Datasets - ISEBEL

Piter Poes wie duvelbander en wenne op Sumarreheide. Op in kear moest er nei in frou ta fanwege tsjoenderij. Hja wienen drok oan 't praten, doe sei de frou: "Ik mat even nei de panne mei sûpenbrij, oars siedt dy oer." Piter Poes sei: "Wachtsje, 'k sil wol even mei." Doe stie de brij in hiel ein boppe de panne, en dochs sea se net oer.

bezoek

nl.verhalenbank.25624

De tsjoensters siede nuddels yn in panne en dan stekke se der mei yn popkes om.

heks

nl.verhalenbank.23874

Myn man hat by Abe Kooistra yn 't wurk west. Doe kaem Jehannes dêr ris op in kear mei tsiis. Doe sei er tsjin 'e frou: "Jo ha dêr hwat yn 'e panne, dat wol der net yn bliuwe, 't siedt der allegear út wei." En sa wie 't ek. Der sieten terms yn 'e panne. Mar dêr bleau neat fan oer.

blijven

nl.verhalenbank.38262

Boer Jedema wenne op 'e klaei. Hy wie great mei de faem. As de frou útfanhûs wie, makke de faem allegear lekker iten en drinken ré. Mar de papegaei forklapte altyd alles. Dêrom hienen se dy papegaei, doe't de frou wer us fuort wie, ûnder in koperen goatling set. Doe sei de papegaei de jouns tsjin 'e frou: "Vrouw, toen ik onder de koperen hemel zat, toen...

boer

nl.verhalenbank.23655

Feije Wagenaar en lytse Ljibbe wienen twa kameraten. Sy wennen yn Burgum. Feije wie nochal hwat oan 'e drank. Ljibbe wie fûger en Feije wie metseler. Op in kear wienen se togearre it fjild yn, 't wie yn 'e winter. De iene sei tsjin 'e oare: "Ik forrek fan 'e honger." Sy wienen krekt by in boereplaets. Ljibbe sei: "Sil ik ris nei de boer ta gean om to...

aardappel

nl.verhalenbank.28338

Belezen (4) Wa ik vertelde van de vrouw Van Hare. Dokter van Oirschot heet 't nog behandeld. D'r was 'n zuster op 't kloster, die voor tachtig precent verbrand was. Die ston te koke, en kreeg 'n pan mee water over d'r of ze was in brand geraakt. Ze is t'r ok an gestorreve, mar ze heet gin pijn gehad, vanaf acht uur na die brand, omda vier uur nade brand...

behandelen

nl.verhalenbank.41666

Wy ha wenne flak by 't tsjerkje yn 'e Houtigehage. Anne en Antsje wennen njonken ús. Op in kear hie ik pine yn 't liif. Doe sei Antsje: "Dû mast in stikje duveldrek opite." Dat haw ik dien, mar ik woe 't letter noait wer ha. Sok raer guod wie 't. Antsje wie in dochter fan Ritske van der Meer. Har broer Germ wie al us in kear siik. De lju seinen: "Hy is...

advies

nl.verhalenbank.24558

Greate Mindert wie in ôfgrysliken fretter. Mar Fokke Faber net minder. Dy beiden ha togearre sûnder ligen in kookpot fol bargejirpels opiten. Ien kear hat Fokke Faber pûr allinne in heal skiep opfretten. Mar doe krige er 't sa krap, dat hy treau beide hannen troch it tek en sei - hwant hy praette net fris - : "Fokke ma lucht ha." Dat wurdt nou noch wol út...

ademnood

nl.verhalenbank.15618

4.14. Al weer naar Nunen toe, maar nou is 't grootmoeder's niet, nou is 't m'n tante. In de Beekstraat in Nunen woont Arjaan Rijkers, toen ter tijd tenminste, en die kwam 's thuis van zijn werk en de buurvrouw die klaagde zo: de koei stond zo te toeten, en d'r man was niet thuis en zelf mocht ze niet buiten komen en ze kon geen voejer gaan maaien. Toen...

