Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
32 datasets found
Dutch Keywords: licht heks
Spookdieren Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...
nl.verhalenbank.13433
We zouden het hebben over bijgeloof. Er was vroeger geen verlichting bij de weg. Altijd ploeterde men in het donker. En in het donker zie je steeds griezelige dingen. Als kind heb ik honderden angsten uitgestaan. En dat kwam door de verhalen die je van grote mensen hoorde bij het vuur. Als de buren de lange avonden kortten met vertelsels over heksen en...
nl.verhalenbank.43210
Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?" Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...
nl.verhalenbank.9312
In Flieren kwame vroeger de heksen snachs wel ré’je op te pèrd. En zo hard en zo lang, dat de pèrd doodmuij ware, vol schuum en nat as woater. Ze ware helemol afgereje, zoda ze overdag nie of hos nie mer kosse werke. Op ’n keer sproke de Flierense boere af, da ze snachs de wach zoue houe. Om twoalf uur hörde ze opens ’n gezoef dur de loch en dor kwame ze...
nl.verhalenbank.49648
Ik: "Ja, ja, er is zoo nogal wat: kollen, zwarte kunst, nachtmerrie." "Maar met uwes welnemen: nachtmerrie is een man. Dat hebben we ook bij ondervinding. Bij de vader van de ouwe Jaappie Postman was een paard, dat van de nachtmerrie gereden werd. Het zweette, zijn manen waren gestrengeld, en het was 's morgens doodloof. Toe heb Jaap met zijn knecht 's...
nl.verhalenbank.9313
Die zelfde man vertelde mij, hoe men te weten is gekomen, dat N.N. een kol was. Toen ze alle nachten op de paarden van C.H. reed, die op de nu gesloopte oude boerenplaats gewoond heeft, gingen wij op een goeden keer onder het weivat zitten met een kaars bij ons. Toen we hoorden, dat de kol goed aan den gang was, gaven we een trap tegen het weivat; toen...
nl.verhalenbank.9461
5.3. Heks betrapt 't Hee vruger wel is gewist: da was ne zekeren Dietvors. Dien is meer as honderd jaar dood. Da was nen boer. Nauw komt 's morgens de knecht in de stal. Hij zegt: 'Boer, wie heet er met da peerd weggewist?' Da was helemaal nat van 't zweten: 't water sting op den buik. 'Geen mens!' zeg den boer. 'Kijk is hier: 't schuim staat er op'. Nauw...
nl.verhalenbank.44346
DE NACHTMERRIE Dat is mijzelf overkomen en wel een keer of zeven achter elkaar, zo vertelde een man uit Zuiderwoude. Ik lag te slapen en werd wakker doordat het net was of er iets op mij zat. Ik was doodsbenauwd en het zweet droop van mijn lichaam. Duidelijk voelde ik toen dat er iets van onderen af van mijn benen naar mijn keel toeging. Omdat ik niet...
nl.verhalenbank.12821
’n Vrouw gieng elke mèr melke ien ’t Broek. Mar de koeie gave duk niks. Ze ware al gemolke. De vrouw zèj bé’j d’r eige: “Wa zol da toch zien? Wie zol da toch doen?” Durrum gieng ze op ’n mèr heel vroeg weg. ’t Begon pas ’n bietje lich te worre. Ze was hos bé’j ’n koe, en toe zag ze, dat ’n heks ien ’n zeef wegzeilde dör de loch, en ze had ’n emmer melk...
nl.verhalenbank.50232
EEN IJSELIJKE NACHT In Balen, een dorpje in België, woonde vroeger een boerenzoon, die erg verliefd was op een knappe boerendochter. Het is dan ook niet te verwonderen, dat de jongen vaak bij het meisje aan huis kwam. Het meisje, dat erg verliefd was op de jongen, vond dit natuurlijk heerlijk. En omdat ook de moeder van het meisje de jongen goed lijden...
