Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
95 datasets found
Dutch Keywords: laat
Hy wie boerefeint en hie de gewoante altyd let thús to kommen. Op in kear wenne er by in boer, dy hie dêr in hekel oan. Dat dy die de doar op slot. Mar de oare moarns lei Jehannes wòl moai op bêd. Hy wie der samar ynkom; fêste slotten joech er neat om.
nl.verhalenbank.37963
Er kwam es iemes ’soaves loat van Doornenburg af. Ien de Grunestroat kwam er inens ’n zwarte kat nève ’m lope. Opens sprong ze op zien schouer. En ze wier toen zo zwoar, dat de kjel hos nie mer vuruut kos komme. De kat bleef zitten totda ze bé’j de huus kwame. Toe sprong ze van de schouer af en liep weg. Hé’j zag ze nie mer. D’r was ok es iemes soaves...
nl.verhalenbank.49649
De grifformearde tsjerke fan Stiensgea wurdt faek de pypketsjerke neamd omdat der in pypke ûnder 'e wei troch rint. 't Wie yn 'e tiid dat se dêr mei oan 't bouwen wienen. Op in joun hiel let, - 't wie hiel tsjuster - doe kaem Romke Laanstra dêr lâns. Doe hearde er dêr timmerjen. En dochs wie 't tsjuster. Dat moest de duvel wêze, dat koe net oars. Romke...
nl.verhalenbank.37396
Doe't Piter (Piter is har man) noch by my kom (tidens de forkearing) gong er op in kear even nei tolven by my wei. Syn âlden wennen yn in keetsje hjir net fier wei. Doe't er omtrint thús wie, tocht er: Der binne guon by ús op 't paedtsje. Mar hy koe se net ynhelje. Hy seach trije minsken en 't like him sa ta dat it syn heit en mem mei syn suster Iebel...
nl.verhalenbank.15876
Spookschuur Een oom van mij heet nog wel us 'n spook meegemaokt op d'n distelberrug. In de hei ginge ze dan hooie, en dan waor 't al zo laot geworre, dan bleve ze ver op 't hooi, in de schuur. En dan ging 't mee de ketting rammele. Daor was dan 'n mens in da huis, die spokte. Da we Marinus Verhulst, die da meegemaokt ha. Die manne haan zo'n schrik gehad....
nl.verhalenbank.41610
Jehannes Koster wenne yn Kollum. Hy hie in kear nei syn famylje ta west yn Twizelerheide. Doe't er op 'e weromreis wie, doe wie 't al let op 'e joun. Doe woarde er samar ynienen oan kant reage. Doe stie dêr in lykstaesje. Hy woarde sa binaud, dat hy is weromgong nei de famylje yn Twizelerheide en dêr is er dy nachts bleaun. Hy doarst net nei hûs ta.
nl.verhalenbank.19453
Zwarte kat veroorzaakt de dood van een mens Over de kat van Alda Henkens deden ook vele verhalen de ronde. Zo vertelden ze, en ook ons vader zaliger vertelde het, dat ze Jaan Hufkens eens gebeten had toen deze de kat eens had nagetrapt. De beetwonde stak hem geweldig en na een week is ie ermee naar de dokter geweest, maar toen die hoorde dat het een week...
nl.verhalenbank.35811
Hjir tichteby stiet in húske, der gong it alle jounen op in kaertspyljen oant let yn 'e nacht. Der wie ris in feint, dat wie Alberts Rinse. Doe't dy dêr ris wei kom djip yn 'e nacht stie dêr in grouwe swarte houn op him to wachtsjen. Dy helle him ôf. It beest hie egen as koallen fjûr yn 'e kop. Dy brocht him thús, oan 'e doar ta en wykte ûnderweis gjin...
nl.verhalenbank.36869
Ik wie yn in barak. It wie let. Ik seach troch 't finster, doe woarde ik in keppeltsje folk gewaer. 't Wie in bigangel. 't Wie bigraffenisfolk, mar der wie net in lyk by. Hja gongen nei 't âlde tsjerkhôf fan Hamsterheide. Dy nachts is âlde Gradus forstoarn. Doe't dy biierdige woarde wie de sitewaesje krekt sa.
