Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Hier gebeurden nog wel andere dingen in t veen; t is allemoal woar, want wie hebt veul gezien.
Luup es n maal n meissien deur t veld.
Daar wur ze op ienmaal deur ien of ander ding beetn in er been. Dat moet n hekse of n duvel gedaan hebben.
t Was n flinke grote meid. Maar na die beet is ze kleiner, aal mor kleiner worn. In t leste was ze zowat vieftig...
nl.verhalenbank.44386
De Witvrouwkes
"Ze kwamen uit Duitsland", zei Graad, "ze waren helemaal niet katholiek, maar op en top heidens. Wat ze 's nachts uithaalden, dat kon Joost weten, maar ook overdag konden ze toveren van jewelste. Vaak kwamen ze op een voormiddag op 'n boerderij, als de boerin de pot aan 't koken was. En dan was het 't gewone kunstje van haar, om het spek,...
nl.verhalenbank.13221
In suster fan my, doe't dat in fanke wie, hie se har foet forknoffele. Doe brocht ús mem har nei Oene Knoffelder ta. (Oene Kempenaar wie syn namme) Hy wenne yn Twizelerheide. Mem wie deabinaud foar him, hwant hy hie fan dy reade egen. Mem doarst him net oan to sjen.
"Ik mat hwat reinwetter ha", sei er. Doe die er hwat fan dat kâlde wetter tusken tûme en...
nl.verhalenbank.23122
Geheimzinnige moord
D'r is wel us 'n geheimzinnige mord geburd op d'n Distelberrug. Klompe is d'r erregus in de bosse waor nou 't villaparruk is, vermord. Mien Klomp was ok heul bekend, da was 'n sort kwezel, net zoas Hanneke van Gerreve uit Haore, die liep mee één been net zo hard as andere miense konde lope. Hoe dattie mord geburd is, wit ik nie mir,...
nl.verhalenbank.41606
Heksn
Ja kiek es, heksn en spoukn dat was aan de orde van de dag. Het spoukde in de bosn, in dai wat hoezn, op stille loantjes en goa zo moar deur. De oln geleuvn dat en wie kinder vanzulf ook en wie wazzen net zo baange in duustern. Altied keek ik um mie tou of dr ook wat luip.
De oln zeden dr bie: "As ie wat zain, schop dr nooit op, ga dr laiver um...
nl.verhalenbank.43158
Duivel
We moeten wel honderd jaar teruggaan.
Veel verhalen heb ik van mijn vader en van mijn schoonvader te Bellingwolde gehoord.
De duivel werd indertijd vaak gezien. In verschillende gedaante.
Daar was b.v. de zwarte verschijning. Die was gevaarlijk. Wat zwart was, deugde niet.
Een drie-kleur kat, die jongen kreeg met zwarte kleur, was door de duivel...
nl.verhalenbank.45373
Twa mannen troffen elkoar. De iene wie kreupel en de oare stammere. Dy't stammere sei tsjin 'e kreupele: "Dû hoechst net to kreupeljen. Dû mast sà rinne: de iene foet op it trottoir en de oare op 'e wei. Dan kreupelstû net."
Doe sei de kreupele: "Nou sil ik d_ it stammerjen ôfleare."
"Hoe dan?" woe de stammerder wite.
"Dan hâldstû dy de bek ticht", sei...
nl.verhalenbank.28406
Ik heb n jonge man kend, die op n avend over de hei luup en iniens deur ien bie t bien greepn wier.
Die kneep hum stief in de kuutn.
Ik heb de vingers in vlees staan zien.
Dat bien wur hielemaal dik en daarbie begun ie krom te trekn.
De hakke zat in t leste biens veur de kont.
Ze binnen toen naar de pestoor gaan en die hef et bien bezet. En langzoamerhand...
nl.verhalenbank.44484
Hindrik Houwink biwearde dat er foar de duvel net bang wie. Froeger hat er in protte fé hawn, mar troch de longsykte rekke er út syn fé wei en waerd keutelboer.
Op in kear wied er op 'e Hearrewei.