nl.verhalenbank.49575
Ik har 'n kameroad, dei wel es wat zain wol. Hai har ja wel al verhoaln heurd van andern over spookn en heksn en zoks wat. Zulf zag e nooit wat en doorom geleufde e d'r nait aan. Mor goud, dou kreeg e den wat te zain. Hai kwam n keer van t wicht oet Bennewol; t was s nachts om haalf twei-e. En toun inains ston e in n grel licht; hai zat dr midden in. Wat...
nl.verhalenbank.44132
As in frou froeger to licht fan gewicht wie, dan seagen se har foar in tsjoenster oan. Dan wie se mei de boaze geast behept.
nl.verhalenbank.25723
Moriaanshoofd (“Merjaen”) gem. Kerkwerve In m’n jonge jaeren woond’ik op Merjaen en di woonden toe twi mannen Toon Kloet en Job Kloet, broers. Ze konne moeilijk lôôpe, want d’r voeten waere krom egroeid. Zō waere ze ebore, aollebeie. Ze ao ’n Schouwse schute, di vaerde ze mee deur de vaerten. A se dan op bezoek nae femielje moste of ni de kèrke op...
nl.verhalenbank.46469
De tsjoensters binne froulju mei reade egen. Ik haw ris mei ien praet, dy sei: Ik haw ris in nachtmerje fangd. Ik pakte 'm. 't Wie tsjuster. Doe kommen de lampen op. Doe hie 'k de swarte kat yn 'e hân. En dy wie samar ynienen fuort, sûnder dat se sjen koenen hoe't er fuortrekke.
nl.verhalenbank.25539
Yn Hiltsjemoaiwâlden op 'e hoeke fan 'e Reapdraeijersreed stiet in âld húske. It is net mear biwenne en it sil yn 't koart wol ôfbrutsen wurde. De lju dy't der 't lêst yn wenne ha, ha in nije bungalow op 't hiem sette litten, dêr't se nou yn tahâlde. Mar froeger hat myn skoanheit yn dat âlde húske wenne. It hat yn dat húske noait doogd. It wie in...
nl.verhalenbank.21995
....... Mien grootvader, den was nog a völ kwakzalver, nich, den har dat book wiln owwernemn, den hef der 's nachts oet west ok wa, at der wat vuurvöl neumn ze dat vrower "loopn". At der hier of doar nog 'n lechke braanden, dan hadn ze a nen trein zejn loopn, nich. Hier was vrower bie de Wigger, doar was den groot met, dat was den Maanderschen dokter,...
nl.verhalenbank.128457
De tsjoenster kin in minske troch 't lampeljocht krije.
nl.verhalenbank.16081
Oarreheit (dat wie mem har heit) wie net goed by 't spul. Hy rekke siik. Sy tochten, hy kin wolris bitsjoend wêze en doe gong der ien mei syn wetter nei de Wâlden ta, nei de duvelbander. De duvelbander sei: "Lit my 't wetter mar ris sjen." Doe't er dat bisjoen hie, sei er: "Ja, ik kin him wol hwat jaen, dan wurdt er wol wer better. Mar dan moat er rare...
nl.verhalenbank.27854
Je had vroeger bij ons een boer, een echte stroper. Die had een vriend, die was net eender hand als hij. Op een keer trekken ze d'r op uit. Twee beruchte stropers die voor de duvel niet bang waren. Maar anders gongen ze nooit zundags stropen. 't Waren mensen die zundag hieve. Maar toen die keer zouwe ze zundagsaves gaan strope, met de lichtbak. Affijn ze...
nl.verhalenbank.50941
Er was es iemes op de Kapel, die had de fiet on de vinger. Hé’j hatter barre pien on. Hé’j kos snachs nie sloape. Hé’j kos ’t ien huus nie mer make van de pien. Hé’j doch: “Ik godden hortje bute lope ien de frisse loch. Toe hé’j bute kwam, zag ie ’n poar huus wieër nog lich. Da was gek. Middenien de nach. De finsters en de gediene ware los. En hé’j keek...
nl.verhalenbank.49655
35