Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wie in boerefeint, dy lei yn 'e nacht op bêd. 't Wie yn 'e simmer. Hy sliepte yn in bêdsté yn 't leech bûthús.
Doe seach er dat se in kiste yn 't bûthús delsetten. Hy gong der ôf om to sjen hwa 't dêr yn lei. Doe seach er him sels yn 'e kiste lizzen. Hy woarde tige kjel.
Hy gong by de boer wei. Hy tocht sa it needlot to ûntrinnen. Nei jierren kom er...
nl.verhalenbank.27973
Der wie in feint, dy wie by de boer. Hy sliepte yn 't bêdsté yn 'e stâl, achter de kij. Op in nacht doe seach er in bigraffenis de mjilgong lâns gean. Der wie hielendal net in siken yn 'e hûs, mar trije dagen letter is de boer syn soan forstoarn. Doe is de bigraffenis de mjilgong delgong. Dit hat ús pake forteld.
nl.verhalenbank.22176
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen.
De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen.
Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
Yn 1824 wienen der lju op 't lân ûnder 't Blauhûs, yn 'e Sensmeer oan 't wurk. Doe wie dêr in jonge, dy't rôp: "Minsken, minsken, wy matte hjir wei, der komt in skip oansilen, lyk op ús ta!"
Mar de minsken seinen: "Dû bist net wiis." Hwant dêr wie neat to sjen.
Mar it oare jiers (1825) kom it séwetter sa heech opsetten, dat doe foer der ècht in skip lâns....
nl.verhalenbank.21742
Der wie in boerefeint dy slepte yn 't búthûs achter de kij yn in bêdsté. Dy feint hie yn 'e nacht al in pear kear sjoen dat se ûnder yn 't bûthús ien biklaeiden, dy't stoarn wie. Hy koe net sjen hwa't it lyk wie en dat woe er doch graech wite.
Doe wie it wer in kear it gefal dat se mei 't lyk oan 't biklaeijen wienen. Doe gong dy boerefeint dêr mei de...
nl.verhalenbank.31633
Op 'e Burgumer Nijstêd wenne in feint by in boer. Dy feint seach op in nacht in deakiste oer de flier stean. Hy hiet fan Jan. Hy miende dat er droomde. Hy frege: "Och heden, hwa mat dêr yn?" Deselde dy't yn 'e kiste [lei] sei: "Jan." Doe gong Jan fan 't bêd ôf en hy nom de skjirre en hy knipte deselde dy't yn 'e kiste lei in stik út it hier.
De oare...
nl.verhalenbank.21807
Yn Sweagerbosk wenne in feint, dy kom us foar de swarte spegel to stean. Doe seach er yn dy spegel in frou mei in mûtse op en de kielbannen los. Hy sei: "Dy mei 'k noait lije!"
Mar hy hat har troud, mar it gong hast altyd op in kreauwen tusken dy beiden. Sy koenen mei elkoar as houn en kat.
De feint moest achterstofoar wer ta de tinte út.
nl.verhalenbank.20904
Hindrik de Groot wenne yn Skoat. Hy seach altyd lykstaesjes fan tofoaren. Der wie in boerefeint dy woe dat net leauwe.
"Kom dan mar ris mei," sei Hindrik, "dan silstû it èk sjen."
Doe gongen se der op in nacht togearre op út.
Doe sei Hindrik: "Dêr komt wer in lykstaesje oan."
"Ik sjoch neat", sei de feint.
"Sjoch dan mar oer myn linker skouder hinne", sei...
nl.verhalenbank.28357
Alde Bontsje Knjillis (Veenstra?) moest ek alles sjen. Tije Sjoeke hat fjouwer berntsjes forlern: trije berntsjes tagelyk en ien in wike letter. Dy stoaren oan 'e blauwe mûzels. Knjillis hie 't allegear fan tofoaren al sjoen.
Heit bargeslachte by 't hjerst by him.
