Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Een bakker te Hoorn had een vrouw en twee kinderen. Zijn vrouw stierf. Hij beloofde haar op haar sterfbed de kinderen bij een buurvrouw, een braaf mensch, uit te besteeden. Hij kwam die belofte niet na. Daarop begon het avond aan avond op een bepaalden tijd te spoken. Er werd leven gemaakt, geschuifeld, gestampt enzovoort. Hij sprak er den predikant over....
nl.verhalenbank.8625
Der wie in faem, dy hie in berntsje krige. Hja hie der gjin man foar. Doe hat se dat bern foar de bargen smiten. Mar letter, as hja de bargen fuorje moest, dan forskynde dat bern altyd wer as geest. Dan lei it de hantsjes om 'e rânne fan 'e trôch hinne.
nl.verhalenbank.19858
Vroeger werden er bij ons op school verhalen verteld over 'geesten oproepen'. Het was gevaarlijk, en je moest heel goed uitkijken welke vragen je aan de geest stelde. Er werd verteld over kinderen die bij iemand thuis glaasje gingen draaien. Een meisje had toen aan de geest gevraagd wanneer ze dood zou gaan. De geest antwoordde dat ze over drie dagen dood...
nl.verhalenbank.40419
Yn Jobbegea stie in hûs dêr woarde elke joun yn kloppe.
It klopjen bigong altyd om deselde tiid. Der wie yn dat hûs ris in kear in bern formoarde. Dêrtroch spûke it. De geest fan dat bern kloppe. Us mem fortelde it.
nl.verhalenbank.28276
Auke en Sjut dy wennen op 'e Tike. Sy stienen min bikend. Us Wytse-om en ús Jehannes-om dy kommen dêr moarns bitiid faek lâns as se nei de merk ta gongen foar de handel. Dan seagen se dêr altyd twa wezentsjes omspûkjen. (popkes)
Op in kear frege Jehannes-om: "Hwat is dat dêr altyd by jimmes achter op 'e tún? Dêr spûket it."
Doe krigen Auke en Sjut beide...
nl.verhalenbank.19717
In Stiphout spookt het bij de oude toren. Dwaallichtjes zijn zieltjes van ongeboren kinderen en van mensen, die in het moeras zijn omgekomen.
nl.verhalenbank.47527
Yn dyselde skuorre yn Uthuzermeden, dêr't it net doochde dêr wie yndertiid in bern formoarde woarn. It bloed fan dat bern, dat giet noch altyd by dy muorre lâns, dat kin dêr net wer wei.
nl.verhalenbank.30418
Yn Burgumerheide is in poel, dy't net to bidjipjen is.
Yn Burgumerheide is ris in bern fordronken. Letter ware dat bern dêr soms om. Guon ha dat sjoen.
nl.verhalenbank.31200
Op 'e Skeanpaden yn 'e Houtigehage by 't lêste houtsje is froeger in bern formoarde. Dat bern spoeket dêr altyd noch om, wurdt der sein.
nl.verhalenbank.23589
Kasteel Well te Bergen, Limburg
"Dit kasteel oogt van buiten nog erg mooi, hoewel het ook flink gebombardeerd is tijdens de oorlog. Er is nog 1 toren over van de 4, maar dit is alleen nog een omhulsel. To the point dus: ja er is een spookverhaal: Vroeger woonde het geslacht Lidl (of Liedl) in het kasteel. Ze hadden een meisje genaamd Sophie. Dit meisje is...
nl.verhalenbank.49944
Verbannen van spoken:
Bij bezetenheid door boze geest, of wanneer iemand door de kwade hand geraakt werd, riep men de hulp van een priester, meestal een kloosterling in. Na de bezwering door gebeden uit een boekje, kreeg de getroffene de opdracht, veel goede werken te doen en te bidden. Bv. met grote aandacht negen maal het Onze Vader en het Wees gegroet....
nl.verhalenbank.63731
Voor het huis van een kraamvrouw liep ze ook eens al maar op en neer te wandelen. Dien zelfden dag heeft die vrouw zich met haar kind in den arm verdronken.
(C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.273)
nl.verhalenbank.9449
Us mem hat wenne op in plaets yn 't Wargeaster leechlân, dêr doogde it net. Dêr hienen se in lyts popke stikum oan kant brocht. Dat wie yn 'e stâl bidobbe. Sûnt spoeke it dêr. It gong der altyd op in pompen. Doe't mem der wie roun dêr in famke fan sa'n jier of 13 (sa lang wie 't lyn) nachts troch it bûthús. Dat bern koe de rêst net fine. It bern is letter...
nl.verhalenbank.15696
Op 'e hoeke fan 'e Oerreed yn Kollumersweach wenne in frou, dy hie in pear famkes oerwoun. Dy famkes hie se dêr formoarde en bigroeven by 't spoar ûnder in hagebosk. Guon seagen letter dy famkes dêr soms kuijerjen mei in streek bloed tusken har yn.
nl.verhalenbank.20572
Dêr binne ek wol neakene berntsjes achter by de dobbe sjoen woarn. Dy boarten dêr om. Dy berntsjes wienen dêr formoarde woarn en doe koenen se de rêst net fine. As de minsken dy berntsjes dêr seagen, dan naeiden se út.
nl.verhalenbank.20676
By Peet Bottema yn Aldeboarn stie de opkeamersdoar, as dy de jouns sluten woarde, de oare moarns fêst op in kier.
Yn dat hûs hie earder in boer wenne, dy hiet fan Sinnema. Dêr wie in rymke fan:
Sinnema is de beste broeder niet.
Hij brengt menig meisje in 't verdriet.
Eerst met de vrouw en dan met de meid.
Sinnema die houdt van lustigheid.
Der woarde wol...
nl.verhalenbank.24268
It barde dat der in frou op 'e Tike kaem to forstjerren.
De soan hie har biloofd, hy soe de boekweit bitelje, dy't hja noch skuldich wie oan in oar. Mar hy die it net. Doe krige it minske gjin rêst. Der folge de soan hyltyd hwat. Dat wie de skime fan syn mem. Hy wie op 't lêst deabinaud. Hy bitelle de boekweit en doe hat er noait wer hwat sjoen.
Doe hied...
nl.verhalenbank.20880
Op dezelfde plaats werd mij meegedeeld, dat een kind geleerd had een koe op verren afstand te melken, door aan veters van schoenen het manuaal van melken te maken. De koe bestierf het en de kol werd gedwongen het kind de kunst weer af te leeren.
(C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.97.)
nl.verhalenbank.9395
In Ternaard woonde in turfskipper. Alle kearen as dat skip daar lei dan kwam der in naken kiendsje achter bij 't skip op. De skipper wist niet hoe hij daar mee aan moest. Toen is hij naar doomny gaan en het hem fraagd wat dat was.
De doomny kwam op it skip en dy het bidden en hy het it kiend fraagd hwerom it geen rust hat.
Toen het dat kiend seid, hy had...
nl.verhalenbank.32618
Auwert-omme wie nei in houtforkeaping en lânforhiering op Nijtap. Froeger roannen se altyd en dat die Auwert-omme ek (fan Rottefalle). Hy woe in perseel hout ha. Doe't de houtforkeaping ôfroun wie, roan er allinne fan Nijtap de achterwei del. Dat wie doe noch in sânreed. Nou seit men der tsjin Leidyksloane.
Doe't er in pear hondert meter roun hie, seach...
nl.verhalenbank.29578