nl.verhalenbank.17469
Tink der om, seinen se tsjin 'e bern yn 'e Westerein, as dy jouns let noch bûten wienen, gau yn 'e hûs, oars pakke de loddeaden jim. (op andere plaatsen is het doddeaden)
nl.verhalenbank.24048
Jehannes tsjinne by in boer as feint. Hy kaem jouns altyd like let thús. Dêr hie de boer syn nocht fan. Dêrom die er de doar jouns as it let woarde, op slot. Mar it eigenaerdige wie dat Jehannes de oare moarns altyd op bêd lei. Hy hoefde noait iens in kaei to brûken, hy koe der altyd yn komme. Doe gong de boer hinne en sette stuollen en tafels en fan...
nl.verhalenbank.38263
Tsjoensters wienen meastal âlde minsken. Yn de regel wienen it froulju, dy hienen in swart kypske op. Mar 't wienen ek wolris manlju. Us mem wie siik. Us Jan hie nei Wopke ta west om in drankje. Wopke sei, hy mocht it oan net in minske sjen litte, dat Jan hâldde it drankje yn 'e bûs. Doe't Jan krekt wer thúskom wie mei it drankje, kommen der twa âlde...
nl.verhalenbank.35948
M'n grootvader vertelde ook van iemand, die liep langs 't kerkhof 's avonds laat, toen zag hij een wit konijn over de graven lopen. Hij ving 't konijn, stopte het in z'n voorschoot, knoopte die dicht. Hij ging naar huis en maakte 't open en toen zaten er beenderen van mensen In.
nl.verhalenbank.127685
Wy wienen fan dy bern fan in jier of acht, njoggen. Doe boarten wy op 'e Piterommeheide. Wy moesten bitiid thús wêze. Dat spande der wolris om. Op in kear doe wie 't al hwat donker, doe roan dêr in frommes troch de heide, rinkeljend mei in ketting. Doe makken wy hurd dat wy thús kommen. Dat wie in spoek.
nl.verhalenbank.36850
Vroeger wier d’r veul over werwolve geprot. Zo’n werwolf sprong iemand, die soaves loat opte weg was soms opte rug. En dan wiertie al zwoarder en zwoarder. Zo iemand kos ’m hos nie mer drage. En hé’j wier woaternat van ’t zweit. As ze bé’j huus kwame, gieng de werwolf van de rug af.
nl.verhalenbank.50490
Spookdieren: Een dagloner ging in de winter op een boerderij dorsen, en kwam ’s avonds laat over een veldpaadje naar huis. Iedere avond trof hij een zwarte hond aan, die dwars over zijn pad lag te slapen. Eerst liet hij het dier met rust, en liep er om heen. Op den duur werd hij dit moe. Hij riep: “Pak je weg!”, en sloeg het dier flink met zijn...
nl.verhalenbank.63728
Doe't myn man noch net troud wie, roan er us mei in kammeraet yn Moarmwâld de wei lâns. 't Wie let op 'e joun. Doe kommen dêr twa fammen oan, dy roannen op 't spoar. It wie krekt as se learen toffels oan 'e fuotten hienen, sa klepte it. Doe sei myn man syn kammeraet: "Dû hast gjin forkearing. Mei ien fan dy beiden kinstû wol op stap." Mar doe't se oan dy...
nl.verhalenbank.18210
Flak by de skieding fan Twizelerheide, mar noch ûnder 'e Westerein, dêr wenne in feint, dy frijgeselle dêr by minsken. Hy wie der jouns in bulte op út en kom dan wol us let thús. Op in kear, doe wied er ek wer let thús kom en hy gong by de tafel sitten. Se hienen dêr in liemen lier. Doe't er in skoftsje sitten hie, doe kom de frou, dêr't er by yn 'e kost...
nl.verhalenbank.20566
150. Bi'j een paar samenwonende gezusters ien 's Herembarg spoeken 't altied hèvig op de zölder. De dames ware veur dat akelige lawaai veschrikkelijk bang. Daorurn hale ze op een kier een paoter de bi'j. Dén zègende 't huus en bèje net zo lang tot hi'j den duvel machtig was. De duvel verandere toe ien een bok. De paoter deej den bok een ketting aan en...
nl.verhalenbank.22510
Op Blaufallaet wenne Jan Hellinga mei twa bruorren en twa susters. Jan syn âldste suster moest saterdeijouns noch to winkeljen, mar dêr hie se altyd hwat in hekel oan. Op in saterdeijoun, doe wie 't al aerdich let, doe sei Jan tsjin har: "Dû mast ek noch to winkeljen, fanke." Hja sei: "Dat doar ik net allinne to dwaen, dan mastû mei. Hwant by nacht rint...
nl.verhalenbank.37691
35