Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
56 datasets found
Dutch Keywords: kwaad angst
Ik bin mei de helm geboaren. Ik moest altyd alles sjen. Dat fornaem ik it earst, doe wie 'k toalf jier âld. Op in jountiid moest ik molke helje fan 'e boer. It wie noch ljocht. Ik moest skean de fjilden oer. Ik hie in fjildskutte by my lyk as de soldaten brûke. Dêr kaem de molke yn. Op 'e weromreis wie 't skimerich. By de hoeke fan 'e Sânwei seach ik...
nl.verhalenbank.17682
I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.127046
't Folk wie hjir froeger bang foar de kweamendeis. De beesten woarden op mendei noait útlitten. As Petrus Benedictus op mendei sichtsje soe, dan sichte er earst op saterdei in lyts hoekje. Dan wie 't oan 'e gong. De ham fan 't hynder hongen de boeren hjir altyd heech yn 'e beam, dan soe de fôlle de kop heech hâlde, mienden se.
nl.verhalenbank.20978
Jierren letter wienen ik en myn broer us yn Kûkherne. Wy soenen dêr in stik lân meane. Dat wie tichte by 't hûs dêr't dat wiif wenne dat doe in boskje fodden wie. It wie moai gers, mar der roan in paed troch, dêr wie 't alhiel plat trape. It wie skande fan 't gers. Ik sei tsjin myn broer: "Dat hat dat âld-wiif dien. As ik har hjir seach, dan sloech ik har...
nl.verhalenbank.25182
Sjoerde Gees wie in âld minske, dy kom fan 't Wytfean. Letter wenne se yn 'e buorren yn Eastemar tsjin ús oer. Sy fortelde faek. De minsken wienen yn myn jongejierren (om likernôch 1835 hinne) noch tige bigelovich. In fremde kat wie in tsjoenster, in pod ek. Op it Rebyntsjenêst wennen âlde lju, dy hienen 't slim topakken. It jongfolk fangde us in grouwe...
nl.verhalenbank.19726
Bouke Brinkman wie al âld. Hy rekke bitsjoend. Doe gong er nei Kûkherne ta, nei Wopke, de duvelbanner. It wie Minne Brecht, dy't him bitsjoend hie. Bouke sei tsjin Wopke: "Ik mat in drank fan dy ha; ik bin bitsjoend." Wopke sei: "Ik hoef dy gjin drank mei to jaen, hwant dy giet dochs stikken ûnderweis." Mar Bouke sei: "Jow him my mar mei." Doe rekke Bouke...
nl.verhalenbank.29746
Je had kwaaie dage in 't jaar, kwaaie maandage, hoeveel weet ik niet, maar dan moest je geen vee in 't land late. En je moest de koeie nooit op maandag droogzette, maar wel op vrijdag.
nl.verhalenbank.70384
Piter Koop wenne yn Burgumerheide. 't Wie in raren, in flokker en in spotter. Hy kaertspile in bult. Op in kear kaem er by syn maet wei. 't Wie op in nacht. Doe kaem der ien njonken him yn 't swart mei in cape om; dy roan tsjin him oan. Dy sei neat. Hy waerd sa bang, dat hy trille as in blêd oan 'e beam, doe't er thús kaem.
nl.verhalenbank.36501
Pleachbeesten wienen sa great as in keal. Se hienen greate gleone eagen en greate earen. Se stienen faek by in omstap. Se joegen noait rûmte, mar se dienen de minsken oars gjin kwea. Se sprongen de minsken ek wol us op 'e rêch. Myn âlde mem hat us ien troffen. Sy roan fan Noard Drachten by de Dwarsfeart lâns en kom oer de Hege Brêge. Doe moest se fierder...
nl.verhalenbank.19496
Hearke krige us in kear rúzje mei syn frou. Mar hy wie sa forstânnich en hâld de hannen thús. Ynpleats dêrfan gong er nei de skuorre en fan kleare lulkens nom er dêr de beide skûrduorren út 'e hingsels. De frou woarde bang en nom de flucht. Doe't Hearke even letter yn 'e hûs kom, wie hja der net. Hy gong der op út om to sjen hwer't se wie. Op it lêst foun...
nl.verhalenbank.21692
Hjir yn Burgumerheide wenne in âld-wyfke, dy wie by jountiid ris in kear bûtendoar, doe soe se nei hûs ta. Hja gong in smel reedtsje del en doe seach se dêr hwat. It wie hwat swarts. Hja koe net sjen hwat it wie, mar it forweegde en it makke har rare bang. Doe sei se: "Is 't fan de Heare, kom ta my, en is 't fan 'e Satan, wyk fan my." It gong fuort. Doe...
nl.verhalenbank.36489
As wy jouns let noch bûten wienen as bern, dan seinen se: "Pas op, de berndieven pakke dy." Kamen wy by 't wetter, dan wie 't: "Dêr sit in hiele greate frosk yn, dy is altyd lulk op bern."
nl.verhalenbank.32059
De bûzehappert De skriuwers út 'e earste helte fan 'e foarige ieu hawwe it al oer de bûzehappert. Dat wie in kwea wetterwêzen, dêr't men jin mar foar te wacht nimme koe. As men de lju yn ús krite der nei freget, hawwe guon der noch wol fan heard, mar folle witte se der net oer te fertellen. Hoe't syn uterlik is, minsklik, duvelsk of dierlik, haw ik ek...
nl.verhalenbank.13727
By de Greate kamp yn 'e Harkema wie ris in man dy tjirge him wakker. Hy flokte en ketterminte en biwearde by heech en by leech, hy wie net bang fan 'e duvel. Doe forskynde Hantsje en dy soalde him ûngenadich ôf. Doe't er al thús wie, skodde it hûs noch as in wylgebeam.
nl.verhalenbank.17541
Bij Ter-Borg onder Sellingen zat vroeger onder de brug over de Ruiten A een boos heksje te pompen. 's Avonds durfden we er maar nauwelijks langs. We hoorden het geborrel van het water.
nl.verhalenbank.43306
De rooie Pit was gin beste. Hé’j dronk te veul. En hé’j lichtte de fuke. En hé’j holde ze lèg. As ie zat was, zèj tège zien moeder: “Ouwe moer, ik zal oe dur ’t guitegat hoale”. Mar de moeder was er nie zo bang vur. Ze doch zeker: “Zatte kjels en klein kiender moj mar loate proate”.
nl.verhalenbank.50420
Heit syn omke seach us hwat yn in beam. Dat doochde net neffens him. Hy bleau stean en wie bang. Doe sei er: "As jo in ingel des lichts binne kom dan ta my, mar binne jo fan 'e kweade, gean dan fuort." Doe wie't ynien fuortrûze.
nl.verhalenbank.19342
Der wie in faem dy hie alris tsien ynbrekkers de holle ôfhoud. De alfte ûntkaem har. Sy rekke krekt syn plasse, dat dy wied er kwyt. Nei forrin fan tiid frege deselde sûnder plasse de faem as se mei ride woe. 't Wie op in joun. De moanne skynde helder. Hy hie in hoed op, dat de faem seach net, hwa't it wie. Dat hja gong mei en dêr rieden se togearre...
nl.verhalenbank.19778
In swarte kat is faek in tsjoenster. 't Is ek wol us de duvel sels. Myn wiif har pake, dat wie Hindrik Swart. Mar sy neamden him allegear Hindrik Skutter. 't Wie in hiele raren-ien. De kweade wie syn maet. Hy siet op syn manier yn 'e bibel to lêzen, mar dan song er dêr wylst allegear rare ûnfatsoenlike strjitferskes by. Dy stienen dêr yn, sei er. En dan...
nl.verhalenbank.21219
De "witte wieve" kwamen overdag wel eens op de "hiele", 'n zolderbergplaats, die wat lager lag dan de eigenlijke zolder. Ze stookten midden in 't hooi 'n vuurtje, maar je hoefde niet bang te zijn dat je huis in brand vloog, want "ons vuurtje doet geen kwaad", zeiden ze.
nl.verhalenbank.13287
35