Datasets - ISEBEL

Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?" Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...

achterna

nl.verhalenbank.9312

5.3. Heks betrapt 't Hee vruger wel is gewist: da was ne zekeren Dietvors. Dien is meer as honderd jaar dood. Da was nen boer. Nauw komt 's morgens de knecht in de stal. Hij zegt: 'Boer, wie heet er met da peerd weggewist?' Da was helemaal nat van 't zweten: 't water sting op den buik. 'Geen mens!' zeg den boer. 'Kijk is hier: 't schuim staat er op'. Nauw...

aansteken

nl.verhalenbank.44346

Zal ik je eens zeggen, wat wij vroeger al gehoord hebben? Je kent het Weenderveld, hier vlakbij. Nu een stuk bouwland. Maar toen alles nog woest was, hoorden we reeds het kloppen van hamers, het dreunen van machines enz. Nu staan er gebouwen en ratelen er landbouwwerktuigen. Ik zelf niet, maar anderen hebben grote doeken zien zweven met lichtjes er onder....

anderen

nl.verhalenbank.45514

Cremer fan 'e wachtpost warskôge my, dat in Rykstra út Drylts sein hie:“Ik moat nei Hokwerda's buorkerij; dêr is in frjemd ljocht”

boerderij

nl.verhalenbank.50527

Vooruitzien. Ik weet dat er eens woonwagenvolk voorbij trok. Een paar mannen zeiden: “Hier komt nog eens een weg met enkele huizen; we hebben ze al zien staan met licht en al.”

huizen

nl.verhalenbank.45039

Doe't ús mem in famke wie, hearde se bern sjongen en sy seach ek ljochtsjes. Sy rôp beppe der by en sei: "Mat mem hjir us sjen, sa'n moai ljocht is dêr." Sy hearde dúdlik it getrappel fan berneklompkes en dat der sein woarde: "Jullie moeten stil zitten." Yn werklikheit wie der doe neat. Mar letter hat âlde Warmolts op dat plak in lyts tsjerkje bouwe...

horen

nl.verhalenbank.21222

Skoanheit syn mem, dy wenne yn Moarmwâld. Dy sei: "As ik jouns op 'e dyk stean, dan binne it allegear ljochtsjes." Dat wienen de wylde lantearnen. "Dat is in foarboade," sei se, "Moarmwâld sil in stêd wurde." Sy hat wol hwat gelyk krige. It plak hat him ôfgryslik útwreide en as men jouns alle ljochten sjocht fan 'e lampen, liket it wol in stêd.

avond

nl.verhalenbank.24218

Een kennis van me had verkering met een meissie in de Vlist. Die kennis kwam uit Langerak. Op 'n keer komt ie midden in de nacht van z'n meissie vandaan, helegaar alleen. Hij fietst de Franse Kaai op*. Daar ziet ie in de verte een lijkstoet aankomen over de Franse Kaai. 't Was helderlichte maan. Hij stapt af, gaat bezije z'n fiets staan. De hele stoet...

's nachts

nl.verhalenbank.50955

Ruerd Abma, mei hwa myn man geregeld skaekte, sei:“O, ik ha dat ljocht niet ien kear, mar wol toalf kear sjoen yn jim hok, - Abma kaem dan fan de skaekklub yn Snits - mar ik tocht dan: hwat ha ik der mei nedich, hwat se dêr yn 't hok hawwe.”

bemoeien

nl.verhalenbank.50528

Bij mijn ouderlijke huis stond een molentimmerwerf. Een meid van mijn grootvader hoorde vaak 's avonds, als ze zat te naaien, druk kloppen en werken in de werf. Als ze dan ging kijken, zag ze niemand; zelfs geen licht branden. Dan zei ze: "De nachtwerkertjes zijn weer aan den gang. Nu zullen ze het wel gauw druk krijgen." Werkelijk kwam er dan binnen...

avond

nl.verhalenbank.8748

Yn Twizelerheide wenne in faem, dy hie njoggenennjoggentich feinten hawn. "Nou wol 'k noch ien ha," sei se, "as is 't de duvel ek." Deselde jouns, doe woarde der op 'e doar kloppe. "Kom der mar yn", seinen se. It wie in moai mynhearke, dy't binnen kom. Mar 't âld-minske hie wol sjoen, hwa't it wie en dy sei: "Dit is mis, fanke." "Hwerom, mem?" frege de...

100

nl.verhalenbank.28069

Doe't de earste fytsen kamen dy't ljocht ophienen, seinen de lju: "Dêr komt in wylde lantearne oan."

fiets

nl.verhalenbank.20970

Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen. Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...

aanhangen

nl.verhalenbank.19700

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur