Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
I. De duivel
1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14770
By de Fjouwer Wringen ûnder Surhústerfean spoeke altyd in hynder. Dat stie mei de kop oer de hekke hinne. Kom men der by, dan wie 't samar ynienen net mear to sjen.
nl.verhalenbank.20955
Ik zel joe eerst verteln, wat hier vrouger in Wedde veurvaaln is.
Vrougg in de mörn voart dr ain karre over t stroade.
Vouerman zit wat te dommeln in zokzulf, is hoast nog gain mens op pad.
Opains blift t peerd stoan. Man kikt en door zug hai, dat n klein vrouwmens in t wit zien peerd bie de kop vast holt.
“Dat is ja roar”, denkt e, “wat mankaiert dat...
nl.verhalenbank.46227
In forhael fan myn oer-beppe Lieuwkje Bangma dat ik fan myn mem heard ha.
Yn 'e earste helft fan de 19e ieu, sa om 1830 hinne tink ik, wenne der yn Woarkum in keapman, dy, sa de minsken seine, tsjoene koe. Hy hjitte Lantinga en kaem wol by oerbeppe har mem oer de vlier. Myn oer-beppe wie berne yn 1825. Sa kaem Lantinga wol to kofjedrinken en helle dan...
nl.verhalenbank.50531
Tenslotte nog enkele voorbeelden van het spel van spoken en geesten in Oost-Brabant:
In Hees, een gehucht tussen Eersel en Steensel, werd menige nacht een spook waargenomen.
In Riethoven stond vroeger een kasteel waar het iedere nacht spookte. Er verscheen dan, zo tussen twaalf en een, een witte slotjuffer.
Tussen Veldhoven en Oerle verscheen vroeger een...
nl.verhalenbank.49819
Myn omke wenne yn Grinzer Pein. Hy wie mattewever. Op in nacht om healwei ienen gong hy der op út mei in platte kroade. Dêr hied er in matte op dy't er oan 'e man bringe woe. Hy soe de kant nei Frentsjer út, dêrom wied er ek sa bitiid. 't Wie hwat mistich waer. Doe't er ûnderweis wie yn 'e buert fan Ljouwert, seach er ynienen in hiele greate kop. Dy wie...
nl.verhalenbank.25525
Een man kwam de kante van Wijk af naar Andel, door de polder. Daar was een spook, dat had zich veranderd in een ezel. Hij vloog d'r op af en sloeg de ezel voor z'n kop. Efkes later was de ezel ok weg. Want da was een spook, dat kon naar willekeur verschijne en verdwijne.
nl.verhalenbank.72916
Een paar jongedames wandelden gearmd over het pad dat liep om het kerkhof van Harich in Gaasterland. Het was op een mooie zomeravond. Aan de rand van het pad zat een rat te snuffelen, de kop van hen afgewend. Een der dames kwam op het idee de rat op zijn staart te trappen. Zij liet haar vriendin los en sloop voorzichtig naar de rat. Op het ogenblik dat...
nl.verhalenbank.13301
Der wienen trije poepen, dy meanden om 't hurdste tsjin elkoar. Twa bleauwen achter, de iene koe hurder. Doe wie 't ynienen krak. Hwat wie der gebeurd? Hja fregen it de poep. Dy sei: "Dat is in oerjierske stoppel fan 't foarich jier." Doe hie er de kop fan 't harspit ôfmeand. Hy meande der gewoan om troch. Doe fortrouden de beide oaren har maet net mear,...
nl.verhalenbank.30155
Yn it hûske fan Sytse Bates woenen de bloedplakken nei de moart noait fordwine, seinen se altyd. De lju makken in rymke:
Sytse Bates dy is gemien,
dy hat syn dochter de hals útsnien.
En doe wied er sa binaud,
doe hat er himsels de kop ôfhoud.
nl.verhalenbank.20974
Grutvoader gieng vroeger graag jage. Op ’n mèr stond ie vroeg op en zou d’r wer es op uut. Hé’j keek es dur ’t raam en zag toe ’n hoas opte wei vur ’t huus. Hé’j doch: “Da’s gaauw”. Hé’j schoof ’t raam umhoog en lei zien gewèr opte vensterbank. Hé’j richtte en hé’j had den hoas d’r precies veur. Da kos nie misse. Hé’j schoot. En hé’j rakten ’m goed, want...
nl.verhalenbank.45917
2.24. Het peerd zonder kop
Verscheidene inwoners te Westerhoven zien 's avonds of 's nachts op 't schoolplein een dier, het best aan een peerd gelijkende, doch zonder kop, staan of gaan. Een en ander, minder huiverig dan velen, naderden het, doch dan was het altijd plots en ongemerkt verdwenen.
nl.verhalenbank.50064
1.12. Het witte paard
werd in de vorige eeuw gezien te Veldhoven en menig oudje weet
daarvan de geheimzinnigste geschiedenissen te verhalen met de stellige verzekering, dat 't geen leugens zijn. Voornamelijk komt de zaak hierop neer: lederen avond doolde het witte paard in de broek- en moerasgronden om. Niemand kon zeggen, van wien het was, noch hoe het...
nl.verhalenbank.50006
No. 97. Tusschen Veldhoven en Oerle verschijnt een juffer zonder kop. Ze is geheel in 't wit gekleed en leunt tegen een berk. Wanneer iemand langs komt, vergezelt ze hem, zonder te spreken, tot hij in de nabijheid van een woning komt. Dan verdwijnt ze eensklaps. Ook op andere plaatsen is de juffer zonder kop gezien. 4)
nl.verhalenbank.46747
De non zonder kop
Boven het jodenkerkhof te Valkenburg is een langwerpig gat in de oude omwalling van het kasteel op de Dwingel. Wanneer gij daarin 's nachts tussen twaalf-en-één een lichtje ziet branden, dan is dat de juffrouw of de non zonder kop, die haar nachtelijke dwaaltocht begint om haar erfgoed te bewaken.
Het is Elisa van Valkenburg, die uit het...
nl.verhalenbank.43445
DE DUIVEL ALS HOND.
Het moet in de omstreken van Gulpen zijn gebeurd. Daar was iemand, die zoo slecht leefde, dat er ten langen laatste wanneer hij 's avonds naar buis ging altijd een groote zwarte bond naast hem liep, die hem uitgeleide deed tot aan zijn huis. Hoe slechter hij werd, hoe grooter ook de hond werd, die hem tot aan zijn deur bracht.
Op...
nl.verhalenbank.42763
KATWIJKERS VERTELLEN
In de tijd van de grootouders van Cornelis Hoek, die in 1850 was geboren, zwommen er zoveel haringen voor de kust, dat de vissers hen met stokken uit de netten verjoegen. Vandaar dat er op de rug van sommige haringen nog de striemen van de stokslagen zijn te zien. Daarom ook spreekt men van geselharing. De haring geeft zelf aan hoe...
nl.verhalenbank.32572
Op de hooge berg lag in vroeger jaren een reusachtige steen.
Een groote zware ruwe steen.
Nu zou u zoo zeggen, dat is een gewoon verschijnsel. Die hooge berg op Texel, nu ja, daarin zitten wel meer groote steenen. De gletschers hebben ze er gebracht in lang vervlogen eeuwen.
Neen, maar zoo is het niet.
Het was niet zoo maar de eerste de beste steen. Het...
nl.verhalenbank.128148
