Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
31 datasets found
Dutch Keywords: licht angst
Ik bin mei de helm geboaren. Ik moest altyd alles sjen. Dat fornaem ik it earst, doe wie 'k toalf jier âld. Op in jountiid moest ik molke helje fan 'e boer. It wie noch ljocht. Ik moest skean de fjilden oer. Ik hie in fjildskutte by my lyk as de soldaten brûke. Dêr kaem de molke yn. Op 'e weromreis wie 't skimerich. By de hoeke fan 'e Sânwei seach ik...
nl.verhalenbank.17682
Spookdieren Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...
nl.verhalenbank.13433
We zouden het hebben over bijgeloof. Er was vroeger geen verlichting bij de weg. Altijd ploeterde men in het donker. En in het donker zie je steeds griezelige dingen. Als kind heb ik honderden angsten uitgestaan. En dat kwam door de verhalen die je van grote mensen hoorde bij het vuur. Als de buren de lange avonden kortten met vertelsels over heksen en...
nl.verhalenbank.43210
M'n vader ging met een kameraad snippen vangen met een net. Dat was in Lexmond. Ineens ziet hij twee van die lichtjes, helemaal helder. "Kijk eens joh, twee stalkaarsen!" Die vriend die schrok zo, dat hij er meteen vandoor wou gaan. 't Waren net ogen. 't Was net of er iemand in den donker stond te kijken. Ik heb wel eens tegen vermulmd hout van een schuur...
nl.verhalenbank.50864
Wylde lantearnen woarden hjir froeger oeral sjoen. De lju wienen der deabinaud foar, hwant it wie spûkerije.
nl.verhalenbank.21695
Et was in dee tyd dat dominy Trochte hyr wounde. Was up et tuppünt van de veandery. Doo seiden see eyns een keyr up een åvend teagen dominy, dat eh med een vergadering of so-yts was … hmm, ‘Heb y der wel eyns um eråden domenear, dat süms de lampen in de kerke branden, terwyl dat der geyn preak is?’ ‘Hmm, nee, ah,’ segt e, ‘dat kan ouk neet.’ ‘Now, en...
nl.verhalenbank.128366
E: Dat zölfde, ie hadn net owwer hoolt oplaadn, datzölfde kan ok passeern as woar n kanaal wördt graavn. Dan zol der ok a n lechke vaarn. Wit: Joa, dat heb ik nich, nooit zeen. Bie Frontroth in Fleeringn en doar was destieds nog ne bruw in, in de stroat. Den is der no oet en doe ston der ok een op de bruw, god, ik har t hert achter vuur n hals zitn, ik...
nl.verhalenbank.128629
In Wintelre moet vroeger, wel meer dan honderd jaar geleden, vlak bij de kerk, een onderaardse gang geweest zijn die uitmondde in een kelder. En in die kelder moest een weerwolf zitten. Niemand had het dier ooit gezien. Misschien waren er wel, maar die waren nooit teruggekomen. Mogelijk, want soms werd er wel eens iemand vermist. Gevaarlijk dus, die...
nl.verhalenbank.49789
Grötvoader, mien man en nog ’n por aand’re gienge vroeger duk same visse ien de Woal. Da gebeurde snachs. Op ’n nach ware ze d’r wer op uut gegoan. En toe mos mien man - hé’j was toe nog jong - de wach houe bé’j de vlieger. D’aander gienge visse en Jan mos zörge, datte vlieger nie wegdreef. Hé’j had ’n hort zitte wachte, toetie ienens iets zag ien de...
nl.verhalenbank.49776
Nachtmerjes, plichte ús mem to sizzen, dy kinne troch 't gat fan in flesse hinne. Men kin se 't bêste keare mei roggemoal. Hwant rogge is heilich. It wie yn 'e simmer en tige soel. Doe't it bêdgongerstiid woarde, sei heit: "Ik gean oer de flier lizzen, 't is my to binaud yn 't bêdsté." 't Wie ljochtmoannewaer en heit koe alles bûten sjen. Doe seach er...
nl.verhalenbank.20110
Heit syn omke seach us hwat yn in beam. Dat doochde net neffens him. Hy bleau stean en wie bang. Doe sei er: "As jo in ingel des lichts binne kom dan ta my, mar binne jo fan 'e kweade, gean dan fuort." Doe wie't ynien fuortrûze.
nl.verhalenbank.19342
Myn âlde heit sutele froeger mei tolhout. Moarns seis ûre gong er al op stap, dan wie 't noch tsjuster by 't winter. Hy hie in hounekarre mei twa hounen der foar. As heit fuort gong bigoun myn âlde mem to reapdraeijen. Op in moarn gong heit wer fuort. Mem bigoun to draeijen. Hja hie alris even draeid, ien ûre, twa ûren, trije ûren, mar it waerd mar net...
nl.verhalenbank.36412
Spookhuis Monster (Westland) Op 29 november 2003 schrijft Dead_nacho in de topic “Spookhuis Hazerswoude Rijndijk” op het Fok-forum; “Ik weet welk huis er hier bedoeld word, ik woon in ‘s Gravenzande, een dorpje naast Monster. Het is een heel mooi huis van buiten, naar mijn eigen mening dan, een mooi rieten dak, een vijver geloof ik, van alles, heel mooi....
nl.verhalenbank.49172
Op in nacht kom ik by de froulju wei. 't Wie oan 't Wyldpaed. Ik wie to rinnen. Ynienen skynde der samar yn 't holst fan 'e nacht in hiel fel ljocht om my hinne. It duorre miskien in minút. Ik woarde hiel kjel. 't Wie in blauachtich ljocht en 't gebeurde yn 'e hjerst.
nl.verhalenbank.22677
Ik wie no oan 't murdejeijen mei Tseard Postma. Underweis siet der in murd ûnder in takkebult. Doe't de houn der by wie, stie der ynienen in hiele greate keardel by ús. Krekt as wied er út 'e groun forriisd. Ik hie noch noait sa'n greaten keardel sjoen. It wie in reus en hy hie in greate swarte cape om. Hy bigoun to praten en sei: Sil ik jim byljochtsje?...
nl.verhalenbank.17005
AA: "Ja. Dat zien dat kan wel. Ik zat eens een keertje in L'qarya, en dat was echt heel donker. Daar heb je geen lantaarnpaals ofzo. Dat is echt met een zaklantaarn. Ik zat toevallig met m'n broer en nog een paar vrienden, gewoon 's avonds gezellig buiten. En toen hoorden wij 'Hamid, Hamid.' Iets roepen. Dachten wij van: Hè? Dat kan niet. En toen we...
nl.verhalenbank.18484
't Wie op in âldjiersjoun. De boer en de soan en it folk sieten mei elkoar yn 'e keamer by de hurd. De faem wie der ek by. Dy hie forkearing hawn, mar sy hie it útmakke mei har feint. Doe wie die feint siik woarn. Hy hie 't der se bot mei to dwaen hawn, dat hy wie op 't lêst overleden. Op dy âldjiersjoun moest de faem nei de skuorre ta om brantstof op to...
nl.verhalenbank.21003
M'n vader heb ik wel is hore spreke, ze hadde een geel licht gezien. Dat was een teken van gevaar. Ik dacht eigenlijk dat 't iets met de veepest te make had, maar dat weet ik niet zeker meer. Maar een teke van gevaar was 't in alle geval.
nl.verhalenbank.70714
Myn skoanmem hiet fan Tijke. Dy wie troud mei Albert Land. Sy wennen by 'Driewegen' yn 'e Harkema. Har suster Antsje wenne yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema. Op in kear wie Antsjemoai by skoanmem to praten west. 't Wie al op 'e joun en sy soe wer fuort. Mar sy wie noch mar krekt fuort of sy kom werom. Hja fleach der oer en rôp: "Hearink, de wereld forgiet!...
nl.verhalenbank.22052
In keardel fan 'e Harkema dy wie oan 't murdejeijen. 't Wie saterdeijoune en net letter as tolve ûre. 't Wie oan 'e Singel. Doe tocht er: Hea, dêr brânt noch ljocht. 't Kom út in húske wei en doe't er goed taseach, tocht er: Hea, dêr steane bûten guon foar de glêzen. Dat binne lju dy't harkje. Ik sil har de warheit us sizze. Hwant dy lju ha dêr neat...
nl.verhalenbank.16875
35