Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Der wie in feint, dy wie tige dryst. Hy joech nergens om. Hy hâldde in weddenskip mei guon, dat hy doarst wol by 't tsjuster nei 't tsjerkhôf ta en helje dêr in deabonke wei.
Deselden dy't mei him wedden, tochten: "Nou sille wy him dochs us bang meitsje." Foardat hy der wie, wienen der trije fan har nei 't tsjerkhôf ta gien. Sy hienen elk in wyt lekken om...
nl.verhalenbank.23453
In feint en in faem wennen op 'e Skieding. Sy hienen forkearing, mar it bûtere net sa bêst tusken har. Sy hienen faek spul.
Op in kear wienen se oan 't kuijerjen. Doe wie 't wer mis. Sy woarden wer deilis en 't gong der frijhwat oan wei.
Doe wie dêr in ding oan kom, dat wie like folle mâns as in keardel. 't Like freeslik, sa'n raer ding wie it. Dat sprong...
nl.verhalenbank.26067
Der wie ris in smit, dy wie frijhwat eigenwiis. Hy miende, dat er de allerbêste smit wie fan 'e hiele wrâld. Dêrom liet er boven 'e doar sette: Smid der smeden, meester bovenal.
Mar de duvel woe him dat ris even bitelle sette. Dy forhierde him by dy smit as feint.
Doe kom dêr ris in koetsier, dy hie in hynder foar de wein en dat hynder miste in izer.
Doe...
nl.verhalenbank.32947
Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...
nl.verhalenbank.19849
Der wie in fanke, dy wie boerefaem yn Kuzumer yn Grinslân. Dat fanke wie nergens bang foar.
Op in kear, doe hienen se by de boer in hokling slachte. 't Wie al joun en 't wie donker.
Doe sei de boerinne: "Och hearink, nou ha wy 't sâlt forgetten!"
Doe woarde de faem der op útstjûrd om gau even nei de buorren ta om sâlt op to heljen.
Doe seinen de oaren...
nl.verhalenbank.23454
Der wie in boer, dy hie in feint op 'e klaei. Dy wie oan 't ûngetiidzjen. Dy feint stie nergens foar. De boer tocht: "Ik sil him ris bang meitsje."
Doe gong de boer op in joun yn 'e daem sitten mei in wyt lekken om. De feint moest dêr lâns. Dy tocht: dat wite ding, dat heart dêr net. Hy ûnderhelle de jageline fan 't hynder en sloech de boer dea.
nl.verhalenbank.25623
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen.
De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen.
Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
Op in kear wie Ymke mei de faem op it lân oan 't jirpelsykjen. Doe smiet de faem him mei in rotterige jirpel. Ymke sei: "Famke, famke, hwat sille dy dy rotterige jirpels raer yn 'e mage sitte!"
De jouns doe't se fan 'e jirpels ite soenen, pikte de faem dêr ek fan, mar hja hie hyltyd in rotterige jirpel oan 'e foarke.
nl.verhalenbank.19709
Ymke de Jong wie as jonge by de boer. De boer hie in pear hynders, dy lieten har noait krije. Op in moarn gongen de boer en Imke togearre nei 't lân. Imke sei: "Ik krij se wol." Hy fluite even en dêr kommen de beide hynders oan. De boer wie tige mâl mei him.
nl.verhalenbank.19708
It mat yn earder tiden ris gebeurd wêze op 't Bûtenfallaet, net sa fier fan Drachten ôf. Dêr wenne in boer, dy hie twa feinten en in arbeider.
Ien fan dy feinten liet him sa ris ûntfalle, dat er noait bang wie.
Fan dy plaets kom men yn it doarp oer skeanpaden hinne. Sa nou en dan moesten se in sleat passeare en oer dy sleatten leinen planken.
Op in joun...
nl.verhalenbank.33384
Der wienen in faem en in feint dy tsjinnen by in boer.
De boer en de frou gongen ris op in kear to praten. Hja hienen al iten ré set foar de feint en de faem, mar de feint mocht sa dealese graech pankoeken.
Doe't de boer en de frou fuort wienen sei de faem tsjin 'e feint: "Ik sil pankoeken bakke, dan triuw ik de papegaei ûnder 'e hantsjettel."