avond

nl.verhalenbank.44321

As jy tochten dat in bern bitsjoend wie, moesten jy alles ticht dwaen en in panne mei nuddels yn wetter siede. Dan komt de tsjoenster foar de glêzen.

betoveren

nl.verhalenbank.24419

Poortvliet Op ’t durp was een wienkeltje, di âân ze ’n meisje, di a vreemde diengen mee gebeurd’n. Di kwam ok dikkels een reiziger, die a van aoles verkocht en die kon tôôvere. Op ’n ochend was dat meisje ziek en toen èn ze d’n dokter ehaele en toen dee dat meisje zo raar, da d’n dokter d’r ok gin raed mee wist. En toen èn ze d’r kossen van d’r bède...

aanval

nl.verhalenbank.46476

Oan 'e Houtigehaechsterwyk wenne in tsjoenster. It wie Jan Mulder syn frou, Luts fan Ritske Ale. Njonken harren wenne in húsgesin, dêr wie 't jongste bern siik fan. 't Wie in jonkje. Dat woe net groeije, it tsjirme. 't Kin wolris bitsjoend wêze, seinen se en se gongen nei de duvelbander ta. Dy sei, hja moesten alles tsjuster meitsje yn 'e hûs, dat se...

betoverd

nl.verhalenbank.37461

As in bern bitsjoend wie gongen se nei Wopke om in drankje. Dat drankje mochten se oan net ien sjen litte, dêr mochten gjin fremde egen oer gean. Dan woarde alles ticht makke yn 'e hûs, alle kieren en alle lytse gatsjes. En dan woarden der spjelden en nuddels yn in panne dien - fan elk in ûneven tal - en dy moesten dan yn wetter siede. Hwa't dan de oare...

beheksen

nl.verhalenbank.35943

Toen de kerk op Landsmeer vernieuwd werd, was er een vrouw wier kind ook bekold was. 's Nachts om twaalf uur zagen de ouders schaduwen op en onder het wiegekleed. Het hoofdkussen werd geopend. Daarin waren rozen. De veeren werden in een pan gekookt. Toen men er mee bezig was, kwam de kol om te vragen of ze er in mocht. Ze had brandwonden in het gezicht.

beheksen

nl.verhalenbank.8648

Te Bolsward woonde voor zeer vele jaren een jonge schipper, die gehuwd was met eene schippersdochter. Zij hadden twee kinderen, die voordeelig opgroeiden en, zooals 't dikwijls gaat, al spoedig volgde de derde. De baker, die zij bij zulke gelegenheden in dienst hadden, was eene, die hare menschen bijzonder naar den mond wist te praten. Velen zijn daarmee...

advies

nl.verhalenbank.57921

No. 298. Aan de noordzij der kerk ziet men, tusschen de bogen in de muur, het beeld van een man die een pot omwerpt. Dat is de Erwtenman, waarover men het volgende verhaalt: Toen de bouwmeester eens op een middag thuis kwam, had zijn vrouw voor hem een pot met groene erwten gekookt en ze op den steenen vloer gezet, om af te koelen. Verontwaardigd dat...

afkoelen

nl.verhalenbank.48217

Het bedorven brouwsel Te Wijk-Maastricht woonde vele jaren geleden een brouwer in wiens brouwerij herhaaldelijk ongelukken gebeurden. De brouwersknecht, die 's nachts voor het koken van het bier moest zorgen, kwam telkens in de ketel kokend bier terecht en dan was het bier bedorven. Niemand wist er de oorzaak van. Wel kwam er iedere keer wanneer er zulk...

bed

nl.verhalenbank.43043

DE MAASLANDSE HEKSEN Er waren vroeger in Maasland zoveel heksen, dat wanneer men een bos stro in het midden van het dorp plaatste en elke heks er een strootje van nam, men dan nog stro te kort kwam. Soms, in de nachtelijke uren, voerden ze midden in Maasland een rondedans uit. Vaak ontmoette men onderweg een witte kat of een zwarte kater. Die dieren...

been

nl.verhalenbank.32573

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur