Datasets - ISEBEL

Kleissen: Doe was ik nog nich geboorn. En wat n breurke van mie is, dat is, loa´k es kiekn n joar of acht junger as ik, of ölder as ik west, vuur mien tied was dat, ik was doe nog nich geboorn en doe ha´w bie oons ne meid H.H. v. S., doar woont d´r ok wat van in Haarbig of Geestern, in ieder geval per slot van rekn, moder was in de kökn, vrower ha´w nog...

dienstmeid

nl.verhalenbank.128523

H.E.: Doa he’j ok van die verhaaln, dat ze in de tookomst wat könt zeen, met doadgoan en zoa, dat ne oel ... E.M.: A’j nen palmbos bie t hoes hebt en doar zatn van dee uulkes zatn doar in. Dan ko’j net verteln was wis, mer dan gung der en doad, ik heb verschilnde moaln, oons moder ok, nich, en dat ding dan moal schreewde en jaagn hem dan vot, nich, H.E.:...

bomen

nl.verhalenbank.128529

Ik bin mei de helm geboaren. Ik moest altyd alles sjen. Dat fornaem ik it earst, doe wie 'k toalf jier âld. Op in jountiid moest ik molke helje fan 'e boer. It wie noch ljocht. Ik moest skean de fjilden oer. Ik hie in fjildskutte by my lyk as de soldaten brûke. Dêr kaem de molke yn. Op 'e weromreis wie 't skimerich. By de hoeke fan 'e Sânwei seach ik...

angst

nl.verhalenbank.17682

Spookdieren Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...

aanvallen

nl.verhalenbank.13433

Alles wat ik vertel, heb ik heurd van ander mensen. Zulf heb ik nooit wat beleefd en geleuvn dou k t evenmin. Dwoallichten zweefden hier in Drente genog. “Loop dr niet achter aan kinder”, zeden de oln den, “dat licht nemp oe mit noar t moeras en den koom ie nooit weer.” Ook zeden ze wel:“Kiek, doar lop de valse landmeter ook weer.” Dat was den aine, dei...

achterna

nl.verhalenbank.43403

Mijn vader was niet gelovig, hij moest niets hebben van de kerk. Mijn jongste zusje kwam te overlijden. Vader zat bij het bedstee te waken. Toen was opeens het hele bedstee helder verlicht. Dit was een mirakel, want in de kamer was het verder schemerig. Daar brandde alleen maar een klein lampje. Door dat geval is mijn vader bekeerd.

bed

nl.verhalenbank.23081

[Verteller sleept met een stuk ketting] Hoe zijn jullie hier het park binnengekomen? Via het bruggetje of via het park? [Publiek geeft antwoorden] Hebben jullie gezien dat daarachter één of ander heel vies vijvertje ligt? En hier ga je met dat bruggetje over dat vieze vijvertje, en als je van die kant binnenkomt, door het hek, dan is het aan de...

archief

nl.verhalenbank.18820

Tja, ik zal proberen om een paranormale ervaring die ik als kind had te vertellen die veel indruk op mij heeft gemaakt. Ik heb meerdere paranormale ervaringen gehad hoor. Ik was 7 jaar. Wij woonden in een heel oud huis in Brabant. Toen wij er net woonden, begonnen de rare dingen in huis. Lichten die zomaar aansprongen, de kraan die zomaar openstond,...

bang

nl.verhalenbank.49312

Hier kwam froeger in feintsje bij een meiske. Die had eens bij een waarsegster in Leeuwarden west. Se sei tegen hem, hij sou verdrinken krekt voor zijn een en twintigste. Moar dat een en twintigste het-ie ferkeerd ferstoan. Hij kwam noait meer bij een sloot langs of een faart en hij kwam ook niet bij een dobbe of een meertje. Hij was haast een en twintig...

nl.verhalenbank.26878

Et was in dee tyd dat dominy Trochte hyr wounde. Was up et tuppünt van de veandery. Doo seiden see eyns een keyr up een åvend teagen dominy, dat eh med een vergadering of so-yts was … hmm, ‘Heb y der wel eyns um eråden domenear, dat süms de lampen in de kerke branden, terwyl dat der geyn preak is?’ ‘Hmm, nee, ah,’ segt e, ‘dat kan ouk neet.’ ‘Now, en...

