Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Dêr't letter de tram ried, dêr seagen wy in twa en fyftich jier lyn al ljochten.
"Sjoch, dêr is dat ljocht wer", seinen wy dan.
't Wienen wylde lantearnen.
nl.verhalenbank.32416
Lytse Wytske sei yndertiid, der soe in skoalle op 'e Bulten komme. Hja hie fjouwer lampen brânnen sjoen, dat wie fierstofolle foar in hûs. Mar doe setten se letter op dat plak in hûs del foar fjouwer gesinnen, de saneamde 'malmoune'. Dat hat it west. Sy ha 't hûs letter ôfbrând, doe wie 't alhiel útwenne. (De jonges seinen doe al: der komt in skoalle op...
nl.verhalenbank.24328
Hjir flakby wie froeger in âld modderwei. Dêr seagen wy froeger wylde lantearnen, soms wolris acht tagelyk. "Dat is foartjirmerije," seinen se, "dat komt letter nei." En dat is ek gebeurd. Der is nou in hiele rige strjitlantearnen.
nl.verhalenbank.24315
Op 'e wei fan Feanwâlden nei Dokkum seagen wy froeger in rige ljochtsjes. Letter wienen dat de ljochten fan 'e fytsen en de auto's. Dy hienen wy al jierren fan tofoaren sjoen.
nl.verhalenbank.24705
Ik bin geboaren yn Ikkerwâld, mar ik wie al gau wees en bin doe yn Moarmwâld greatbrocht. Tusken de Broekster strietwei en Moarmwâld, dêr wennen wy, in eintsje fan 'e wei ôf. As bern sieten wy jouns faek yn 't tsjuster foar 't finster. Dan fleagen der fise-ferse ljochtsjes op 'e greate wei foarby. Mar dy wienen der yn werkelikheit net. Dat hat...
nl.verhalenbank.24707
Doe't de tram der noch net wie, seagen de minsken al gleone ljochten. Dat wienen de ljochten fan 'e tram.
nl.verhalenbank.24511
As wy froeger yn 'e Westerein op 'e hoeke stienen seagen wy jouns wolris wylde lantearnen, skean oer de greiden. Dat wienen foartekens fan 'e auto's.
nl.verhalenbank.36277
Wylde lantearnen woarden der yn 'e Legauke sjoen.
De minsken roannen der hinne om der by to kommen, mar dan wienen se fuort. Dat wienen letter de fytsljochten.
nl.verhalenbank.21904
Yn 't foarige hienen de minsken it wol gauris oer wylde lantearnen. As dy sjoen waerden, seinen se, dan soe dêr letter op dat plak in nije wei komme.
nl.verhalenbank.32776
Doe't it hûs fan Bouke Sjonger der noch net stie, ha se op dat plak fantofoaren ljochtsjes sjoen.
nl.verhalenbank.20400
Oan 'e Keale wei stie in hûs. Doe't dat der noch net stie ha myn skoanâlden dêr wit hoe faek in ljochtsje brânnen sjoen. Dat wie foartsjirmerije.
Letter is datselde hûs wer ôfbrutsen.
nl.verhalenbank.20366
Us heit hat it faek hawn oer foartjirmerije. Dan seinen de lju: dêr en dêr komt skielk in hûs to stean. Se ha it timmerjen al heard. Ek seinen se wol: dat hûs mat nochris in kear opbrânne. 't Brânnen is al sjoen woarn. Dat mei it bouwen en timmerjen kaem altyd nei, mar ik kin sa net sizze hokker huzen dat wienen. Yn Garyp gongen dy forhalen.
Heit fortelde...
nl.verhalenbank.31284
Der hienen minsken to ierappeldollen west, dy kamen op in joun thús fan har wurk. It hûs, dêr't nou Tamme Hedzers Hooijenga wennet (myn broer) stie der doe noch net - it hat sahwat yn 1870 west - doe rounen dy minsken troch in âlde drûge sleat, dwars oer, dat wie it koartste.
Doe sei der ien: "Sjoch, dêr stekt ien de tútlampe op."
Dat wie op 't selde sté,...
nl.verhalenbank.31642
Myn man, dat wie Ingbert Bijma. Dy syn swager seach froeger ris in ljocht yn 'e Parken, dat biweegde. Letter wist er hwat dat bitsjut hie. It hie de foarboade west fan 'e tram dy't fan Grins nei Drachten ried.
nl.verhalenbank.37999
To Garyp seagen se op in plak jouns hyltiten ljochtsjes.
Twa jier letter kaem op dat plak in boerespultsje to stean.
nl.verhalenbank.31481
Op 'e Sumarreheide hearden se, foar dat de tram dêr kaem, de lûden al dy't er makke. En sy seagen jouns hwat foarbytuffen dat der útseach as in bargehok, fjouwerkant mei twa gleone ljochten der foar. Dat wie de lettere tram.
nl.verhalenbank.31641
Wy wennen op 'e Swette tusken Burgumerheide en Feanwâlden. Achter ús wie de spoarwei.
Pake fortelde my, hja hienen dêr oan 't wurk west, doe wie der noch gjin spoarlijn. As hja dêr jouns wienen, gong dêr hyltyd in streek ljocht lâns, op in bipaelde tiid.
Jierren letter kaem dêr de trein.
nl.verhalenbank.36476
Hjir wie in âld minske, dat seach us op in kear in ljochtsje by har yn 'e keamer. Mar doe't se der nei gripe soe, koe se it net krije. Doe joech it in stik lûd krektsa as hwannear't der in trein oer de rails glydt. Dat hat de foarboade west fan 'e trein.
nl.verhalenbank.19627
Op it plak dêr't nou ús hûs stiet, dêr't wy yn wenje, dêr seagen guon alle jounen in lampe brânnen. Doe stie dit hûs der noch net.
Itselde jiers noch waerd dit hûs boud. En doe wie de lampe der echt. It ljocht skynde jouns troch de ruten hinne.
nl.verhalenbank.31801
Froeger seach men hjir op 'e Skieding hipljochtsjes.
Dat wienen foarboaden fan 'e huzen dy't der letter kamen.
nl.verhalenbank.32298