Op in nacht, doe moest er wer hwat sjen. Mar doe tocht er "Ik bliuw lizzen." Hwant hy seach...
nl.verhalenbank.20912
Der hat in boerefeint op 'e Suderdwarsfeart wenne, dy wie ek mei de helm geboaren. Dy tsjinne to Drachten by in boer op it Súd. Tichteby wenne in arbeidersfrou, dat minske wie yn forwachting. Mar hja wie sa soun dat, hja die al har wurk oan it lêste ta.
It fremde wie, as de feint tafallich by har wie of mei har praette, wie er och sa stil en seach mar...
nl.verhalenbank.33773
Keke wie arbeider by Gosse Venema, in greate boer.
Dy boer forlear syn wiif yn 'e kream. De jonge, Piter, bleau yn leven. Dat hie Keke allegear fan tofoaren sjoen. Hy seach de hiele lykstaesje.
Doe't se mei 't lyk fuort gongen op 'e dei fan 'e bigraffenis hied er sein: "Ho even. Dit is hjir net yn oarder. It is oars as sa't ik it sjoen ha. Der lei in wyt...
nl.verhalenbank.29514
Yn 't Miedlân to Eastemar wie in boer mei syn folk oan 't swyljen. Der forskynde in lyts wolkje oan 'e loft, dat ynienen freeslik bigong to rommeljen.
De boer woarde der sa kjel fan, dat hy foel der hinne. Letter fornamen se dat it spoar, dat ridlik gau dêrnei oanlein woarde, krekt itselde lûd hie.
It hie de foarboade west fan it spoar.
nl.verhalenbank.19842
Fan Akkrom nei de Jouwer moest men by Aldskou mei in pont oerset wurde. Op in kear kom dêr in âld frou by in boer om molke. "Ik hie in rare moeting", sei se. "Der kom in lykkoets dwars troch 't lân hinne." En hja wiisde it plak oan.
"Dat bistiet net", sei de boer. "Dat kin ommers net, dat rint dêr dea. Dat giet dêr op it wetter yn."
Mar hja hâldde fol dat...
nl.verhalenbank.20144
Op 'e Tike wennen Bouwe en Jits. Har soan Sibe gong elke dei nei Hilke en Baeije ta to arbeidzjen.
Op in kear doe kom er thús en doe sei syn suster Bouk: "Ik bin sa binaud, it knapt hjir sa hyltyd yn 'e hûs en dêr is neat to sjen."
"Ynbeeldings", sei Bouwe.
Doe't er in wike letter wer thúskaem fan it wurk om deselde tiid stie de klompkachel oer de flier...
nl.verhalenbank.19712
Der wenne in man op Koatstertille, dat wie Gauke Haagsma. Anders Faber wie de boer by hwa't er wenne. Gauke hie op in kear in seare earm. Doe wienen wy by de boer yn 'e skuorre oan 't terskjen. Ik frege him hoe't er dat krige hie. Mar dêr woed er net rjocht azem op jaen. De oare deis klage er wer oer de earm. Ik sei: "Hwat skeelt der eins oan dy earm?"...
nl.verhalenbank.22342
N.N., een Durgerdammer zag, vóór er een sterfgeval in dit gehucht plaats greep, een lijkstatie aankomen. Eens waarschuwde hij zijn knecht daarvoor en beval hem op zij te gaan, om den stoet te laten passeren. Daar deze evenwel niets zag, bleef hij staan, waar hij stond. Een poos later werd hij met juk en emmers met melk, tegen den grond gegooid.
(C....
nl.verhalenbank.9428
Nou mou k joe toch verteln, ik woon mien haile leevn hier op Loo en van heksn of spoukn is mie wainig bekend. Veur mien tied is door wel over proat, moar dr wur hoast gain geleuf aan sloagn.
Het ainigste, dat ik van biegeleuf wait, dat is veurloop.
Zukke dingen heb k wel es acht op geevn.
Ik herinner mie n poar gevaln.
Joarn leden gungen es n boer mit de...
nl.verhalenbank.43409