angst

nl.verhalenbank.128366

Zoals gezegd hadden de kabouters een vaste verbinding vanuit de Kabouterberg te Hoogeloon naar de boerderij 'De Heskok' in Meerveldhoven, in de buurt van het riviertje de Gender. Een oud mannetje dat daar een wandeling maakte langs de oever van de rivier, hoorde plotseling een fijn stemmetje dat riep: 'Kyrië is dood!' en dat deze uitroep menigmaal...

aantal

nl.verhalenbank.49854

Us heit hat it faek hawn oer foartjirmerije. Dan seinen de lju: dêr en dêr komt skielk in hûs to stean. Se ha it timmerjen al heard. Ek seinen se wol: dat hûs mat nochris in kear opbrânne. 't Brânnen is al sjoen woarn. Dat mei it bouwen en timmerjen kaem altyd nei, mar ik kin sa net sizze hokker huzen dat wienen. Yn Garyp gongen dy forhalen. Heit fortelde...

afbranden

nl.verhalenbank.31284

It wie yn Grinzer Pein. Ik en myn earste man kommen op in jountiid út it tsjerkje. Wy kommen fan 'e sangforieniging. 't Wie tsjuster. Ynienen stienen wy yn 't folle ljocht. Wy gongen nei heit en dy ta. Dêr fortelde ik hwat wy sjoen hienen. "Hwat soe soks nou bitsjutte?" frege ik. Doe sei heit: "Moarn sil ik jimme fortelle hwat jim sjoen ha." De oare...

nl.verhalenbank.23132

Ik werkte in een kinderziekenhuis (Miniwinkel) in Delft. In het begin was er niks aan de hand en ging alles zijn gangetje. Tot op een dag, dat ik 's avonds alleen werkte, ineens alles veranderde. Ik hoorde een klein meisje (jaar of 8) praten alsof ze naast me stond. Maar ik zag niemand staan. Ik ben een beetje gaan kijken vanuit de winkel of ik iemand...

dood

nl.verhalenbank.49315

Frou van der Molen - hjir út 'e Pein - en har earste man wienen us op in joun fuort west to praten. 't Wie hjir achter yn 'e Juliana-buert. Sy wienen noch net troud. Doe stienen se ynienen yn 't ljocht. Sy wienen noch net oan hûs ta. Doe't se thús kommen sei se tsjin har heit: "Hwerom ha jim de lampe sa heech brânnen?" Doe sei har heit: "Wy ha de lampe...

avond

nl.verhalenbank.25929

2. Schoonmoetje har meer van dei meroakels. Zai laggen n keer in t daip hier in de buurte. t Oal mens stait s oams op dek en zugt dat er n licht beweegt noar en van t huus van Teelkemeu. Zai moakt dr uut op, dat et wat veurspelt. En t oal kreeg gliek ook, want olle Teelke is overleedn.

avond

nl.verhalenbank.46281

Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...

aankloppen

nl.verhalenbank.50543

Heit en seun Om túelve, trettienhúnderd hanne, hiene de monniken fan Klaarkamp op it eilaun in úthaf. Der wie bieurkeree1 by en der wene dan aik in bieur. Op in keer reizige dy bieur mooi in beest nooi de fastewaal—dat kúe da nach ronende, op blaite fotten—om it dier to fekaipjen. Hy wie op 'e wieromreis en da seich2 er, dat it hele bieurespil yn 'e braun...

boer

nl.verhalenbank.12987

Wy wennen op Uleflecht ûnder Sumar. Achter ús wie in poel. Wy seagen us in kear ljochtsjes flak boven dy poel. Doe seinen se: "Dêr sil wol ien fordrinke matte." Mar 't is by myn witen noait gebeurd.

dood

nl.verhalenbank.27685

D’r ston es ’n soldoat op wach. ’t Was ’n harde wienter. En ’t was bar koud. En de soldoat zèj: “’t Is toch wa um soldoat te zien. Lot de duvel mar soldoat speule!” Hé’j zette zien gewèr ien ’t schildwachhuuske en hé’j liep en stampte hin en wer um de kou wa te verdrieve. Opens hördenie wa. D’r kwam iemand on. De soldoat greep zien gewèr en riep: “Halt,...

nl.verhalenbank.50212

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur