Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik ha sels ek wolris lêst fan in nachtmerje hawn. Op in kear tramtearre se my sa, it wie krekt as woe se my smoare. Ik wie pûr, ik sprong fan bêd ôf en ik rôp: Dy't my ha wol, dy kin my krije.
Mar de nachtmerje paste wol op.
nl.verhalenbank.12258
Heksen:
Aan Tongerlo, een gehucht van Maasbree, woonde vroeger een weduwe, die men, omdat haar man jager was geweest, de Jaegerin noemde. Spoedig na de dood van haar man kreeg ze nog een kind, een zoon. Deze zoon trouwde met een nicht van mij. Later woonde de Jaegerin bij haar zoon in. Deze vrouw werd verdacht van hekserij.
Een knecht uit de buurt trof...
nl.verhalenbank.69365
Froeger waerd der altyd sein: Traepje net op in pod, hwant dan komt der tonger.
Hjir wenne in minske, dat hie altyd lêst fan racheljen. Doe joegen se har to rieden, hja moest in levende pod op it boarst ha.
As bern hwat fan in tsjoenster opite, krije se in pod yn 't liif.
nl.verhalenbank.30402
Wy mochten froeger net hwat oannimme fan âlde Antsje Pod. Hwant krige men in apel fan har en men lei dy yn 'e dôfpot, dan foroare dy apel yn in pod.
nl.verhalenbank.29344
't Spook
De ziel van een overledene welke grensstenen had verlegd, had geen rust en zweefde 's avonds door de velden roepende: "waar zal ik hem laten." Op advies van de dorpspastoor moesten de boeren antwoorden: "Waar je hem gekregen hebt." Een kranige boerenzoon waagde dit op een avond als tegenantwoord te geven en met een doffe plof viel de steen neer...
nl.verhalenbank.13219
Alde Sije hie him oan 'e duvel forkocht. Hy wenne yn Houtigehage. As er sinten ha moest, dan krige er se.
nl.verhalenbank.25807
Alde Jan Klompstra's Ael siet yn 'e earremoed. Hja moest sein ha: "Hwat woe ik graech dat ik fiif en twintich goune hie, as joech de duvel it ek."
Hja gong de Pasterijelannen del en dêr foun se in briefke fan fiif en twintich goune. Mar sy liet it lizze.
nl.verhalenbank.24516
Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele.
Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel.
Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...
nl.verhalenbank.29542
Us mem fortelde, hja hie ris mei ien fan myn susters by in minske west to praten. Myn suster hie doe sa'n oardel jier âld west. Mem droech har op 'e earm.
Hja hie in apel fan dat minske krigen, mar dat wie in tsjoenster. It famke hie der in stik ôfbiten en dat opiten. Doe wie se bigoun to razen, en dat hâldde mar oan. It bern wie bitsjoend.
Doe gongen se...
nl.verhalenbank.38467
De Oude Ekelenberg of 'Den Ekel' zoals hij genoemd werd had veel gezien in de vele, vele jaren dat er mensen over hem heen waren gelopen. En ook hij was in die jaren niet hetzelfde gebleven.
Er waren mensen om hem heen komen wonen, die gevist hadden in de Reest en de plassen. Ze waren taai als leer en wisten zich slechts met veel moeite in leven te...
nl.verhalenbank.49212
Ik boarte faek mei Germ. Op in kear boarten wy mei ús fjouweren dêr. Germ helle in tas mei apels. Wy krigen elk ien. Ik biet der daliks yn. Doe sei de jongste fan 'e beide boarters, dy't dêr ek wienen: "Bliksem jonge, 't wurdt in podde of in slange, ast him opytste."
nl.verhalenbank.20717
Wienen guon yn 'e Westerein bang dat de duvel har krije soe, dan seinen se njoggen kearen achter elkoar:
"Fuort, âlde duvel, dû krigest my net."
Dan koe de duvel har net krije.
nl.verhalenbank.38170
Kriget men fan in tsjoenster in apel, dan foroaret dy yn in pod. Ek wol yn in kikkert.
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje.
Ik haw in frou kend, dy wenne yn Ychten. Dy sei dat de winkelman hie har bitsjoend. It sloech har altyd sa yn 'e kop om. Doe kocht har man har in polkemûtse. Dy haw ik him levere. Mar de winkelman wie de tsjoenster.
nl.verhalenbank.28363
In Onstwedde heb k als grode knecht daind. Dr was ook n lutje knecht en dai komp op n oavend in hoes en zegt:“Hier komp n staarfgeval in dit hoes.”
Ik zeg:“Jong, schei oet tezeurn.”
Man d kwoajong kreeg wol gliek.
t Was hailemoal n aigenoardige vent. Want ik trof m loater weer under dainst; ik was veur herhoaln en hai lag dr veur zien nummer. Zai wassen...
nl.verhalenbank.43267
Frijmitselders krigen altyd jild fan 'e duvel. Dêrtroch hienen se noait forlet fan jild.
nl.verhalenbank.22699
Watergeest
De menschen geloofden vroeger dat in de Ronde Kolk een watergeest of bollebak zat. Eens op een avond hoorden de menschen een stem uit het water: "uut is het lied, waar is de man". De menschen zagen een paard met een man erop aan komen hollen. Het paard dreigde zoo in het water te willen rennen. Maar nog juist op tijd konden de menschen het...
nl.verhalenbank.13257
Mijn vader wilde beslist niet, dat we een geslacht dier aan een boom hingen. “De boom gaat dan dood”, zei hij. Eerlijk gezegd, ’t is ook twee keer gebeurd.
We hadden zeven haantjes. Op een dag gingen mijn broers en ik ze slachten. We hongen ze aan een appelboom. Daar komt vader thuis. Hij zegt: “Maar jongens, waarom aan die boom, was er dan geen paal? Nu...
nl.verhalenbank.45617
Duivel
We moeten wel honderd jaar teruggaan.
Veel verhalen heb ik van mijn vader en van mijn schoonvader te Bellingwolde gehoord.
De duivel werd indertijd vaak gezien. In verschillende gedaante.
Daar was b.v. de zwarte verschijning. Die was gevaarlijk. Wat zwart was, deugde niet.
Een drie-kleur kat, die jongen kreeg met zwarte kleur, was door de duivel...
nl.verhalenbank.45373
Us mem fortelde, hja hie us in apel krige fan Alle Tet. Mem biet der yn. Doe sei Hindriks Janke (dy't mei de helm geboaren wie) tsjin har: "Saek, Saek, dat mast noait wèr dwaen. Hiest ek wol yn in pod bite kind!" Dan hie mem forgiftige west en yn 'e macht fan 'e tsjoenster.
nl.verhalenbank.28160
Dyselde Auke Helmhout wie ek in frijmitseler.
Yn 't tsjuster frege der: "Hoe sit it, ik mat even hwat jild brûke."
Dan sei der in man yn 't tsjuster: "Hoefolle?"
En dan krige er dat jild.
Mar om 'e sawn jier mat der ien fan 'e frijmitselders dea. Sy lotsje der om hwa't dat wêze sil.
Der wurdt in nûmer útskuord en dy sinen dat is, dy wurdt deamakke.
Yn 'e...
nl.verhalenbank.19381