De feint en...
nl.verhalenbank.32892
Der wie in greatfeint, dy wenne by de boer yn Boarn. Op in kear gong er nei Hinke ta. Hy woe de takomst wite. Hinke sei, der soe him in great ûngelok oerkomme. De greatfeint leaude it net.
Der wie ek in lytsfeint by har op 'e plaets. Dy wie deabinaud yn 't tsjuster. Doe moest der us in kear in stik ark helle wurde. Dêr moesten se twa, trije stikken lân...
nl.verhalenbank.23625
De lju fan Aldegea hawwe de bynamme fan bakbroggen. Dat komt hjirfan: As der froeger yn Aldegea in feint by in faem kom, dan krige er altyd in bakbrochje.
nl.verhalenbank.23630
De hekke to Hurdegaryp, dy't altyd iepen stiet:
Froeger hat dêr in âld buorkerij stien, it slot is der letter kom. Doe't dy buorkerij der noch stie, ha in boer en in feint in freesliken rúzje krigen. Sy stienen as liuwen tsjin elkoar oer, by de daem, de feint mei 't mes iepen, de boer mei de bile. Doe hat de boer de feint mei de bile deahoud. Doe hat er...
nl.verhalenbank.19379
Der kaem ris in as frou forklaeide keardel op in joun by in boer. "Kin ik hjir oernachtsje?" frege dy. De boer liet har der yn, mar hy fortroude 't net. Hy sei tsjin 'e feint: "Net fuortgean dû. Smyt dû m aenst hwat nuten ta." Dat hat dy feint dien. Doe heinde dat frommes de nuten op wylst hja de knibbels tsjin elkoar oan klapte. Doe wie 't biwezen dat it...
nl.verhalenbank.36944
Ik wie in jonge fan sa'n fjirtsjin, fyftsjin jier. Ik foer by in ierappelskipper boppe Grins. Wy leveren oan 't fabryk 'de Woudbloem'.
Wy farden mei 't skip yn 't Slochterdjip. 't Wie prachtich-moai waer, mar wy hienen yn 'e wyn. Ik moest lûke. De skipper dy trilke. (trilkje = een schuit of praam voortbewegen met een trilker. Een trilker is een...
nl.verhalenbank.24549
Der wie in feint, dy wie tige dryst. Op in joun praette er mei in stik of hwat maten ôf, hy soe foar in goune in deabonke fan 't tsjerkhôf helje. Hy gong der hinne en socht even en soe doe in deabonke pakke. Mar doe't er de hân útstuts hearde er in lûd, dat fan omheech wei kom: "Mijn been niet." Twa fan 'e oaren wienen boven op elkoar stean gong en de...
nl.verhalenbank.21169
Der wie in boerinne, dy har man wie stoarn. Hy wie dy deis op 't hôf kom en hja woe graech selskip ha dy nachts, hwant hja fielde har net feilich allinne. Dêrom frege se de feint of dy dêr dy nachts bliuwe woe. Mar de feint woe net. Hy woe fuort, al hoe't de frou ek oandrong.
Doe't se in skoftsje allinne sitten hie, kamen der twa man by de doar. Dy fregen...
nl.verhalenbank.19969
Twa arbeiders dy wennen by in boer. Dy hienen dêr al jierren wenne.
Op in kear wie de boer nei stêd en doe bisluten se him to bistellen as er werom kom. Sy forburgen har ûnder 'e brêge en wachten him sa op. Hja hienen it moardark klear. Hja seagen him yn 'e fierte al oankommen. Mar doe't er tichter by har wie hied er oan elke kant ien rinnen. Doe doarsten...
nl.verhalenbank.21165
Der hat in boerefeint op 'e Suderdwarsfeart wenne, dy wie ek mei de helm geboaren. Dy tsjinne to Drachten by in boer op it Súd. Tichteby wenne in arbeidersfrou, dat minske wie yn forwachting. Mar hja wie sa soun dat, hja die al har wurk oan it lêste ta.
It fremde wie, as de feint tafallich by har wie of mei har praette, wie er och sa stil en seach mar...
nl.verhalenbank.33773
