Datasets - ISEBEL

Er kwammen meer vrumde dingen veur bie ons in t veen vrouger. Was es n moal n vrouw sturven en toun luitn de kinder heur weer komen. Zai woln wel es weer mit heur proatn. Moar t oal mens mout zegd hebben: “As ie geld over hebben, geef dat den moar aan aarme lu; ik heb t nait meer neudig.” En ze was votgoan en weg bleevn.

armen

nl.verhalenbank.44924

Mar Oene Krop wie ek in greate tsjoender. De minsken doarsten him net yn 'e hûs to litten en net by it fé. Hy makke se samar siik. Myn broer wenne yn Ljouwert. Hy hie in jonkje, dat wie altyd siik en gammel. It wie noait fleurich lyk as oare bern. It siet echt yn 'e pogge. It woe net boartsje en it wie mear dea as levend. Doe kom dêr ris in swager fan...

broer

nl.verhalenbank.38152

Mensen die anderen stijf konden laten staan, die had je vroeger hier ook. Daar moest je voor oppassen. Hij moest je aanraken, anders gebeurde er niks. Als hij je aanraakte, dan liet die je stijfstaan, net zolang tot die 't commando gaf, dat je weer verder kon gaan.

aanraken

nl.verhalenbank.127795

Er was ereis een molenaar, die zijn molen 's nachts maar niet wou draaien. Wat ze er aan deden, het gaf allemaal niets. Geen knecht kon hij houden; want, of ze kwamen verschrikt 's nachts uit den molen vliegen, of ze bestorven het, als ze er een poosje geweest waren. Op een goeden dag komt er een bedelaar aan de deur. "Wil je helpen malen," zei de...

aandeel knecht

nl.verhalenbank.9409

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur