Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wie in feint, dy wie tige dryst. Hy joech nergens om. Hy hâldde in weddenskip mei guon, dat hy doarst wol by 't tsjuster nei 't tsjerkhôf ta en helje dêr in deabonke wei.
Deselden dy't mei him wedden, tochten: "Nou sille wy him dochs us bang meitsje." Foardat hy der wie, wienen der trije fan har nei 't tsjerkhôf ta gien. Sy hienen elk in wyt lekken om...
nl.verhalenbank.23453
De geschiedenis van Sipke en Liesbet
In Oostermeer staat een oude boerderij, waaraan de droevige geschiedenis van Sipke en Liesbet verbonden is.
Liesbet diende als meid in de boerderij. Ze had een paar flinke handen aan haar lijf en was ook nog knap om te zien.
Haar vrijer, Sipke, was een jonge dagloner van het Hoogzand. Ze hadden al een jaar verkering en...
nl.verhalenbank.9515
Da alle diere ien de kersnach ien de stal opstoan en da ze ieder iend’r eigen toal dan God love, heggellie duk zat gehörd. De koeie bulke [loeien], de scheup blère, de geite blentere, de pèrd hinneke, de vogels zinge en ieder gebruuk zien eige toal. Mar, wa ’k oe nou vertel, zuj nog wel nooit gehörd hemme. Ik heb ’t van mien moeder. Ze het vroeger es...
nl.verhalenbank.49664
Dat was zo, als er een dode in het dorp was, 's nachts tussen één
en twee uur eruit om de hekken van het kerkhof open te zetten dat
de begrafenisstoet erdoor kon. Nou was er bij ons een bakkersknecht,
die dat ook moest doen. De baas wist dat ook. Maar op een
nacht, hij had zeker te lang geslapen en met die haast liet hij de deur
openstaan. Dat stond de...
nl.verhalenbank.126845
[p. 97]
De misledige deaholle
Der wie in man, dy neamden se de achtkantige boer. Hy wie smoarryk en hy joech nearne om. Op in kear gong er op reis, mei syn feinten en syn wiif, in hiele protte minsken. Se rieden in ein fuort en doe kamen se by in âld tsjerkhôf. Hy woe dêr ris
[p. 98]
op sjen en doe foun er dan in deademinskeholle. En doe skopte er dy...
nl.verhalenbank.128314
Op it Rûchsân wenne in boer. De faem fan de boerinne hie forkearing mar de feint waerd siik en stoar. In skoftsje letter sei de soan fan de boer tsjin de faem:
"Dû doarst joun net in biesemstok op it grêf fan dyn feint sette."
De jouns stapt de faem mei in biezemstok nei it tsjerkhôf. Mar as hja op it hôf stappe sil, stroffelt sy en komt sa raer to...
nl.verhalenbank.10774
By âlde Roel Hindriks van der Wal dy't wenne op 'e tsjerkeplaets to Eastemar tsjinne in faem. (wie 't Sytske Vledder?) Guon (feinten of arbeiders) beaën har jild as hja yn 'e nacht nei har memme graef ta roan. Hwant sy tochten, dat hja dat net doarst. Hja moest der in kinber teken (in fûke) by lizze. Hja die it en kom wer thús. Sy leauden it net. Hja sei:...
nl.verhalenbank.20932
De misledige deaholle
Der wie in man, dy neamden se de achtkantige boer. Hy wie smoarryk en hy joech nearne om. Op in kear gong er op reis, mei syn feinten en syn wiif, in hiele protte minsken. Se rieden in ein fuort en doe kamen se by in âld tsjerkhôf. Hy woe dêr ris op sjen, en doe foun er dan in deademinskeholle. En doe skopte er dy minske holle...
nl.verhalenbank.128313
Der wie in feint, dy wie tige dryst. Op in joun praette er mei in stik of hwat maten ôf, hy soe foar in goune in deabonke fan 't tsjerkhôf helje. Hy gong der hinne en socht even en soe doe in deabonke pakke. Mar doe't er de hân útstuts hearde er in lûd, dat fan omheech wei kom: "Mijn been niet." Twa fan 'e oaren wienen boven op elkoar stean gong en de...
nl.verhalenbank.21169
Der wie in boerinne, dy har man wie stoarn. Hy wie dy deis op 't hôf kom en hja woe graech selskip ha dy nachts, hwant hja fielde har net feilich allinne. Dêrom frege se de feint of dy dêr dy nachts bliuwe woe. Mar de feint woe net. Hy woe fuort, al hoe't de frou ek oandrong.
