Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
52 datasets found
Dutch Keywords: lopen toverij
Wy ha hjir in sekere Abraham-potkarre hawn, dy reizge altyd nei Ljouwert ta mei hounen foar de karre. Op in kear wied er wer ûnderweis, doe wie Jehannes tsyske ek op stap nei Ljouwert ta. Jehannes wie to foet. Doe wie âlde Abraham mei de karre oan 'e Bonke-brêge ta west, dêr wie Jehannes-tsyske. Doe bleauwen de hountsjes stean. Dy woenen net in stap...
nl.verhalenbank.36499
Yn 'e Rottefalle wenne Piter Scheper. Dy koe mear as in oar. Hy siet us by syn buorman yn 'e hûs en doe sei er: "Sjoch, al jou fé rint bûtendoar." 't Wie midden yn 'e winter en soks wie net mooglik. It fé stie op 'e stâl, mar de buorman seach syn fé ek tige dúdlik rinnen. Hy gong nei bûten ta, mar der wie neat to sjen. Alle fé stie op 'e stâl.
nl.verhalenbank.19678
Myn swager syn heit is nou sahwat in fjirtich jier dea. Hy fortelde, hy hie us op in nacht om in ûre of alve ûnderweis west mei de wein. Hy ried op Grinzer Pein yn, dêr't er wenne. Hy wie op 'e Noardwikumerheide, yn 'e buert fan Noardwyk en Mearum. Dêr hearde er hwat sûzjen. Hy draeide him om op 'e wein en hy seach achter him. Mar der wie neat to sjen....
nl.verhalenbank.25552
Hjir yn 'e Westerein wie in bern, dat rekke bitsjoend. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie de duvelbanner. It bern hie krânsen yn 't kessen en dêr sieten allegear triedden en lapkes yn dy krânsen bifrissele, dy wienen út 'e klean dy't dêr yn dat hûs troch de húsgenoaten fan dat bern droegen woarden. Wopke joech in drankje en sei: "Tink der...
nl.verhalenbank.29962
Heit hat sjoen dat Ymke de Jong mei boarden op 'e noas fuortroan. Hy droech ek twa, trije stuollen op 'e noas. Dan hied er mar ien stoelpoat op 'e noas. Sa reizge er de merken ôf.
nl.verhalenbank.27754
Greate Jel wenne oan 'e Houtigehaechster wyk. It wie in tsjoenster. Hja hobbele yn 'e nacht mei in oanret skelkje foar op 'e planken om. Guon ha har dêr wol sjoen.
nl.verhalenbank.25619
Alde Maei-muoi wie in tsjoenster. Hja wenne to Buren op it Amelân. Har soan Wybren siet altyd op in klomp. Dy koe net rinne. Mar op in klomp gong it hiel hurd, dan skeat er foarút as in snoek. Maei-moai hat bern fan in skulpefisker bitsjoend.
nl.verhalenbank.32415
Die Ameise stropers gingen stropen in 't land. Ze komen bij een hoop afgehakt hout. Eén van die stropers zegt: "Ik wou dat d'r nou es een haas uit dat hout kwam, die kon praten". Net had ie dat gezegd, ofd'r komt een haas uit dat hout en die begint te praten! Toen wieren ze allemaal zo bang, dat ze het op een lopen zetten.
nl.verhalenbank.50870
Van dat huishouwe van dat boerengezin achter 't slot waren de voorvaderen allemaal drinkers. 't Mot daar vroeger allemaal wel eens gebeurd zijn. Op een avond komen d'r allemaal gasten om te kaarten. D'r werd gruwelijk gespot en tekeergegaan. Twee van die gasten gaan weg. Ze hebben een endjie gelopen op die laan, toen kregen ze ineens klappen links en...
nl.verhalenbank.50939
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
Kwade hand: Vaders broer, oom Lenaard, moest op de handel om een koe te kopen. In Maasbree-Rooth kwam hij bij een bezoek op een boerderij dik onder de luizen te zitten. Zijn huid en zijn kleren, zelfs zijn zakken zaten zo vol luizen, dat hij ze kon zien lopen. Hij ging direct naar huis, omdat hij zich niet meer op kon houden. Thuis kleedde hij zich...
nl.verhalenbank.69371
Tseard van Dekken fan Droegeham hat Imke de Jong de gek al ris oanstutsen. Doe liet Imke him fêst stean. Hy koe net in kant mear út.
nl.verhalenbank.25782
Klaes Boskma hie in stik lân, dêr helle er 't hea út mei in hynder. Njonken dat lân wie bou. Dêr hie Jehannes Meerstra tún. Dat lân fan Klaes wie tige ûnsljocht en sa moest er op in stuit by in hichte op. It hynder koe 't net dwaen, dy koe der net by opkomme mei de folle wein. Dat like fremd, hwant oars koe 't hynder 't altyd wol dwaen. Mar nou koe Klaes...
nl.verhalenbank.38103
Dat vrouwtje haar man heette Bouwense. Op een keer keerde ze lopende van Middelburg naar huis. 't Was anderhalf uur lopen. 't Was zeer laat, en 't was in 't donker. Toen kwam ze onder een boom, die helemaal verlicht was zonder dat er ergens verlichting aanwezig was, en toen ze er onder door ging, sneeuwde het vlokjes van zilver.
nl.verhalenbank.33391
Oege wie arbeider by in boer. Dy boer hie twa sike hynders, dêrom stjûrde er Oege nei greate Wopke fan Kûkherne, de wûnderdokter en duvelbander. Hy joech Oege hier mei fan 'e sike hynders, mar ek hier fan in oar hynder, dat net siik wie. 't Wie yn 'e winter en 't iis dat hâldde, dat Oege ried op redens nei Kûkherne. Wopke biseach de trije soarten hier en...
nl.verhalenbank.31584
Mike Ruerd (R. v.d. Veen) seach us ien foarbygean, dêr moest er mei prate. Hy rôp him, mar dy oare roan fierder, krekt as hearde er him net. "Wolstû net wachtsje, jong?" rôp Ruerd. Doe sei dy oare: "Né." Doe liet Ruerd him stean. Hy koe net in stap mear forsette.
nl.verhalenbank.21231
Yn 'e Westerein wenne Hanne Krämer. Dat wie in tsjoenster, seinen se. Hy arbeide mei ús pake, hja hienen graefwurk achter Ljouwert. Dêr moesten se elke dei hinne rinne en dat wie in bloedigen ein. Moarns 1 à 2 ûre gong pake al op stap. Dan gong er by Hanne Krämer oan. "Wolst ek mei?" rôp pake dan. Dan lei Hanne noch op bêd. Dan sei er: "Gean mar fuort. Ik...
nl.verhalenbank.33147
Ja, die vrouw woonde in de Achtersteeg, hier in Hellouw. Dat was een toverheks, dat geloofde ze vast. D'r was daar een gat in de weg en iedereen liep d'r in.
nl.verhalenbank.125806
Van menschen die de zwarte kunst verstonden. D. Willem v. d. H. ging eens naar Purmerend. Toen reed hem een boer achterop en Willem vroeg of hij meerijden mocht. Maar de boer gaf geen asem terug (1). Toen werd Willem kwaad, want die boer was heelemaal leeg en kon hem dus best hebben. "Ik zal eerder te Purmerend wezen als jij," zei hij anders niet. Niet...
nl.verhalenbank.35042
Under tsjinst wienen se forlegen mei him. Sy moesten dêr exerseare, mar hwat Imke to dwaen hie, dy wykte der by wei en roan op it wetter om.
nl.verhalenbank.24166
35