Doe waerd er samar optild en oer in greate beamwâl hinnesmiten. Beide skonken rekken stikken. De man hat noait wer rinne kind. Hy krûpte tonei altyd.
nl.verhalenbank.11532
Varende Vrouw
Algemeen was ±1890 'n vrouwtje bekend, dat dwars door muren en huizen, zonder benen, geluidloos voortliep. Grootvader, nadat hij er doorheen gegrepen had, nam z'n klompen in de handen en vluchtte ijlings. Niemand geloofde in haar bestaan, maar velen moesten 't geloven, nadat zij haar zelf gezien hadden.
nl.verhalenbank.13253
In het heile land wordt wel verteld over heksen en spoken en rare kerels, maar Pieter Pompkeblad is speciaal iets veur Westerwolde. Pieter Pompkeblad die wordt zo noumd omdat hij lopen kan over pompkebloaden. Je moet uhm wel even mensen vertellen wat dat is. Pompkebloaden dat bin die grote groune bloaden, die drieven op ‘t waoter van de gele plomp. En...
nl.verhalenbank.69702
Een vrouw liep met een boer 's avonds langs den weg. Zij moesten een huis voorbij waar volgens velen een tooverheks woonde.
De boer zag voor de deur van de zoogenaamde heks iets zitten - een kat - en zei: "Nou zal ik eens zien of ze tooveren kan."
Hij ging er heen en schopte tegen de kat. Maar owee, de kat bleef aan het been van de boer hangen, en beiden...
nl.verhalenbank.9032
Da’s ok gebeurd ien Duitsland. Toe mien tante getrouwd is, had voader ’n borreltje te veul op. De brullef was bé’j grötmoeder thuus. Die wonde ’n half uur van ons af. Moeder was alleen thuus, want ze verwachtte ’n kienje. Noa middernach, ien de geestesure, gieng voader no huus. Onderweg kwam ’n zwarten hond bé’j ’m lope. Hé’j kwispelde mee zien start...
nl.verhalenbank.50239
Spookkatten
De spookkat passeerde de nachtelijke wandelaar en probeerde de wandelaar langs de benen te strijken. Had de wandelaar nu het ongeluk de kat iets te doen, bijv. een trap te geven, dan zag de nachtelijke wandelaar zich plotseling omgeven door een enorm aantal katten. De getallen varieren van 60-800. De katten liepen ook mee tot aan een...
nl.verhalenbank.13463
In de Bellemeermolen (Belmermeermolen) woonde vroeger een moeder en dochter. Die dochter had verkeering en die vrijer kwam zondagsavonds bij er opzitten. Nou most ie altijd vóór twaalf uur de deur uit, en as ie dan op de weg liep, liep er een kat maar al langs zijn beenen te strijken. Op 't laatst kwam hem dat toch verdacht voor, dat hij besloot, al...
nl.verhalenbank.9331
Over Spookdieren
Ook de oudste thans levende personen hebben geen ervaring meer gehad met spookdieren. Wat hiervan bekend is berust op overlevering. De verhalen spelen zich haast altijd af bij drie hofsteden. Vermoedelijk, omdat ze groot waren, en er altijd veel knechten en meiden waren. De hofsteden "Papegaaienburg" en "Noordbeek" liggen dicht bij...
nl.verhalenbank.13389
Yn Jistrum wenne Jan Binnes. Dy hie in frou dy sei, hja hie in glêzen skonk. Hja wie hypechonder. Hja koe net rinne, miende se, mar 't wie neat oars as ynbylding.
Op in dei sette Jan Binnes har op 'e jitkarre. Hja rieden togearre 't lân yn, oer 't bûtlân en sa werom. Mar doe't se op 'e weromreis fjouwer kampen lân troch wienen, makke hy de jitkarre los,...
nl.verhalenbank.31312
De glêzen skonk.
Yn 'e Koaten wenne in frommes, dat biwearde, hja hie in glêzen skonk. Sy koe net rinne, se moesten har altyd drage. Mar it wie fansels oars neat as kleare ynbeeldings.
Hja wie troud mei in boer, en dy krige der op it lêst syn nocht fan. Hy laedde it minske op in karre en doe ried er har de lannen yn, achterút, wit hoe fier.
Dêr liet er de...
nl.verhalenbank.20828
Us heit hie forkearing mei in faem yn Marum (= Marrum). Hy roan dêr alhiel hinne. Hy kom dan yn 'e nacht werom en 't wie in hiel ein rinnen. Mar hy sei: "'k Wie noait binaud." Mar op in kear, doe hat er al binaud west.
Hy kom fan 'e faem werom. 't Wie om in ûre of ien hinne. De moanne skynde. Hy seach syn eigen skaed yn 't moanneljocht. Doe woarde hy...
nl.verhalenbank.21089
Een molenaar moest om zijn molen te bereiken steeds over een water. Op een goeden keer was er geen schuitje, toen hij met zijn meisje den molen zou bezoeken. Hij wilde haar dragen doch dat verkoos zij niet. Eensklaps liep zij over het water en haar muiltjes kletterden op het zilte nat. Dit trok de molenaar zich zóó aan dat hij ziek werd. Gedurende de...
nl.verhalenbank.9369