Doe't se in skoftsje allinne sitten hie, kamen der twa man by de doar. Dy fregen...
nl.verhalenbank.19969
It mat yn Eastemar gebeurd wêze. Dêr wenne in faem, dy hâldde in weddenskip mei in pear feinten. Sy soe nei 't tsjerkhôf ta yn 'e nacht en dêr de biezemstok yn it graef fan har forstoarne frijer stekke. Dan koe se in ryksdaelder fortsjinje.
Hja gong der hinne. It waeide ta. Doe't se de stok yn it graef stekke soe, fornom se net, dat se der in tippe fan...
nl.verhalenbank.21358
Der wie jounpraterije by de boer. It gong der fleurich om ta en de praters woarden fol traktearre. De lytsfeint siet ek yn 't formidden. Dy woenen se bang meitsje. Se seinen tsjin him: "Dû krijst fan ús allegear in kwartsje, astû nou nei 't tsjerkhôf ta giest en in deabonke hellest út 'e bientsjekou."
De lytsfeint nom it fuortdaliks oan en gong op stap....
nl.verhalenbank.17570
Yn 'e winter fan 1890 op '91 forgaderde de iisklub to Eastemar. Der woarde forteld, dat der al inkelde lju fordronken wienen.
De feint fan Bakker Bouwes, Auke Westra, dy't sekretaris wie fan 'e iisklub, foun dat ôfgryslik. Neat, sei er, griisde him sa bot oan as fordrinke.
De oare moarns rekke er mei syn forloofde yn in wek op 'e Burgumer Mar. Hy hat syn...
nl.verhalenbank.27075
In arbeider hjirwei gong to ûngetiidzjen nei in boer, dy wenne ergens yn 't wetterlân yn Fryslân.
De boer sei op in kear: "It spoeket hjir op 't tsjerkhôf altyd nachts om tolve ûre, fral mei brodzich waer. Dan doart der net ien op 't tsjerkhôf to kommen."
"Ikke wol," sei de ûngetider, "it mat raer komme as se my bang meitsje sille. Om spoeken jow ik...
nl.verhalenbank.22178
Yn Furdgum wenne in boer, dy hie in greatfeint en in lytsfeint. Dy lytsfeint wie tige dryst en nergens bang foar. Op in kear waerd de lytsfeint nei 't doarp ta stjûrd om sjerp to heljen. Hja woenen him nou en dan wolris slite. 't Wie joun en it paed gyng oer 't tsjerkhôf.
Op 'e weromreis, noch foardat er oan 't tsjerkhôf ta wie sloech de lytsfeint de...
nl.verhalenbank.20632
De Olde Tooverhekse
't Was 'n olde vrouwe. Op 't ooge leek ze wel tachentig jaor. Zee leup mit 'n stokkien, 't heufd bijnao op de grond.
Zee woende moederziele alleen in 'n klein huttien van paolen, stroo en heideplaggen, dat 'n heel ende buten 't dorp stond.
Gien boer wol heur in huus hebben en gien minsche kwam bij heur; want zee kon tooveren!
Nou is...
nl.verhalenbank.34862
De Helm
Ie èm miskien wel is '(h)eurd van iene, die met d'(h)elm op geboo(r)n is. Wat of dàt is? 'k Zal 't oe ve'tell'n.
De 'elm is een vluus, dàt sommige kinde(r)s bi-j de geboo(r)te an 't 'eufd eb'm zitt'n, ma(r) dàt (h)ebt ze mar (h)eel zeld'n. Dàt vluus mut ve'braand wön'n en doet ze dàt niet, dan is zo'n kind veur zien lèèv'n ongelukkug, al wit'e...
nl.verhalenbank.34865
