong op 't hûs sitten. 't Hiele hûs skodde as wie 't in ierdbeving.
nl.verhalenbank.21254
Ot har man, dat wie Hindrik Pyk ( = H. Ophuis). Dat wie ek in tsjoenster en hy hie de kweade hân.
Wy hienen in omke, dat wie Japik-om. Dy bearde us in kear, dat er nei de froulju ta soe. Mar hy gong nei de doar fan Hindrik en Ot. Mar hwat er dêr sjoen hat! Hy is achterstofoar fan 't hiem kom. Sa binaud wied er, hy moest it gesicht op har hâlde. Hy is der...
nl.verhalenbank.21387
Der wenne in postrinder yn Oerterp, dy koe mear as gewoan. Dy sette in stok tusken 'e skonken en dy stok koed er samar nei in oar ta rinne litte. Hy koe in oar ek samar stean litte. Mar hy hie der bot fan to lijen, as er soks die.
nl.verhalenbank.23396
EEN KRANS VAN VEREN
In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
In ’t veen woonde oude Bedde-Wik, een “wikwief.” Ze kon de toekomst voorspellen door middel van kaarten. Het kostte zeven stuivers. Het meest kwamen vrijgezelle meisjes, die de huwbare leeftijd hadden, maar niet aan de man konden komen.
Haar man had een slecht leven. ’t Is toch eens gebeurd, dat er een buurman kwam. De oude baas lag op bed en kreunde: “O,...
nl.verhalenbank.45360
Yn in boerespultsje ûnder de Ham rekke in bern siik. It bern tsjirme, dat wie skoan oan 't bern to sjen. Hoe't de dokter der ek mei omplastere, it joech allegear neat. It bern bleau in harterke, ja it kopke biklonk hoe langer hoe mear.
Doe sei de buorman tsjin 'e heit fan dat bern: "Dû mast opjaen fan dokterjen. Der skeelt dat bern oars hwat. Dêr hat in...
nl.verhalenbank.15782
Hindrik Houwink biwearde dat er foar de duvel net bang wie. Froeger hat er in protte fé hawn, mar troch de longsykte rekke er út syn fé wei en waerd keutelboer.
Op in kear wied er op 'e Hearrewei.
Doe waerd er samar optild en oer in greate beamwâl hinnesmiten. Beide skonken rekken stikken. De man hat noait wer rinne kind. Hy krûpte tonei altyd.
nl.verhalenbank.11532
Bokke Noordman kom ris op in kear dronken thús. 't Wie yn 'e nacht nei tolven. Hy sei: "Tussen twaalven en enen is alles op de benen."
Doe't er dat sein hie hie 't ynienen njonken him troch de beammen hinne sûze en dat wie sa bleaun oan syn hûs ta.
Hy hie deabinaud west, hwant de kweade hie him dat lapt.
nl.verhalenbank.33418
Mem en har kammeraedtske Aeltsje kommen fan 'e Grinzer klaei, dêr't se oan 't wurk west hienen. Doe gongen se yn Grins nei in kaertlizter ta. It minske sei tsjin mem: "Jo krije in feint, dy is nou yn tsjinst by de hynders. En hy hat brune egen." Dat kloppe as in bus.
Tsjin Aeltsje sei se: "Jo sille in man ha, dy krijt letter in stive skonk." En dat kom ek...
nl.verhalenbank.19410
Op 'e Tille ha se us in toanielstik opfierd. Dat wie in echt spotterstik. Dêr kom in man yn foar, dy moest de skonk der ôf ha. Deselde dy't dy rol spile, moest letter sels de skonk der ôf ha. Dat wie syn straf foar it spotten.
nl.verhalenbank.20053
Joast Wiersma wie de wûnderdokter fan Jistrum. Dy wie o sa kundich. Der hat ris in man west, dy krige 't oan 'e skonk.
Hy reizge nei professers en nei de kundichste dokters ta. En allegear seinen se: "Dy skonk mat der ôf."
Doe gong er nei Joast ta. Joast sei: "Dy skonk hoeft der net ôf." Joast hat him smarguod jown en de skonk is wer better woarn.
nl.verhalenbank.33572
Yn 'e Wierren ûnder Nyegea ha ik en ús mem in man sûnder fuotten (= skonken) oer de petgatten en de heide hinne sweven sjoen. Us mem stie oars nergens foar, mar doe waerd se bang. It sweefde wer fuort.
nl.verhalenbank.11498
Yn 'e Ham siet op in joun in ploechje jongfolk yn 'e kroech. It gong der bot oan wei. Flokke en oangean, it wie allegear raer hwat der oan wie.
Doe soenen se dan op 't lêst nei hûs ta. Sy gongen út 'e kroech. Ien fleach de lannen yn, yn 'e Mieden. Dy is net thús kom. Hy lei dea mei de skonken yn 't wetter yn 'e Mieden. De duvel hie him de nekke omdraeid.
nl.verhalenbank.21377
In man fan 'e Hamsterheide kom fan syn suster út 'e Ham werom. Hy gong de Hamsterpaden lâns en ûnderweis kom der him in dikke, swarte kat op side, dy't by syn skonken lâns struts. By it lêste stik lân, dat er del moest, wie de kat fuort.
De wyks dêroan wie de man wer nei syn suster ta west. Hy kom itselde paed del en doe kom dyselde kat him wer op side....
nl.verhalenbank.15788
