Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
E: Watn leu hebt ok wa mangs zeen, dat der een of ander tremmeke zol loopn eargns.
Wit: Auto waagns zoonder peer, dat hebt ze ok almoal wa zeen loopn. Ik heb metmaakt, bie oons was n mooi buske, mer t ston achter de bek, zeg mer het heurn oons nich en mooi almoal eekn holt, heelmoal, zeg mer, tegn mekaar opwasn en goede dikn, mer gen beum nog, echt nen...
nl.verhalenbank.128628
Kleissen: Doe was ik nog nich geboorn. En wat n breurke van mie is, dat is, loa´k es kiekn n joar of acht junger as ik, of ölder as ik west, vuur mien tied was dat, ik was doe nog nich geboorn en doe ha´w bie oons ne meid H.H. v. S., doar woont d´r ok wat van in Haarbig of Geestern, in ieder geval per slot van rekn, moder was in de kökn, vrower ha´w nog...
nl.verhalenbank.128523
H.E.: Doa he’j ok van die verhaaln, dat ze in de tookomst wat könt zeen, met doadgoan en zoa, dat ne oel ...
E.M.: A’j nen palmbos bie t hoes hebt en doar zatn van dee uulkes zatn doar in. Dan ko’j net verteln was wis, mer dan gung der en doad, ik heb verschilnde moaln, oons moder ok, nich, en dat ding dan moal schreewde en jaagn hem dan vot, nich,
H.E.:...
nl.verhalenbank.128529
H.E. Eduard: n Oortmöskediek en de spoorlien en zuk ding, he, dee konn de leu a mangs van te vuurtn zeen ankomn, dan zöagn ze ok eargns n lechtke duur t veald hengoan, terwijl at der toch genne spoorlien was.
E.M.: Oh joa, dat was vrower ok doe den tram hier vrower kwam, nich, doe hadn ze ok al dee lechtkes zeen, nich, al dee lechtkes zeen en later doe...
nl.verhalenbank.128536
Ben Kleissen: Doe in dee tied zöagn ie ok aait n lempke braandn bie t putke doar.
Kleissen: Ja, in dee daag ha’j ok zuk verrek slecht water, zo’n dertig meter van hoes of ha’j zonne put. Ne putring met ne poomp, doar har ne poomp opstoan, en doar zat werkelik good water in, wie mosn al t water um koffie van te dreenkn en vuur t waske of zuks wat, wie mosn...
nl.verhalenbank.128508
Heit gong der jouns wol gauris út, dan seach er nei de stjerren. It gebeurde dan wol us, dat er allegear ljochten oan 'e loft gewaer woarde. Dat binne letter de ljochten (strjitlampen) oan 'e wei woarn.
nl.verhalenbank.23057
Hamse: Ik weet nich, of ik dat zao verteln kan, mer prebearn dan. Ja dat is west in 1914, doe was d'r ne landbouwcursus hier in Rossum en dee cursus doerde - meester Helt gaf dee - en dee cursus doerde tot half tien.
Engelbertink: Gaf meester Plegt dee dan nich?
H: Meester Plegt deer dat ok wa, één aomd deer meester Plegt dat en twee aomn meester...
nl.verhalenbank.128412
Dêr't letter de tram ried, dêr seagen wy in twa en fyftich jier lyn al ljochten.
"Sjoch, dêr is dat ljocht wer", seinen wy dan.
't Wienen wylde lantearnen.
nl.verhalenbank.32416
Ik bin mei de helm geboaren. Ik moest altyd alles sjen. Dat fornaem ik it earst, doe wie 'k toalf jier âld. Op in jountiid moest ik molke helje fan 'e boer. It wie noch ljocht. Ik moest skean de fjilden oer. Ik hie in fjildskutte by my lyk as de soldaten brûke. Dêr kaem de molke yn. Op 'e weromreis wie 't skimerich. By de hoeke fan 'e Sânwei seach ik...
nl.verhalenbank.17682
Lytse Wytske sei yndertiid, der soe in skoalle op 'e Bulten komme. Hja hie fjouwer lampen brânnen sjoen, dat wie fierstofolle foar in hûs. Mar doe setten se letter op dat plak in hûs del foar fjouwer gesinnen, de saneamde 'malmoune'. Dat hat it west. Sy ha 't hûs letter ôfbrând, doe wie 't alhiel útwenne. (De jonges seinen doe al: der komt in skoalle op...
nl.verhalenbank.24328
Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?"
Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...
nl.verhalenbank.9312
Heit roan ris in kear fan 'e Harkema nei Drachtster Kompenije. 't Wie op in joun. Hy kom de Folgerster loane del. Doe kommen dêr allegear ljochtsjes oan. Heit woarde kjel. Hy tocht: hwat wy nou bileve sille, wyt ik net. Mar even letter wienen dy ljochtsjes ek wer fuort.
Heit fortelde 't oan oaren hwat er sjoen hie. In skoftsje letter kom dêr de tram lâns.
nl.verhalenbank.28738
Jierren foardat de tram kom seagen de minsken yn Grinzer Pein ljochten troch de lange Bosk gean. Sy wisten doe net hwat dat wie, mar doe't letter de tram kom, wisten se dat it foartjirmerij west hie.
nl.verhalenbank.27344
Alde Bearn wenne yn Driemunt. Dy sei us op in moarn: "Ik ha de hiele nacht net slept." Hy sei tsjin ús: "Hwat wie't dêr allegear in leven en hwat in ljocht allegear. 't Gong de hiele nacht troch."
Dat wie op it plak, dêr't nou de rykswei is. Dat hat hy fan tofoaren sjoen.
nl.verhalenbank.26066
Op 'e Singel - dat wie froeger in modderpaed - seagen se nêst jierren wylde lantearnen. Letter binne der op dy plakken huzen boud.
Dy wylde lantearnen wienen de ljochten fan dy huzen.
nl.verhalenbank.28513
Hjir flakby wie froeger in âld modderwei. Dêr seagen wy froeger wylde lantearnen, soms wolris acht tagelyk. "Dat is foartjirmerije," seinen se, "dat komt letter nei." En dat is ek gebeurd. Der is nou in hiele rige strjitlantearnen.
nl.verhalenbank.24315
Wylde lantearnen wienen hjir froeger in hiel soad. It tsjutte op 'e lettere strjittelampen
nl.verhalenbank.17668
Us heit seach froeger wylde lantearnen oer de heide, op in rige. Letter wie dêr de trambaen. De ljochtsjes, dat wienen de forljochte coupé's.
nl.verhalenbank.33251
Op 'e wei fan Feanwâlden nei Dokkum seagen wy froeger in rige ljochtsjes. Letter wienen dat de ljochten fan 'e fytsen en de auto's. Dy hienen wy al jierren fan tofoaren sjoen.
nl.verhalenbank.24705
Warmolds wie in jonge man. Syn heit wie herfoarme dominé yn Surhuzum. Hja hearden dêr fan 'e rare tastânnen yn 'e Harkema, dat dêr alhielendal net in tsjerke wie en it folk neat fan God ôfwiste. De jonge Warmolts sei: Dêr mat foroaring yn komme. Doe gong er nei de Harkema ta om to sjen hwer't de tsjerke stean moest. Doe kom er op in keal oarde. Dêr wie 't...
nl.verhalenbank.34514
